Τον Μάρτιο του 2020, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο Ρώσος ομόλογός του, Βλαντιμίρ Πούτιν, συμφώνησαν να χωρίσουν τρεις ζώνες επιρροής σε μια προσπάθεια να σταθεροποιήσουν την εύθραυστη εκεχειρία στο Ιντλίμπ – το προπύργιο των τζιχαντιστών στη βορειοδυτική Συρία.
- Η πρώτη ζώνη – που καλύπτει περίπου το 65% χώρας – βρισκόταν υπό τον έλεγχο έλεγχο του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ, με την υποστήριξη της Ρωσίας και του Ιράν.
- Η δεύτερη ζώνη, που καλύπτει περίπου το 25%, ήταν υπό τον έλεγχο των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), με την υποστήριξη του διεθνούς συνασπισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.
- Η τρίτη ζώνη βρίσκεται στη βόρεια και βορειοδυτική Συρία, ελεγχόταν ήδη από τότε Hay’at Tahrir al-Sham (HTS) του Αμπού Μοχάμεντ Αλ Τζουλάνι και άλλες φατρίες που συμμαχούν με την Τουρκία. Αν και είχαν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια κάποιες αψιμαχίες και αεροπορικές επιδρομές, οι γραμμές επαφής μεταξύ αυτών των περιοχών είχαν παραμείνει σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητες.
Ο Άσαντ έπεσε, ο Ερντογάν κέρδισε
Η επέλαση της HTS από το Χαλέπι έως τη Δαμασκό ήταν απολύτως αιφνιδιαστική και αστραπιαία. Έρχεται ουσιαστικά να διαλύσει τον ρωσο- τουρκικό αυτό διακανονισμό. «Ο Άσαντ έπεσε, ο Ερντογάν κέρδισε», έγραψε η κόρη του Τούρκου προέδρου σε ανάρτησή της στα social media. Η Ρωσία – πέρα από κάποιους βομβαρδισμούς περιορισμένης εμβέλειας – δεν πρόσφερε άλλη ουσιαστική στήριξη στον Άσαντ για να τον κρατήσει κι άλλο στην εξουσία.
Τώρα η χώρα θα περάσει, όπως λένε οι αντάρτες, σε μεταβατική κυβέρνηση. Και ένας νέος διακανονισμός θα πρέπει να ρυθμιστεί ανάμεσα σε Τουρκία και Ρωσία. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν, αν και απασχολημένος με την Ουκρανία, ίσως δεν έχει πει την τελευταία του λέξη.
Δείτε όλες τις εξελίξεις λεπτό προς λεπτό από το liveblog της Ναυτεμπορικής.
