Δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν ήδη ψηφίσει στις προεδρικές εκλογές – τις πλέον κρίσιμες της μεταπολεμικής ιστορίας για τις ΗΠΑ και τον κόσμο. Και τούτο γιατί μπορούν να επιταχύνουν ή να επιβραδύνουν μία διαδικασία που είναι ήδη σε εξέλιξη: την οπισθοχώρηση της Δύσης από πολλά μέτωπα.
Ποιος όμως έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να εκλεγεί; Κάμαλα Χάρις και Ντόναλντ Τραμπ δίνουν μία εξαιρετικά αμφίρροπη μάχη, η οποία θα κριθεί εν πολλοίς στις 7 «ταλαντευόμενες πολιτείες» (swing states). Είναι κρίσιμο να θυμίσουμε ότι νικητής των εκλογών δεν είναι αυτός που κερδίζει τη λαϊκή ψήφο, αλλά αυτός που θα εξασφαλίσει τους 270 από τους 538 εκλέκτορες.
Ο Economist προσπαθεί μέσα από δύο γραφήματα να δείξει από ποιες πολιτείες περνάει η νίκη για τους δύο υποψηφίους. Το πρώτο γράφημα χρησιμοποιεί δεδομένα από το βασικό μοντέλο πρόβλεψης του περιοδικού για να δείξει τι μας λέει η κάθε πολιτεία ταλάντευσης σχετικά με τις 270 ψήφους που απαιτούνται. Το μοντέλο παράγει 10.001 προσομοιώσεις των εκλογών για να προβλέψει ποιος υποψήφιος είναι πιο πιθανό να κερδίσει. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Economist η Πενσυλβάνια είναι η πιο σημαντική πολιτεία και για τους δύο υποψηφίους, αφού απογειώνει τις πιθανότητές τους για συνολική νίκη στις εκλογές.
Ο Τραμπ κέρδισε την Πενσυλβάνια το 2016, αλλά την έχασε από τον Τζο Μπάιντεν το 2020. Και οι δύο κερδίζουν στο 89% των προσομοιώσεων, όταν λαμβάνουν τις 19 εκλογικές ψήφους της Πολιτείας.
Ο κ. Τραμπ έχει ακόμη καλύτερες πιθανότητες (95%) όταν κερδίζει το Μίσιγκαν, ενώ έχει και περισσότερες εναλλακτικές οδούς για την προεδρία, αν χάσει ο Μίσιγκαν. Άλλες πολιτείες έχουν μικρότερη επιρροή. Μία νίκη στη Νεβάδα για παράδειγμα δίνει πιθανότητες μόνο 62% στη Χάρις και 73% στον Τραμπ για νίκη συνολικά στις εκλογές. Και τούτο γιατί δίνει μόνο 6 εκλέκτορες.
Οι πολιτείες με παρόμοια δημογραφία τείνουν να ψηφίζουν παρόμοια. Ο υποψήφιος που θα κερδίσει την Πενσυλβάνια, για παράδειγμα, είναι επίσης πιθανό να κερδίσει το Μίσιγκαν και το Ουισκόνσιν. Και οι τρεις πολιτείες έχουν δυσανάλογο αριθμό λευκών ψηφοφόρων της εργατικής τάξης και έχουν ταχθεί με τον ίδιο υποψήφιο σε όλες τις προεδρικές εκλογές από το 1992.
Ομοίως, η Αριζόνα και η Νεβάδα έχουν μεγάλους Ισπανόφωνους πληθυσμούς και η Βόρεια Καρολίνα και η Τζόρτζια έχουν και οι δύο μεγάλο αριθμό των μαύρων ψηφοφόρων.
Οι συνολικές πιθανότητες
Το δεύτερο διάγραμμα δείχνει την πιθανότητα διάφορων συνδυασμών αποτελεσμάτων.
Η Πενσυλβάνια, το Μίσιγκαν και το Γουισκόνσιν ψηφίζουν μαζί και στις δέκα από τις πιο πιθανές εκβάσεις για τις πολιτείες swing. Το πιο πιθανό από όλα – που συμβαίνει στο 20% των προσομοιωμένων εκλογών – είναι ότι ο κ. Τραμπ θα κερδίσει και τις επτά εξασφαλίζοντας την προεδρία.
Το δεύτερο πιο πιθανό είναι το ακριβώς αντίθετο: Η Χάρις έχει 7% πιθανότητα να σαρώσει και τις 7 πολιτείες. Το τρίτο θα έδινε στον κ. Τραμπ όλες τις πολιτείες εκτός από τη Νεβάδα – αυτό θα ήταν μια επανάληψη των εκλογών του 2016.
Με βάση όλα τα σενάρια του μοντέλου ο Economist δίνει 56% πιθανότητες στον Τραμπ να κερδίσει τις εκλογές και 44% στην Χάρις.
