Ανατροπή της εικόνας στην Άιοβα, με την υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία Κάμαλα Χάρις να περνά μπροστά από τον Ρεπουμπλικάνο αντίπαλό της Ντόναλντ Τραμπ δείχνει δημοσκόπηση, με τις γυναίκες που είναι πιθανό να ψηφίσουν να προκαλούν – αν τα ευρήματα της έρευνας επαληθευτούν στις κάλπες – εντυπωσιακή αλλαγή συσχετισμών στην πολιτεία που είχε κερδίσει με άνεση ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ το 2016 και το 2020.
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση των Mediacom Iowa/Des Moines Register, που διενεργήθηκε σε δείγμα 808 πιθανών ψηφοφόρων από την 28η ως την 31η Οκτωβρίου, η Κάμαλα Χάρις προηγείται με 47% στην πρόθεση ψήφου έναντι 44% του κ. Τραμπ στην πολιτεία, που τα τελευταία χρόνια ψήφιζε σταθερά το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Παρότι η διαφορά είναι εντός του ορίου στατιστικού σφάλματος (±3,4%), το εύρημα ανατρέπει τα δεδομένα σε σύγκριση με προηγούμενη έρευνα, τον Σεπτέμβριο, που ήθελε τον κ. Τραμπ να προηγείται με 4 εκατοστιαίες μονάδες, τόνισε η εφημερίδα.
«Η δημοσκόπηση δείχνει ότι οι γυναίκες – ιδιαίτερα όσες είναι μεγαλύτερης ηλικίας ή πολιτικά ανεξάρτητες – προκαλούν την όψιμη μεταστροφή υπέρ της Χάρις», διευκρίνισε η Register. Ο κ. Τραμπ είχε επικρατήσει με μεγάλη διαφορά, 9% και 8% (αντίστοιχα επί της Χίλαρι Κλίντον και του Τζο Μπάιντεν) το 2016 και το 2020.
Πάντως άλλη δημοσκόπηση, των Emerson College Polling/RealClearDefense σε παρόμοιου μεγέθους δείγμα υπέδειξε πως η τάση είναι τελείως διαφορετική, με τον κ. Τραμπ να προηγείται με διαφορά 10 μονάδων έναντι της κ. Χάρις. Η έρευνα αυτή είχε περιθώριο στατιστικού λάθους επίσης ±3,4%. Ήθελε τον κ. Τραμπ να προηγείται καθαρά μεταξύ των ανδρών και όσων δήλωσαν ανεξάρτητοι και την κυρία Χάρις να τα πηγαίνει καλά στο ηλικιακό φάσμα του εκλογικού σώματος κάτω του 30%.
Σε εθνικό επίπεδο, οι δυο αντίπαλοι φέρονται να οδεύουν να δώσουν μάχη στήθος με στήθος στις εκλογές της Τρίτης. Η Άιοβα δίνει έξι ψήφους στο εκλεκτορικό σώμα από το σύνολο των 270 που απαιτούνται για τη νίκη, με βάση το ιδιαίτερα περίπλοκο έμμεσο εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ. Και οι δύο αντίπαλοι δίνουν την έμφαση στις λεγόμενες «swing states», διεκδικούμενες πολιτείες που ενδέχεται να κρίνουν το αποτέλεσμα, στην τελική ευθεία της εκστρατείας, ιδίως στη Βόρεια Καρολίνα, την Πενσιλβάνια, το Μίσιγκαν και το Ουισκόνσιν.