Skip to main content

Πού είναι ο Λιβανέζικος στρατός; Οδηγεί…ταξί

Αλλά ο ρόλος τους παραμένει κρίσιμος σε ένα κράτος που όλα καταρρέουν

Αν αναρωτηθεί κάποιος «πού είναι οι στρατιώτες» της χώρας, στην οποία μόλις έχει εισβάλλει το Ισραήλ, το πιθανότερο είναι να τους εντοπίσει στους δρόμους να οδηγούν ταξί.

Ο στρατός του Λιβάνου έχει κακή φήμη, ιδίως για την αποτυχία του να εκδιώξει την Χεζμπολάχ. Αλλά, για τα δεδομένα του λιβανέζικου κράτους, είναι o πιο αξιοσέβαστος θεσμός σε σχέση με τους υπόλοιπους που υπάρχουν στην χώρα.

Η ηγεσία των Λιβανέζικων Ενόπλων Δυνάμεων (Lebanese Armed Forces–LAF) έχει καταφέρει να τους κρατήσει κατά κάποιο τρόπο μακριά από το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα επιτρέποντάς τους να διατηρούν τη θρησκευτική βία σε ύφεση στην καταρρέουσα χώρα.

Καθώς η σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ εντείνεται, ο ρόλος αυτός γίνεται όλο και πιο ζωτικός.

Στο στρατόπεδο όταν δεν δουλεύουν «μαύρα»

Με τα χρήματα περιορισμένα και το ηθικό χαμηλό, ο στρατηγός Joseph Aoun, ο αρχηγός του στρατού, αφήνει τους περίπου 80.000 στρατιώτες του να απουσιάζουν από τα καθήκοντά τους αρκετές ημέρες την εβδομάδα για να συμπληρώνουν τους πενιχρούς μισθούς τους, οι οποίοι έχουν πέσει σε μόλις 100 δολάρια το μήνα μετά την οικονομική κατάρρευση της χώρας το 2019.

Η συγκεκριμένη τακτική ωστόσο, έχει αποτρέψει πολλούς από το να εγκαταλείψουν τον στρατό, καθώς έχουν την ευχέρεια να παρουσιάζονται στα στρατόπεδα, τις ημέρες που δεν ασκούν μαύρη εργασία.

Αποτυχία να κρατήσουν την Χεζμπολάχ πίσω από τον ποταμό Λιτάνι

Οι LAF έχουν επικριθεί για την αποτυχία τους  να εφαρμόσουν την απόφαση 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με την οποία τερματίστηκε επίσημα ο πόλεμος μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ το 2006, σημειώνει ο Economist.

Με τη βοήθεια των ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ, υποτίθεται ότι θα ανάγκαζε τους μαχητές της σιιτικής οργάνωσης να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους κοντά στα ισραηλινά σύνορα στο νότιο Λίβανο και να παραμείνουν πίσω από τον ποταμό Λιτάνι, περίπου 30 χιλιόμετρα από τα σύνορα.

Το ψήφισμα δεν εφαρμόστηκε ποτέ πλήρως. Η περιοχή παρέμεινε υπό τον έλεγχο της Χεζμπολάχ μέχρι την πρόσφατη εισβολή του Ισραήλ, η οποία επιβεβαίωσε ότι η οργάνωση διατηρούσε εξελιγμένες στρατιωτικές υποδομές μόλις λίγα μέτρα από τον συνοριακό φράχτη.

Έτσι κι αλλιως, δεν ήταν καθόλου ρεαλιστικό να περιμένει κανείς από τις LAF να εφαρμόσουν το ψήφισμα. Όταν τους ανατέθηκε η αποστολή, ήταν ήδη καταβεβλημένοι από δεκαετίες συριακής κατοχής. Παρότι οι δυνατότητές της βελτιώθηκαν τα τελευταία χρόνια, οι ισχυρές θρησκευτικές ομάδες που ελέγχουν το πολιτικό σύστημα του Λιβάνου εμπόδισαν τη συναίνεση που απαιτείτο για να υπερασπιστουν την εκτέλεσή του.

Δεν τον θεωρούν δικό τους πόλεμο

Οι LAF έχουν μείνει σε μεγάλο βαθμό έξω από τον τελευταίο πόλεμο μεταξύ της Χεζμπολάχ και του Ισραήλ, ο οποίος έχει ενταθεί μετά τον αποκεφαλισμό της ηγεσίας της οργάνωσης και την εισβολή του Ισραήλ στο νότιο Λίβανο.

Οι δυνάμεις τους έχουν αποσυρθεί από τις βάσεις κατά μήκος των συνόρων και περιπολούν μόνο σε ορισμένες περιοχές με συνοδεία του ΟΗΕ. Έχουν επίσης καταστήσει σαφές ότι δεν θέλουν να είναι μέρος σε αυτό που η ηγεσία τους θεωρεί ως πόλεμο της Χεζμπολάχ, παρόλο που κάποιοι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί σε ανταλλαγές πυρών με ισραηλινά στρατεύματα. Αντ’ αυτού, ο στρατός έχει περιοριστεί στα καθήκοντα που μπορεί να επιτύχει.

Κρατούν την θρησκευτική βία υπό έλεγχο

Ο στρατηγός Αούν, Μαρωνίτης χριστιανός, θεωρείται άφθαρτος και ανθεκτικός στις σεχταριστικές τάσεις. Μέρος αυτής της φήμης επεκτείνεται και στη δύναμή του.

Οι στρατιώτες του επανδρώνουν σημεία ελέγχου σε όλη την πρωτεύουσα και μεσολαβούν σε διαμάχες μεταξύ Σύρων προσφύγων και χριστιανών ιδιοκτητών ακινήτων. Λειτουργώντας συχνά σαν αστυνομική δύναμη, παρακολουθούν στενά εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένους σιίτες που ζουν τώρα σε μη σιιτικές περιοχές. Περιστασιακά, πολεμούν με ένοπλες θρησκευτικές ομάδες.

Αυτές οι δραστηριότητες έχουν κρατήσει τη θρησκευτική βία υπό έλεγχο, καθώς η ρητορική στη χώρα έχει σκληρύνει.

Με την συνέχιση του πολέμου Ισραήλ-Χεζμπολάχ, ο ρόλος των LAF στη διατήρηση της εσωτερικής ειρήνης θα γίνεται ολοένα και πιο ζωτικός για τη σταθερότητα του Λιβάνου.

Αλλά, ο Λιβανέζικος στρατός θα είναι πάντα τόσο ισχυρός όσο του επιτρέπουν οι πολιτικοί της χώρας.

neftemporiki.gr