Η Αλβανία ασκούσε ανέκαθεν μια «ακαταμάχητη γοητεία» στους φασίστες της Ιταλίας, γράφει η La Repubblica. «Από την εποχή που ο διαβόητος, κόμης Γκαλεάτσο Τσιάνο υπουργός Εξωτερικών στη φασιστική κυβέρνηση του Μπενίτο Μουσολίνι, προπάθησε να «ιταλοποιήσει» την Αλβανία με την εισβολή τον Απρίλιο του 1939, φαίνεται ότι η μεταφασιστική κυβέρνηση της πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι, τα κατάφερε, να «ιταλοποιήσει» ένα μικρό κομμάτι της «Χώρας των Αετών», στην άλλη πλευρά της Αδριατικής.
Πρόκειται για τα δύο στρατόπεδα υποδοχής παράτυπων μεταναστών στη βόρεια Αλβανία, όπου η κυβέρνηση της Ρώμης θα στέλνει όσους πρόσφυγες «συλλαμβάνονται» στη Μεσόγειο να προσπαθούν να φτάσουν στις ιταλικές ακτές. Τα δύο στρατόπεδα θα είναι «ιταλικό έδαφος». Κατασκευάστηκαν άλλωστε και οργανώθηκαν από την Ιταλία, με ένα κόστος κοντά στο ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Σε βάρος των Ιταλών φορολογουμένων δηλαδή.
Εντός των στρατοπέδων θα ισχύει ο ιταλικός νόμος και το προσωπικό θα είναι μόνο Ιταλοί– αστυνομικοί και υπάλληλοι των Υπουργείων Εσωτερικών και Δικαιοσύνης.
Η Repubblica κατηγορεί μάλιστα την κυβέρνηση Μελόνι ότι συμπεριφέρεται ως αποικιοκρατική δύναμη έναντι της Αλβανίας. Αν και η Μελόνι βρίσκει και τα κάνει, αφού ο Αλβανός ομόλογός της, Εντι Ράμα, συμφώνησε πλήρως.
Με φυλακές υψίστης ασφαλείας για επικίνδυνους εγκληματίες
Η Ευρώπη έχει συνηθίσει σε κέντρα προσφύγων στα οποία χιλιάδες άνθρωποι να ζουν για μεγάλες περιόδους χωρίς καμία ασφαλή προοπτική. Αλλά στην Αλβανία τα στρατόπεδα είναι εντελώς άλλο επίπεδο. Μοιάζουν με φυλακή υψίστης ασφαλείας για επικίνδυνους εγκληματίες.
Το σχέδιο της Μελόνι πάντως έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. «Είναι σύμφωνο με το κοινοτικό δίκαιο» είπε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Η ακροδεξιά κυβέρνηση της Ιταλίας παίζει άλλωστε με αυτό που σκέφτονται οι κυβερνήσεις καμιά 15αριά άλλων χωρών της ΕΕ: να εξάγουν τις διαδικασίες ασύλου σε τρίτες χώρες, εκτός ΕΕ. Η επανεκλεγείσα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πιέζει μάλιστα να υιοθετηθεί σε όλη την ΕΕ.
Η στροφή προς σκληρότερα μέτρα κατά της μετανάστευσης αντικατοπτρίζεται και στις αποφάσεις που λαμβάνουν όλο και περισσότερες χώρες. Από την επαναφορά των συνοριακών ελέγχων στη Γερμανία και τη Γαλλία, μέχρι την προσωρινή αναστολή των δικαιωμάτων ασύλου στη Φινλανδία και την Πολωνία. Η σκληρή απόρριψη της μετανάστευσης, βασικό θέμα στην ατζέντα της άκρας δεξιάς, γίνεται όλο και περισσότερο μια «κανονικότητα» και στα υπόλοιπα κόμματα-δεξιά και αριστερά.
«Δεν πρέπει να γίνει πρότυπο»
«Το ιταλικό μοντέλο δεν πρέπει να γίνει πρότυπο», προειδοποιεί η γερμανική Suddeutsche Zeitung: «Τα ιταλικά στρατόπεδα απέλασης στην Αλβανία δεν λύνουν κανένα πρόβλημα».
Η κοινωνία γίνεται όλο και πιο βάναυση, γράφει η ισπανική El País, τρομοκρατημένη για τα ανθρώπινα δικαιώματα. «Οι γειτονικές χώρες που έχουν ακόμη λιγότερους ενδοιασμούς όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, κάνουν συμφωνίες για να «λύσουν το πρόβλημα» σε βίαιες αίθουσες αναμονής. Και το αποτέλεσμα της αδιαφορίας μας θα είναι μια πιο βίαιη και σκληρή κοινωνία», σημειώνει η ισπανική εφημερίδα.
Το φάντασμα του φασίστα Τσιάνο που τόσο υπέροχα επέκρινε η μεγάλη μας Σοφία Βέμπο όταν ο Μουσολίνι κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα, αρχίζει να πλανάται και πάλι στην Γηραιά Ηπειρο. Ελπίζουμε βέβαια να μην επαναληφθούν και οι …βομβαρδισμοί του Τσιάνο: Ο υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας και γαμπρός του δικτάτορα Μουσολίνι, υπήρξε άλλωστε και πιλότος της Ιταλικής πολεμικής αεροπορίας. Συμμετείχε στους πολέμους της φασιστικής Ιταλίας το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1930, τόσο στην Αιθιοπία το 1935, όσο και στον Ισπανικό Εμφύλιο το 1936 ως το 1939 ως πιλότος βομβαρδιστικών.
Τις πρώτες ημέρες του ελληνοϊταλικού πολέμου, μάλιστα ο Τσιάνο άφησε το υπουργείο Εξωτερικών για το πιλοτήριο ενός ιταλικού βομβαρδιστικού τύπου Savoia Marchetti 79 και την 1η Νοεμβρίου 1940, μετείχε στον πρώτο αεροπορικό βομβαρδισμό της Θεσσαλονίκης….
