Το ακροδεξιό, ξενοφοβικό Κόμμα των Ελευθέρων της Αυστρίας (FPO) έχει προβάδισμα εν όψει των εκλογών της Κυριακής, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση.
Το FPO, από τα παλαιότερα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης, προηγείται με 27%, ακολουθούμενο από το κυβερνών Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα (OVP), με 25%.
Στην τρίτη θέση βρίσκεται το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Αυστρίας (SPO) με 21%. Οι Πράσινοι και το Κόμμα της Νέας Αυστρίας και του Φιλελεύθερου Φόρουμ (NEOS) ακολουθούν στην τέταρτη θέση με 9%.
Το FPO υποστηρίζει μια ιδιαίτερα σκληρή πολιτική ασύλου και μετανάστευσης και έχει το ζήτημα αυτό προτεραιότητα. Το κόμμα ιδρύθηκε το 1956 από τον Άντον Ραϊντχάλερ, πρώην μέλος του ναζιστικού κόμματος και αξιωματικό των SS.
Το FPO έγινε η ισχυρότερη δύναμη στην Αυστρία στις εκλογές της 9ης Ιουνίου για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ήταν η πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που ένα ακροδεξιό κόμμα ήρθε πρώτο σε εκλογές.
Με επικεφαλής έναν απόφοιτο της φιλοσοφίας που μετατράπηκε σε ακροδεξιό ιδεολόγο ονόματι Χέρμπερτ Κικλ, το FPΟ, το οποίο έχει ορκιστεί να κλείσει τα σύνορα της Αυστρίας και να «μεταναστεύσει» όποιον θεωρεί ξένο, προηγείται στις εθνικές δημοσκοπήσεις από το φθινόπωρο του 2022.
Στο επίκεντρο η μετανάστευση και από το OVP
Το συντηρητικό OVP, το οποίο βρίσκεται σήμερα στην κυβέρνηση μαζί με τους Πράσινους υπό τον κορυφαίο υποψήφιό του, τον ομοσπονδιακό καγκελάριο Καρλ Νεχάμερ, από την άλλη πλευρά, εστιάζει στις «επιδόσεις της κυβέρνησης, την οικογένεια και την ασφάλεια» σύμφωνα με το προεκλογικό του πρόγραμμα.
Το OVP ζήτησε επίσης να περιοριστεί η μετακίνηση των αιτούντων άσυλο στην Αυστρία και να τους αφαιρείται το άσυλο εάν βρίσκονται σε διακοπές στην πατρίδα τους.
Το σοσιαλδημοκρατικό SPO επικεντρώνεται στην κοινωνική δικαιοσύνη. Στο προεκλογικό του πρόγραμμα, το κόμμα ζητά, μεταξύ άλλων, την καθιέρωση της εβδομαδιαίας εργασίας των 32 ωρών και αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων.
Το φιλελεύθερο κόμμα NEOS στο εκλογικό του μανιφέστο ζητά κυρίως την ενίσχυση της οικονομίας και τη μείωση της γραφειοκρατίας. Θέλουν επίσης να αναλάβουν ισχυρότερη δράση κατά της διαφθοράς με τη δημιουργία μεγαλύτερης διαφάνειας.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις τους, οι Πράσινοι υπερασπίζονται πάνω απ’ όλα την ανεκτικότητα, την ατομική ελευθερία και τον σεβασμό των διαφορετικών τρόπων ζωής, καθώς και τη σύνδεση με την κοινωνική φιλελεύθερη παράδοση και τη σοσιαλιστική ουτοπία της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης.
Μακρά ιστορία συνεργασίας
Πάντως αν το FPÖ καταφέρει να αναλάβει την εξουσία ως επικεφαλής εταίρος συνασπισμού, η Αυστρία θα προστεθεί σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου η κυβέρνηση πιέζει περισσότερο προς τα δεξιά, αφού κέρδισε υποστήριξη με μια αντιμεταναστευτική και ευρέως ευρωσκεπτικιστική πλατφόρμα.
Ακόμη και αν το FPÖ κερδίσει την Κυριακή, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση. Τα περισσότερα από τα άλλα κόμματα έχουν αποκλείσει τη συνεργασία με την ακροδεξιά.
Η τύχη του κόμματος εξαρτάται από το κεντροδεξιό ÖVP, το οποίο ηγείται σήμερα της κυβέρνησης της Αυστρίας μαζί με τους Πράσινους. Το ÖVP έχει μια μακρά ιστορία συνεργασίας με το FPÖ. Το 2000, το κόμμα έγινε το πρώτο στη Δυτική Ευρώπη που μπήκε σε συνασπισμό με την ακροδεξιά, σπάζοντας ένα ταμπού που ώθησε τους εταίρους της Αυστρίας στην ΕΕ να επιβάλουν διμερείς «διπλωματικές κυρώσεις» στη Βιέννη.
Εκείνη η κυβέρνηση κατέρρευσε λόγω σκανδάλων μετά από τρία χρόνια, αλλά το ÖVP αποφάσισε να κάνει μια νέα προσπάθεια το 2017 υπό τον Σεμπάστιαν Κουρτς, το τότε παιδί-θαύμα του. Αυτό το πείραμα έληξε με το σκάνδαλο της Ίμπιζα μόλις 18 μήνες αργότερα.
Ο Κουρτς έμπλεξε και παρόλο που το κόμμα του παραμένει στην εξουσία, εξακολουθεί να μαζεύει τα κομμάτια του. Η σημερινή ηγεσία του ÖVP, υπό τον καγκελάριο Καρλ Νεχάμερ, επιμένει ότι δεν θα δεχόταν ποτέ ως καγκελάριο τον Κικλ, προσβλέποντας σε παρέμβαση από τον πρόεδρο Αλεξάντερ φαν ντερ Μπέλεν, ένθερμο φιλοευρωπαίο, που είναι βέβαιο ότι θα επικαλεστεί τη θέση της Αυστρίας στην ΕΕ.
Με άλλα λόγια, ίσως εναπόκειται στην ΕΕ να σώσει την Αυστρία από τον εαυτό της.
