Ο κόσμος προχωράει. Η Tupperware δεν είναι πλέον μοντέρνα ή κουλ. Kαι σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν.
Η 77χρονη εταιρεία, που υπήρξε συνώνυμη με την αποθήκευση τροφίμων, τόσο που καταναλωτές ανά τον κόσμο, χρησιμοποιούν το όνομά της όταν αναφέρονται σε οποιοδήποτε πλαστικό τάπερ με αυξανόμενα χρέη και πτώση των πωλήσεων, υπέβαλε αίτηση χρεοκοπίας.
Οι ετήσιες πωλήσεις της εταιρείας μειώνονται εδώ και μια δεκαετία, από 2,7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2013 σε 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023. Η νέα διευθύνουσα σύμβουλος που ανέλαβε πέρυσι για να αλλάξει την κατάσταση, φαίνεται ότι ήρθε πολύ αργά: Την Τρίτη, η Tupperware Brands κατέθεσε αίτηση για πτώχευση.
Στην Ελλάδα, η εταιρεία λειτουργούσε εργοστάσιο από το 1967 στη Θήβα, στο οποίο έβαλε λουκέτο το 2023
«Όχι πια» πετσέτες και χαρτί
Η Tupperware ιδρύθηκε το 1946 από τον Earl Tupper, ο οποίος κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την εύκαμπτη αεροστεγή σφράγιση των δοχείων της από πλαστικό, σημαντική καινοτομία για να διατηρούνται τα τρόφιμα φρέσκα. Ιδέα ανεκτίμητη, όταν τα ψυγεία ήταν ακόμα πολύ ακριβά για πολλές οικογένειες.
Το φωτογραφικό βιβλίο μαγειρικής της Betty Crocker του 1950 περιείχε περίπλοκες οδηγίες για την αποθήκευση τροφίμων καλυμμένων με πετσέτες ή κερωμένο χαρτί, οδηγίες χρονοβόρες, που δεν λειτουργούσαν ιδιαίτερα καλά και άφηναν το περιεχόμενο ευάλωτο.
Τα τάπερ έδωσαν τη δυνατότητα να γεμίζει το ψυγείο και το ντουλάπι με φρέσκα, αναλλοίωτα τρόφιμα.
Γιατί;
Κάθε φορά που μία καινοτομία «πτωχεύει» οι άνθρωποι αρχίζουν να αναρωτιούνται «γιατί»
Γιατί η Kodak παρέμεινε καθηλωμένη στο φιλμ αντί να προχωρήσει στο ψηφιακό μέλλον;
Γιατί η Blockbuster (Αμερικανική εταιρεία παροχής υπηρεσιών ενοικίασης DVD, βιντεοκασετών, δίσκων Blu-ray, βιντεοπαιχνιδιών,) παρέμεινε προσκολλημένη στα παρωχημένα προϊόντα της, ενώ το Netflix «δανείστηκε» τη δραστηριότητά της και δεν την επέστρεψε ποτέ;
Και πώς η Tupperware άφησε την OXO, τη Rubbermaid, τη Ziploc και τη Snapware να κλείσουν την επιχείρηση της;
Υπάρχουν πολλές απαντήσεις. Αλλά πριν τις απαντήσουμε, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πόσο πρωτοποριακή εταιρεία ήταν η Tupperware, κάποτε.
«Ο βασιλιάς των μεγάλων μικρών εφευρέσεων»
«Εντάξει, ίσως το τάπερ να μην ήταν τόσο επαναστατικό όσο ήταν το ψυγείο ή η κουζίνα – αλλά οι περισσότερες καινοτομίες δεν κάνουν μεγάλα άλματα. Είναι μικρές, σταδιακές βελτιώσεις που συνολικά καταλήγουν σε μια πολύ καλύτερη ζωή. Το Tupperware είναι αναμφισβήτητα ο βασιλιάς αυτών των μεγάλων μικρών εφευρέσεων» γράφει η Μέγκαν ΜακΆρντλ, της Washington Post.
Μια ανεκμετάλλευτη δεξαμενή
Η εταιρεία υπήρξε πρωτοπόρος στον τρόπο της προώθησης των προϊ’όντων της, τα γνωστά «πάρτι» Tupperware, κάτι που στις μέρες μας ακούγεται ως ανέκδοτο αλλά υπήρξε αξιοσημείωτα «φρέσκια» ιδέα.
Αυτό το είδος των άμεσων πωλήσεων ήταν έξυπνο για ένα νέο προϊόν και αξιοποιούσε μια τεράστια, ανεκμετάλλευτη δεξαμενή εργατικού δυναμικού: τις νοικοκυρές της Αμερικής.
Φίλες και γειτόνισσες- εν δυνάμει πελάτισσες- μαζεύονταν σε ένα σπίτι, η εταιρεία «σύστηνε» τα προϊόντα της και σε αντάλλαγμα, έδινε στην οικοδέσποινα κάποια προϊόντα, ή και δουλειά, ως promoter των «μαγικών» αντικειμένων αποθήκευσης, παρέχοντάς της μια πηγή εισοδήματος.
«Το μοντέλο “πρόσωπο με πρόσωπο” δεν είναι πλέον τόσο χρήσιμο»
Στον σύγχρονο ψηφιακό κόσμο, το μοντέλο “πρόσωπο με πρόσωπο” δεν είναι πλέον τόσο χρήσιμο», είχε δηλώσει η Άλισον Κλαρκ, καθηγήτρια ιστορίας και θεωρίας του σχεδιασμού, στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Τεχνών της Βιέννης και συγγραφέας του βιβλίου «Tupperware: Η υπόσχεση του Πλαστικού στην Αμερική της δεκαετίας του 1950».
Πρόκειται για άποψη που συμμερίζεται και ο Νιλ Σόντερς, διευθύνων σύμβουλος λιανικής, της εταιρείας συμβούλων GlobalData. Όπως έχει δηλώσει η Tupperware «απέτυχε να συμβαδίσει με την εποχή» όσον αφορά τα προϊόντα και τη διανομή τους, επισημαίνοντας ότι η μέθοδος της απευθείας πώλησης «δεν συνδεόταν» με τους νέους, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς, στράφηκαν σε πιο φιλικά για το περιβάλλον προϊόντα για να διατηρούν τα τρόφιμα φρέσκα.
Ο Ρίτσαρντ Χέιμαν, ένας άλλος αναλυτής λιανικών πωλήσεων, υπογράμμισε ότι τα βασικά χαρακτηριστικά των προϊόντων της Tupperware «είναι εύκολο να αντιγραφούν από άλλες εταιρείες».
Ομάδα που κερδίζει την αλλάζεις;
Είναι εύκολο εκ των υστέρων να πούμε ότι η Tupperware θα έπρεπε να είχε συμβαδίσει με την εποχή.
Και, ναι, θα έπρεπε να είχε ανανεώσει τις σειρές προϊόντων της νωρίτερα. Αλλά είναι επικίνδυνο να κάνεις μετατροπές όταν το προϊόν σου είναι τόσο εμβληματικό όσο το τάπερ.
Το δυσκολότερο από όλα είναι να πείσεις μια άλλοτε επιτυχημένη εταιρεία ότι χρειάζεται ριζική αλλαγή. Εξάλλου, τα όσα έχει κάνει λειτούργησαν πολύ καλά στο παρελθόν, οπότε προφανώς… «ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις».
Όπως συμβαίνει με τόσα πολλά στη ζωή, οι στρατηγικές που έκαναν την Tupperware επιτυχημένη τον 20ό αιώνα, δυσκόλεψαν επίσης την εταιρεία να προσαρμοστεί στον 21ο αιώνα.
«Όσοι μεγαλώνουν, βλέπουν με συμπόνοια το δίλημμα…» αποφαίνεται η Μέγκαν ΜακΆρντλ, παραλληλίζοντας την μη προσαρμογή, με το πόσο δύσκολο είναι να κάνει κάποιος αλλαγές στην ζωή του, καθώς τα χρόνια περνούν.
Επμέλεια: Κατερίνα Άτση
