Οι ταυτόχρονες εκρήξεις χιλιάδων βομβητών της Χεζμπολάχ στον Λίβανο συνιστούν μία πρωτοφανή επίθεση, κυρίως χάρη στην έκτασή της, αλλά και καθώς ήρθε απέναντι σε μία οργάνωση, που υπερηφανευόταν για τα συστήματα ασφαλείας της και πίστευε ότι έχει απολύτως θωρακισμένη την επικοινωνία της. Δεν είναι ωστόσο η πρώτη φορά που συσκευές επικοινωνίας μετατρέπονται σε φονικές μηχανές.
Αν και το Ισραήλ έχει αποφύγει το οποιοδήποτε δημόσιο σχόλιο για την επίθεση και δεν προβλέπεται να αναλάβει ποτέ επισήμως την ευθύνη, τα διεθνή μέσα αποδίδουν το όλο σχέδιο και την εκτέλεσή του στη Μοσάντ, με τη συνεργασία της ομάδας κυβερνο-πολέμου 8200. Οι Ισραηλινοί κατάσκοποι έχουν παρελθόν πολλών δεκαετιών στη χρήση τηλεφώνων – και τους τεχνολογικούς διαδόχους τους – για να παρακολουθούν και να δολοφονούν τους εχθρούς τους.
Η εκδίκηση για το χτύπημα στους Ολυμπιακούς του 1972
Η πρώτη τέτοια επίθεση μας επιστρέφει στο 1972 και ήρθε ως αντίποινα στη δολοφονία 11 Ισραηλινών αθλητών κατά τους Ολυμπιακούς του Μονάχου από την παλαιστιανική τρομοκρατική οργάνωση «Μαύρος Σεπτέμβρης».
Το Ισραήλ θεώρησε ότι πίσω από την επίθεση βρίσκεται η PLO. Πράκτορες της Μοσάντ μπήκαν στο διαμέρισμα του Μαχμούντ Χαμσάρι, εκπροσώπου της PLO, στο Παρίσι και άλλαξαν τη μαρμάρινη βάση του τηλεφώνου του. Στις 8 Δεκεμβρίου εκείνου το έτος, όταν σήκωσε το τηλέφωνο, πυροδοτήθηκαν τα εκρηκτικά στη βάση – ρέπλικα. Ο Χαμσάρι τραυματίστηκε σοβαρά και τελικά υπέκυψε στα τραύματά του.
Ένα κινητό τηλέφωνο στη Γάζα
Το 1996 η Shin Bet, η εσωτερική υπηρεσία πληροφοριών, κατάφερε να ξεγελάσει τον Γιαχία Αγιάς, βομβιστή της Χαμάς υπεύθυνο για τον θάνατο δεκάδων Ισραηλινών, να δεχθεί μία κλήση σε ένα κινητό τηλέφωνο Motorola Alpha, που είχε εισάγει στη Γάζα ένας Παλαιστίνιος συνεργός.
Μέσα στο κινητό είχαν φυτευτεί 50 γραμμάρια εκρηκτικών – ποσότητα ικανή να σκοτώσει οποιονδήποτε έφερνε το κινητό στο αυτί του.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η κύρια εστίαση της Μοσάντ ήταν το Ιράν – ειδικότερα, τα σκιώδη πυρηνικά και πυραυλικά του προγράμματα. Το 2004, η κυβέρνηση του Ισραήλ διέταξε τη Μοσάντ να «αποτρέψει το Ιράν από το να αποκτήσει πυρηνικά όπλα», ανέφεραν οι New York Times. Τα επόμενα χρόνια, η υπηρεσία πραγματοποίησε «μια εκστρατεία δολιοφθοράς και κυβερνοεπιθέσεων» στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν και συνέχισε να «επιλέγει μεθοδικά τους ειδικούς» που ηγούνται του οπλικού προγράμματος. Οι πράκτορες δολοφόνησαν «πέντε πυρηνικούς επιστήμονες και τραυμάτισαν έναν άλλο».
Και ένα ρομπότ – δολοφόνος
Το αποκορύφωμα ήρθε το 2020, όταν ο επικεφαλής επιστήμονας πυρηνικών όπλων του Ιράν Μοχσέν Φαχριζαντέχ πυροβολήθηκε από ένα τηλεκατευθυνόμενο πολυβόλο. Το Ιράν κατηγόρησε το Ισραήλ, αλλά η «παρατραβηγμένη» εξήγηση της Τεχεράνης για ό,τι συνέβη -ένα «ρομπότ δολοφόνος» – αντιμετωπίστηκε με ειρωνεία. Ήταν μια «αυθόρμητη ιστορία επιστημονικής φαντασίας», ανέφεραν οι NYT. Αλλά αυτή τη φορά, «υπήρχε πραγματικά ένα ρομπότ δολοφόνος».
Ακόμη και η «φουτουριστική» δολοφονία του Φαχριζαντέχ βέβαια απαιτούσε ανθρώπινα χέρια για να μπει το όπλο στη χώρα και στη θέση του.
Με πληροφορίες από FT, The Week
