Από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε την πλήρη εισβολή της στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρείχαν στο Κίεβο εκτεταμένη στρατιωτική βοήθεια. Αλλά εδώ και πολύ καιρό η χρήση των όπλων που φτάνουν από τις ΗΠΑ στην Ουκρανία υπόκειται σε περιορισμούς.
Ορισμένοι έχουν να κάνουν με το είδος του χορηγούμενου εξοπλισμού, όπως οι περιορισμοί στη προμήθεια πυραύλων ή αεροσκαφών μεγάλου βεληνεκούς. Άλλοι περιορίζουν τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα αμερικανικά όπλα. Η Ουάσινγκτον επιχειρεί να περιορίσει την ικανότητα της Ουκρανίας να πλήξει στόχους βαθιά μέσα στην Ρωσία φοβούμενη ότι θα κλιμάκωναν χωρίς λόγο την ένταση με την Ρωσία.
Τόσο οι Ουκρανοί αξιωματούχοι όσο και άλλοι Δυτικοί επικριτές της συγκεκριμένης τακτικής, υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν μεγαλοποιεί τους κινδύνους, αρνούμενη αναίτια τις κρίσιμες στρατιωτικές δυνατότητες του Κιέβου.
Πράσινο φως από ΗΠΑ για «βαθύ» χτύπημα στη Ρωσία ζητά ο Ζελένσκι
Ωστόσο, όπως αναφέρει το δημοσίευμα του Foreign Affairs είναι σημαντικό να εξεταστεί πόσο χρήσιμα θα ήταν στρατιωτικά τα βαθιά πλήγματα για την Ουκρανία – και πώς – αν όχι καθόλου- θα άλλαζε η πρόγνωση του πολέμου αν οι Ηνωμένες Πολιτείες ήραν τους περιορισμούς τους.
Συντονισμός με χερσαίους ελιγμούς, μια ικανότητα που λείπει από την Ουκρανία
Από αυστηρά στρατιωτική άποψη, οι περιορισμοί δεν βοηθούν. Το να δοθούν στην Ουκρανία τα μέσα και η άδεια να εξαπολύσει επιθέσεις βαθιά σε ρωσικά εδάφη θα βελτιώσει σίγουρα την ουκρανική μαχητική ισχύ. Αλλά η διαφορά είναι απίθανο να είναι καθοριστική. Για να επιτύχει ένα αποτέλεσμα που αλλάζει το παιχνίδι, η Ουκρανία θα πρέπει να συνδυάσει αυτά τα χτυπήματα με στενά συντονισμένους ελιγμούς εδάφους σε μια κλίμακα που οι δυνάμεις της δεν μπόρεσαν να πετύχουν μέχρι στιγμής σε αυτόν τον πόλεμο.
Η Ουκρανία θα χρειαστεί πολύ περισσότερες από τις μέτριες βελτιώσεις των δυνατοτήτων της για να ξεπεράσει τις καλά οργανωμένες ρωσικές άμυνες..
Όταν οι ρωσικές εφεδρείες ενισχύθηκαν επιβραδύνθηκε η προέλαση
Οι πρόσφατες προελάσεις της Ουκρανίας στην περιοχή του Κουρσκ της Ρωσίας καταδεικνύουν τη δυσκολία να αντιστραφεί η ροή του πολέμου. Η Ουκρανία επιτέθηκε σε ένα εξαιρετικά ανεπαρκώς προετοιμασμένο τμήμα του ρωσικού μετώπου, γεγονός που επέτρεψε στις ουκρανικές δυνάμεις να καταλάβουν γρήγορα έδαφος. Όμως, καθώς έχουν φτάσει οι ρωσικές εφεδρείες, η ουκρανική προέλαση έχει επιβραδυνθεί, και φαίνεται απίθανο η Ουκρανία να κάνει κάποια σημαντική πρόοδο.
Υπάρχουν βέβαια διάφοροι τρόποι με τους οποίους η ενίσχυση της ουκρανικής ικανότητας για πλήγματα εις βάθος θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία του πολέμου. Το Κίεβο θα μπορούσε να πλήξει απομακρυσμένους στόχους εφοδιασμού και διοίκησης, ρωσικές αεροπορικές ή ναυτικές βάσεις, περιοχές συγκέντρωσης χερσαίων δυνάμεων, εργοστάσια όπλων ή υποστηρικτικές υποδομές, την ενεργειακή βιομηχανία ή κέντρα πολιτικού ελέγχου, όπως το ίδιο το Κρεμλίνο.
Η Ρωσία σφυροκοπά το Κίεβο με δεκάδες πυραύλους – Ξέσπασε πυρκαγιά, αναφορές για τραυματίες
Μεγαλύτερο και το οικονομικό κόστος από τα οφέλη
Ωστόσο, υπάρχει ένας βασικός λόγος για να αμφισβητηθεί πόσο σημαντικές μπορεί να είναι οποιεσδήποτε από τις επιπτώσεις, θα επιφέρουν τέτοια χτυπήματα.
Κατ’αρχήν, τα συστήματα βαθιάς κρούσης είναι ακριβά.
Ένας στόλος από 36 αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη F-16, για παράδειγμα, θα κατανάλωνε 3 δισεκατομμύρια δολάρια από τα 60 συνολικά δισεκατομμύρια δολάρια που διατέθηκαν στην Ουκρανία στο πιο πρόσφατο νομοσχέδιο βοήθειας.
Άμεση η προσαρμογή των Ρώσων
Εάν τα ακριβά συστήματα παρήγαγαν δυσανάλογα αποτελέσματα, το κόστος τους μπορεί να άξιζε τον κόπο.
Αλλά, παρόλο που τα ακριβά όπλα ακριβείας, όπως ο πύραυλος HIMARS ή το κατευθυνόμενο βλήμα πυροβολικού Excalibur, ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικά όταν τα ουκρανικά στρατεύματα άρχισαν να τα χρησιμοποιούν, έχασαν μεγάλο μέρος της αποτελεσματικότητάς τους μέσα σε λίγες μόλις εβδομάδες, καθώς οι ρωσικές δυνάμεις προσαρμόστηκαν.
Όταν το πογκρόμ βομβαρδισμών δεν «ακούμπησe» τη ναζιστική Γερμανία
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Συμμαχικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν περισσότερα από 710.000 αεροσκάφη για να ρίξουν πάνω από δύο εκατομμύρια τόνους βομβών στη Γερμανία σε τριάμισι χρόνια—και η γερμανική παραγωγή όπλων εξακολουθούσε να αυξάνεται μεταξύ Ιανουαρίου 1942 και Ιουλίου 1944. Μόνο τους τελευταίους μήνες του πολέμου, αφού η γερμανική αεροπορία είχε καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό, αυτή η τεράστια εκστρατεία έκανε ανίκανες τις γερμανικές χερσαίες δυνάμεις.
Τα μεγέθη άλλωστε είναι μη συγκρίσιμα. Ακόμη και με το πλεονέκτημα της σύγχρονης τεχνολογίας, καμία εύλογη μεταφορά δυτικών όπλων σήμερα δεν θα επέτρεπε στην Ουκρανία να πραγματοποιήσει εκστρατεία τέτοιου έυρους.
Έχοντας όλα αυτά κατά νου, οι εταίροι του Κιέβου θα πρέπει τώρα να αναρωτηθούν αν τα μέτρια στρατιωτικά οφέλη αξίζουν τον κίνδυνο κλιμάκωσης της έντασης με την Ρωσία.
Αλλά, στρατιωτικά, εάν η Δύση άρει τους περιορισμούς της στην ουκρανική ικανότητα βαθέων χτυπημάτων, οι συνέπειες είναι απίθανο να φέρουν μια αποφασιστική αλλαγή στην τροχιά του πολέμου.
naftemporiki.gr
