Χρειάστηκαν 24 οδυνηρές ημέρες από τo καταστροφικό debate με τον Ντόναλντ Τραμπ στην Ατλάντα για να ρίξει ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τζο Μπάιντεν «λευκή πετσέτα» στο προεκλογικό ριγκ, εγκαταλείποντας τις προσπάθειές του για επανεκλογή τον ερχόμενο Νοέμβριο.
Με αυτή την ιστορική απόφαση, που ανακοινώθηκε με μήνυμα στα κοινωνικά δίκτυα, ο Μπάιντεν επέλεξε γρήγορα την αντιπρόεδρό του, Καμάλα Χάρις για να αντιμετωπίσει τον Ντόναλντ Τραμπ. Η αντιπρόεδρος απέσπασε γρήγορα τη στήριξη πολλών Δημοκρατικών και κάπου 50 εκατομμύρια δολάρια από τους χορηγούς τους για τις ανάγκες της προεκλογικής εκστρατείας της, αλλά ακόμη το Συνέδριο του κόμματος δεν έχει πει την τελευταία λέξη.
Για την ιστορία, είναι η πρώτη φορά που ένας εν ενεργεία πρόεδρος των ΗΠΑ αποσύρεται τόσο αργά από μια εκλογική κούρσα. Για να δούμε κάτι παρόμοιο, θα πρέπει να επιστρέψουμε στο 1968, όταν ο Λίντον Τζόνσον είχε ανακοινώσει πολύ νωρίτερα, τον Μάρτιο, ότι δεν σχεδίαζε να είναι υποψήφιος για επανεκλογή.
Είναι σαφές ότι ο Μπάιντεν αναγκάστηκε να αποσυρθεί από την κούρσα λόγω της έκδηλης ανικανότητάς του, υπακούοντας στις απεγνωσμένες εκκλήσεις των Δημοκρατικών, μήπως και αντιστρέψουν την προδιαγεγραμμένη ήττα , καθώς μετά την απόπειρα δολοφονίας στον Τραμπ ήταν σχεδόν σίγουρη η επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
«Ο Μπάιντεν έκανε την ανάγκη φιλοτιμία, δίνοντας στους Δημοκρατικούς την ευκαιρία να πάρουν ανάσες και να ξεκινήσουν την αναδιοργάνωση μιας αποδιοργανωμένης προεκλογικής εκστρατείας μόλις τέσσερις μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές», τονίζουν στη Ναυτεμπορική δημοσιογράφοι και αναλυτές στην Ουάσιγκτον. Σημειώνουν πάντως με έμφαση ότι οι Δημοκρατικοί «πλέουν πάντως σε αχαρτογράφητα νερά καθώς είναι πολύ αμφίβολο αν θα νικήσει τον Τραμπ ως «αντι-Μπάιντεν» η Καμάλα Χάρις, η πιο ασήμαντη και αόρατη αντιπρόεδρος στην ιστορία της Αμερικής». Προσθέτουν πάντως ότι «η Χάρις είναι η μόνη πιθανή επιλογή για τους Δημοκρατικούς, γιατί είναι το μόνο γνωστό πρόσωπο σε όλη την Αμερική, ενώ τους υπόλοιπους υποψηφίους που έχουν ακουστεί, δεν τους γνωρίζουν πέρα από τα σύνορα των πολιτειών που εκλέγονται».
Τι αλλάζει στο πολιτικό σκηνικό
Όσο κι αν δεν αρέσει σε πολλούς η Καμάλα Χάρις, θα πάρει σίγουρα περισσότερες ψήφους από ό,τι ο Μπάιντεν. Γιατί η ψήφος για τη Χάρις δεν θα είναι ψήφος για την προεδρία, αλλά για την ιδεολογία του Δημοκρατικού κόμματος. Ώστε οι Δημοκρατικοί να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν το ακαταμάχητο υπερ-συντηρητικό κύμα , του οποίου ηγείται σήμερα ο Τραμπ.
Η προεκλογική εκστρατεία ανοίγει ξανά, η ιδεολογική μάχη ξεκινά και πάλι. Οι Ρεπουμπλικάνοι το γνωρίζουν αυτό και το φοβούνται έντονα. Φυσικά θα προτιμούσαν τον γηραιό Μπάιντεν από τη μυστηριώδη Χάρις.
Για τους Ευρωπαίους πάντως, από σήμερα Δευτέρα 22 Ιουλίου 2024 έως την 5η Νοεμβρίου που θα διεξαχθούν οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές απομένουν ακριβώς 115 ημέρες για να δουν ουσιαστικά αν ο πόλεμος στην Ουκρανία θα συνεχιστεί, με κίνδυνο να εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη, ή όχι.
Ο Τραμπ διαβεβαιώνει πώς αν εκλεγεί, θα τελειώσει τον πόλεμο με τη Ρωσία σε 24 ώρες. Υπερβολικό ή όχι, είναι μία δήλωση που δίνει κάποια νότα αισιοδοξίας, σε ένα φιλο-πολεμικό γεωπολιτικό πλαίσιο. Μια παγκόσμια κατάσταση που φαίνεται να κρατιέται μετά βίας να μην οδηγηθεί σε κατάρρευση, λόγω των τρομερών κραδασμών που συμβαίνουν σε διάφορα μέρη του κόσμου, από την Ουκρανία ως τον Ειρηνικό και τη Μέση Ανατολή.
Μένει να δούμε βέβαια αν θα ισχύσει η διάσημη ρήση του Καρλ φον Κλάουζεβιτς ότι «ο πόλεμος δεν είναι μόνο πολιτική πράξη, αλλά αληθινό όργανο της πολιτικής, συνέχιση της πολιτικής διαδικασίας, συνέχισή της με άλλα μέσα».
Αλλωστε, οι πόλεμοι εξελίσσονται σε παγκόσμιοι αφού ξεκινήσουν. Ετσι έγινε με τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Και οι πόλεμοι χωρίς πολιτική και διπλωματία επεκτείνονται, κάτι που σήμερα δυστυχώς ξορκίζεται από τις περισσότερες πλευρές.
Θα μπορούσε μέσα στις επόμενες 115 ημέρες να γίνει ένα ποιοτικό άλμα για να αποφευχθεί ένας γενικευμένος πόλεμος; Μέχρι τώρα, κάθε πρωί η μέρα μας ξεκινά με πολεμικά δελτία- από τη Μέση Ανατολή, τις επιθέσεις στην Ουκρανία, τον πόλεμο στη Γάζα, τα drone των Χούθι και τις επιχειρήσεις του Ισραήλ.
Αν κερδίσει ο Τραμπ ή η Χάρις σε 115 ημέρες ,ποιες νέες σχέσεις θα δημιουργηθούν με την Ευρώπη; Και, υπό αυτές τις συνθήκες, ποιο σκοπό θα εξυπηρετήσει η Ευρώπη; Μπορεί να κατασκευαστούν νέοι διηπειρωτικοί πύραυλοι, η δύναμη της λεγόμενης αντίστασης στη Ρωσία μπορεί να αυξηθεί, αλλά στο τέλος θα έρθει η στιγμή της κρίσης: είτε σε ένα αξιόπιστο και σοβαρό τραπέζι διαπραγματεύσεων είτε στο πεδίο της μάχης.
