Είναι ο παλαιότερος και ένας από τους μεγαλύτερους της Λατινικής Αμερικής. Προσελκύει εκατοντάδες επισκέπτες. Αλλά έχει ένα ελάττωμα. Ο Μητροπολιτικός Καθεδρικός Ναός της Πόλης του Μεξικού, γέρνει! Και όχι μόνο αυτός.
Τα κτίρια στο ιστορικό κέντρο, κτίρια αιώνων, γέρνουν τόσο πολύ που αποτελούν θέμα συζήτησης στις ξεναγήσεις.
Καθιζηση του εδάφους εμφανίζεται σε όλο τον κόσμο, παρότι ανεπαίσθητη σε πολλά μέρη. Για παράδειγμα, σε μεγάλη έκταση των ΗΠΑ παρουσιάζεται βύθιση της γής, περίπου δυόμισι με πέντε εκατοστα.
Αλλά η Πόλη του Μεξικού «σπάει» τα κοντέρ. Ορισμένες περιοχές στην πόλη υποχωρούν έως 50 πόντους το χρόνο τις τελευταίες δεκαετίες, σύμφωνα με τους ερευνητές. Συνολικά, τα αργιλικά στρώματα κάτω από το έδαφος έχουν συμπιεστεί κατά 17% τον τελευταίο αιώνα.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η βύθιση είναι επίσης εμφανής στον τερματικό σταθμό του αεροδρομίου, στους διαδρόμους προσγείωσης και στους υπέργειους σταθμούς του μετρό.
Γιατί η Πόλη του Μεξικού είναι πιο επιρρεπής
Αιτία για την ένταση του φαινομένου, είναι η άντληση νερού από το υπέδαφος, καθώς περισσότερο από το ήμισυ της υδροδότησης της πόλης προέρχεται από υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες,
«Εδώ και πάνω από 120 χρόνια καταγράφονται καθιζήσεις στην πόλη μας», δήλωσε στην Washington Post ο Ενρίκε Καμπράλ-Κάνο, γεωφυσικός στο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Μεξικού. «Aλλά εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να πετάμε την μπάλα».
«Το φαινόμενο της καθίζησης δεν έχει απασχολήσει ουσιαστικά τους πολιτικούς και τα πρόσωπα που λαμβάνουν αποφάσεις», δήλωσε ο Καμπράλ-Κάνο.
«Δεν βρίσκεται στο ραντάρ τους, παρόλο που όλοι γνωρίζουν ότι συμβαίνει».
Ένας ακόμη λόγος που η πόλη βυθίζεται είναι το μαλακό έδαφος πάνω στο οποίο χτίστηκε. Η σημερινή Πόλη του Μεξικού βρίσκεται πάνω σε αποξηραμένες λιμνοθάλασσες, χτισμένη σε αργιλώδη εδάφη που μπορούν εύκολα να συμπιεστούν αν απομακρυνθεί το νερό.
Καθώς ο αυξανόμενος πληθυσμός εξάντλησε τις φυσικές πηγές, η πόλη άρχισε να σκάβει πηγάδια και να αντλεί υπόγεια ύδατα για να καλύψει τις ανάγκες. Το έδαφος άρχισε να συστέλλεται.
Επιδείνωση με την πάροδο του χρόνου
Η βύθιση επιδεινώθηκε με την πάροδο του χρόνου, όπως έδειξαν οι έρευνες. Τη δεκαετία του 1900, η πόλη βυθιζόταν με ρυθμό περίπου 9 εκατοστά ανά έτος. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, τα ποσοστά καθίζησης έφτασαν τα 28 εκατοστά ετησίως. Για κάποιο διάστημα τα ποσοστά βελτιώθηκαν για λίγο, επιστρέφοντας στα 9 cm, καθώς η άντληση περιορίστηκε στα πηγάδια στο κέντρο της πόλης.
Αλλά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ορισμένα τμήματα της πόλης έχουν υποστεί καθίζηση από 38 έως έως 50 πόντους,
Σήμερα, περίπου το 70 τοις εκατό της υδροδότησης της πόλης των σχεδόν 22 εκατομμυρίων κατοίκων, προέρχεται από τα υπόγεια ύδατα. Το νερό αντλείται ταχύτερα από ό,τι μπορεί να επανακάμψει.
Επιπλέον, το σκυρόδεμα και η άσφαλτος της πόλης εμποδίζουν μέρος της βροχής να διηθηθεί στο πορώδες τμήμα του υδροφόρου ορίζοντα.
Η κλιματική αλλαγή πιέζει επίσης την ικανότητα του πλανήτη να ανανεώνει τους υδάτινους πόρους. Η υπερβολική θερμότητα επιταχύνει την εξάτμιση των επιφανειακών υδάτων και επηρεάζει τα φαινόμενα βροχόπτωσης.
Φαύλος κύκλος
Ενώ η πόλη βρίσκεται στην αρχή της περιόδου των βροχών, η κατάσταση φαίνεται ζοφερή. Από τις 30 Απριλίου, ολόκληρη η χώρα υποφέρει από «σοβαρή» ξηρασία.
«Η λύση είναι να μην παίρνουμε νερό από το υπέδαφος, αλλά το χρειαζόμαστε για να ζήσουμε», δήλωσε ο Ντάριο Σολάνο-Ρόχας, γεωλόγος μηχανικός στο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Μεξικού. «Πρέπει να σκεφτούμε τρόπους να αλλάξουμε τη διαχείριση του νερού. Χρησιμοποιούμε πάρα πολύ.»
Αλλά, καθώς οι υδροφόροι ορίζοντες εξαντλούνται, οι φορείς εκμετάλλευσης νερού αρχίζουν να σκάβουν σε νέα σημεία και βαθύτερα στο υπέδαφος. Εννοείται ότι αυτό εντείνει το πρόβλημα.
«Ως άτομο, δεν υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνετε», λέει ένας κάτοικος. «Απλώς να ελπίζετε ότι το σπίτι σας δεν θα επηρεαστεί σημαντικά».
naftemporiki.gr
