Το πολιτικό χάρισμά του, η έμφαση στην ανάπτυξη των υποδομών, η ενίσχυση των φτωχότερων και η επένδυση στον ινδουιστικό (και αντιισλαμικό ) εθνικισμό, φαινόταν να αποτελούν ένας ανίκητος συνδυασμός υπέρ του Μόντι.
Aναλύσεις και exit poll προέβλεπαν συντριπτική νίκη του ιδίου και του κόμματός του.
Ο ίδιος υποστήριζε ότι το κόμμα του (Bharatiya Janata – BJP) μαζί με τους συμμάχους θα κερδίσουν πάνω από 400 έδρες στο ινδικό κοινοβούλιο των 543 εδρών.
Τα αποτελέσματα όμως κάθε άλλο παρά επιβεβαίωσαν την αισιοδοξία αυτή.
Σύμφωνα με την εκλογική επιτροπή, μετά την καταμέτρηση του 95% των ψηφοδελτίων, το BJP και οι σύμμαχοί του εξασφαλίζουν τουλάχιστον 292 έδρες. Χρειάζονται 272 για την πλειοψηφία στην κάτω βουλή των 543 εδρών.
Το BJP, με 36,8% των ψήφων, εξασφαλίζει μόνο του 240 έδρες, σύμφωνα με τα αποτελέσματα, χάνοντας πάνω από 60 έδρες από το 2019 όταν είχε κερδίσει 303 έδρες. Το «Κογκρέσο», αντίθετα, εξασφάλισε 98 έδρες έναντι 52, πέντε χρόνια πριν. Οι αναταράξεις από την απρόσμενη ήττα Μόντι κλόνισαν και το χρηματιστήριο της χώρας
Τι πήγε λάθος
Πρώτον, η αίσθηση ότι το οικονομικό αποτέλεσμα δεν φτάνει στον απλό κόσμο ίσως έπαιξε καθοριστικό ρόλο με τον πληθωρισμό και την ανεργία να ανησυχούν τους πολίτες.
Η αντιπολίτευση επίσης πόνταρε πολλά στις σχέσεις του Μόντι με τους ολιγάρχες με το επιχείρημα ότι ο Μόντι μπορεί στο μέλλον να αφαιρέσει συνταγματικές πρόνοιες για θρησκευτικές μειονότητες και αδύναμες κοινωνικές ομάδες.
Για την Ινδία, σημείωνε ο Economist προ της οριστικοοίησης των αποτελεσμάτων, υπάρχουν τώρα τρία μεγάλα ερωτήματα. Πρώτον, εάν το BJP μπορεί να σχηματίσει μια σταθερή κυβέρνηση; Η απάντηση έχει ήδη δοθεί. Το BJP θα εξακολουθεί να είναι μακράν το μεγαλύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο, με υπερδιπλάσιες έδρες από το Κογκρέσο. Αν δεν υπάρξει μεγάλη εξέγερση εντός του κόμματος, ο Μόντι θα συνεχίσει ως πρωθυπουργός.
Το δεύτερο ερώτημα είναι πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτή η κυβέρνηση από τη στιγμή που θα σχηματιστεί. Το στυλ που προτιμά ο κ. Μόντι τείνει προς την ενός ανδρός αρχή με ολίγη συζήτηση στο υπουργικό συμβούλιο ή το κοινοβούλιο. Τώρα θα πρέπει να διαπραγματευτεί και να κάνει συμβιβασμούς. Αυτό θα περιπλέξει τη χάραξη πολιτικής και ιδιαίτερα την ατζέντα 100 ημερών που αναμενόταν να εφαρμόσει με εργασιακές μεταρρυθμίσεις νέες πολιτικές για τη μεταποιητική βιομηχανία.
Ο Μόντι θα πρέπει τώρα να δώσει περισσότερη προσοχή στις άμεσες οικονομικές ανάγκες κοινωνικών ομάδων των οποίων τις ψήφους το κόμμα του δεν κατάφερε να κερδίσει, και να εξαπολύσει ένα νέο κύμα προγραμμάτων πρόνοιας.
Το τελευταίο ερώτημα είναι πώς το αποτέλεσμα – έκπληξη μπορεί να αλλάξει την Ινδία μακροπρόθεσμα.
Η αίσθηση μίας νέας δεκαετίας Μόντι μοιάζει πλέον πολύ λιγότερο πιθανή, με αποτέλεσμα το ζήτημα της διαδοχής να φουσκώνει.
Επιπλέον, η βραχυπρόθεσμη χάραξη οικονομικής πολιτικής μπορεί να επιδεινωθεί.
Ενός ανδρός αρχή;
Πολλές από τις αλλαγές που χρειάζεται η οικονομία της Ινδίας απαιτούν ευρύτερες συνεργασίες με πολιτικά σημαντικές κοινωνικές ομάδες όπως οι αγρότες. Ολες οι μεταρρυθμίσεις της Ινδίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και του 2000 έγιναν από κυβερνήσεις συνασπισμού.
Εδώ υπάρχει ο κίνδυνος ένας «αποθαρρυμένος» ηγέτης να επιλέξει να μεγεθύνει τις πιο αυταρχικές του τάσεις και να ενισχύσει την πολωτική θρησκευτική του ρητορική. Παρόλα αυτά, ο φόβος μιας συνταγματικής εκτροπής στην Ινδία έχει υποχωρήσει: Το BJP δεν έχει καταφέρει να κερδίσει αρκετές έδρες για να επιτύχει τις συνταγματικές αλλαγές και τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν αποκτήσει νέα πνοή.
