Social Media, πολιτικές πεποιθήσεις και προσωπικές σχέσεις συγκροτούν μια ολοένα και πιο δύσκολη εξίσωση με όχι πάντα επιτυχή λύση.
Η Δάφνη, ας πούμε, χρησιμοποιώντας το Tinder, άφηνε τους πιθανούς συντρόφους της να καταλαβαίνουν ότι ήταν φιλελεύθερη. Αλλά μόνο όταν χρησιμοποίησε μια διαφορετική εφαρμογή γνωριμιών -το Inner Cycle- που δεν επιτρέπει να αποκαλύπτονται ή υπονοούνται οι πολιτικές πεποιθήσεις των χρηστών του, κατάφερε τελικά να γνωρίσει τον σύντροφό της. Εστω κι αν τώρα πια αυτός είναι «πρώην»…
Το Politico διερευνά τον τρόπο που η πολιτική αλλάζει πλέον το ηλεκτρονικό «dating», δηλαδή το ραντεβού με σκοπό τη γνωριμία που θα λέγανε οι παλαιότεροι.
Η Δάφνη της ιστορίας μας λοιπόν είναι μία από τις πολλές «μόνες» -δηλαδή χωρίς σχέση- γυναίκες που εργάζονται στις Βρυξέλλες και αναζητούν τη γνωριμία και τον έρωτα. Αλλά μέσα σε αυτή την πόλη βρίσκονται άνθρωποι από όλο το πολιτικό φάσμα, που δεν τα πάνε πάντα καλά μεταξύ τους. Με δύο πολέμους να μαίνονται και μια εικαζόμενη άνοδο της ακροδεξιάς στις εκλογές της ΕΕ, τα χάσματα αυτά μπορεί να γίνουν ακόμη μεγαλύτερα.
Η Marjorie Libourel, ειδική επί των κοινωνικών σχέσεων με επαγγελματική έδρα τις Βρυξέλλες, καταθέτει το εξής: Εχει παρατηρήσει ότι υπάρχεο αυξανόμενη πολιτική μισαλλοδοξία. Πρόσφατος πελάτης της τής είπε ότι ένας πολιτικά δεξιόστροφος άνδρας, της ζήτησε κατηγορηματικά να μην τον φέρουν δυνητικά σε επαφή με κάποια αριστερή γυναίκα.
Ναρκισσιμός
«Υπάρχει σίγουρα ένας ναρκισσισμός όταν οι άνθρωποι θέλουν να κάνουν γνωριμίες, σαν να αναζητούν τον καθρέφτη τους», λέει η Libourel, η οποία τα τελευταία έξι χρόνια βοηθά ανθρώπους να βρουν την «αδελφή ψυχή» τους.
«Δεν θα ταίριαζα ποτέ έναν οπαδό των Τόρις με έναν βίγκαν μαρξιστή που δεν πιστεύει στον καπιταλισμό, δεν υπάρχει περίπτωση να πέι καλά», εξηγεί.
Επιστροφή στη Δάφνη και τον πρώην φίλο της (που δεν κατονομάζεται για ευνόητους λόγους). Αυτός είναι συντηρητικός, εκείνη είναι προοδευτική φεμινίστρια. Πράγματα που στην αρχή δεν είχαν σημασία. Και όταν τα πράγματα μεταξύ τους άρχισαν να χαλάνε, είχαν ήδη αποφασίσει να μείνουν μαζί.
Η Δάφνη λέει ότι ο φίλος της άρχισε «να εκφράζει όλο και πιο έντονα συναισθήματα υπέρ της ισραηλινής κυβέρνησης, συχνά απηχώντας αφηγήσεις που έβρισκα πολύ ανησυχητικές».
Καθώς το πολιτικό χάσμα μεταξύ των δύο μεγάλωνε, η Δάφνη αισθανόταν όλο και πιο άβολα σε οικογενειακές συγκεντρώσεις γεμάτες από δεξιά ιδεολογία και πασπαλισμένες από αντιπαλαιστινιακή ρητορική. «Απλώς υπέθεταν ότι συμφωνούσα μαζί τους», είπε.
Υστερα ήρθε η Χαμάς
Μετά ήρθαν οι επιθέσεις της Χαμάς στο Ισραήλ….
«Οι συζητήσεις μας έγιναν όλο και πιο θερμές», αναφέρει η ίδια. «Δεν ήταν πλέον θέμα συμφωνίας ή διαφωνίας. Ήταν οι αξίες μας που διακυβεύονταν».
Λίγες εβδομάδες αργότερα, χώρισαν.
Στον κόσμο των apps για γνωριμίες, το φιλτράρισμα όσων έχουν αντίθετες μεταξύ τους απόψεις είναι πολύ σημαντικό.
«Δεξιά ως την καρδιά»
Ο Micheal Kaye, στέλεχος της εφαρμογής γνωριμιών OkCupid, αναφέρει: «Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες έχουν υψηλότερο ποσοστό ατόμων που αναζητούν ραντεβού με τις ίδιες πολιτικές απόψεις από ό,τι στις ΗΠΑ.
Στη Γαλλία, φερ’ ειπείν, τα τελευταία τρία χρόνια, το (τεράστιο ως ποσοστό) 75% των ανθρώπων που συμμετέχουν στη εφαρμογή OKCupid δηλώνει ότι θα προτιμούσε να βγαίνει ραντεβού με κάποιον που συμμερίζεται τις πολιτικές του απόψεις.
Το αντίστοιχο ποσοστό στις ΗΠΑ είναι 56 τοις εκατό, ενώ στην Ισπανία είναι 73% και στη Γερμανία 67%.
Αυτό ίσως εξηγεί και το γεγονός ότι η Γαλλία, όπου τα παραδοσιακά κεντρώα κόμματα έχουν σχεδόν εξαλειφθεί από τον πολιτικό χάρτη, είναι ίσως η μόνη χώρα της ΕΕ με εφαρμογή γνωριμιών που «ματσάρει» υποστηρικτές ενός μόνο στρατοπέδου. Πράγματι, ο στόχος του «Droite au coeur» (ας το αποδώσουμε ‘Δεξιά ως την Καρδιά’) μίας όπως θα καταλάβατε δεξιάς πλατφόρμας γνωριμιών, είναι να «συνδέσει γυναίκες και άνδρες υπερήφανους για τη Γαλλία που μοιράζονται τις ίδιες αξίες».
Ποτέ δεν φίλησα έναν Τόρις
Δεν είναι μόνο οι εφαρμογές που βάζουν όρια μεταξύ ρομαντισμού και πολιτικής. Στις Βρυξέλλες, η ΜΚΟ Fossil Free Politics πραγματοποίησε μια εκδήλωση για την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου με τίτλο «Ποτέ δεν φίλησα έναν λομπίστα» βασισμένη στο βρετανικό σύνθημα «Ποτέ δεν φίλησα έναν Τόρις», που χρησιμοποιείται από πολιτικούς και αντιπάλους του Συντηρητικού Κόμματος.
Όμως αυτό είναι ευκολότερο να το λες, παρά να το κάνεις.
Το προσπάθησε η Τζόρτζια. Μια 20χρονη που δουλεύει στις Βρυξέλλες μαζί με την (πρώην) μακροχρόνια σχέση της. Η Τζόρτζια (δεν είναι το πραγματικό της όνομα) έφτασε στο σημείο να ζητήσει ένα μορατόριουμ από τον φίλο της στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ του 2020 και την αντιπαράθεση Μπάιντεν – Τραμπ.
Κι αυτό επειδή θα υπήρχε ένταση και καυγάδες κάθε φορά που ο τότε φίλος της, ο οποίος δούλευε για έναν ακροδεξιό βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θα προσπαθούσε να πει κάτι υπέρ της… δεξιάς λαίλαπας. «Για μένα οι εκλογές στις ΗΠΑ ήταν κάτι πολύ προσωπικό, ενώ εκείνος τις έβλεπε αποστασιοποιημένα», εξήγησε η Τζόρτζια, Αμερικανίδα κατά το ήμισυ στην καταγωγή.
Το ζευγάρι χώρισε λίγο αργότερα.
Οι κακοί ποδηλάτες
«Δεν ήμουν καθόλου σίγουρη ότι θα πρέπει να μεγαλώσω παιδιά έχοντας τόσο διαφορετικές πολιτικές απόψεις με τον πατέρα τους όσον αφορά το τι μεταδίδεις στην επόμενη γενιά, λέει η Τζόρτζια, η οποία προσθέτει ότι επέστρεψε στην ποδηλασία αφού χώρισε από τον φίλο της που αγαπούσε τα αυτοκίνητα και είχε πολλάκις καταθέσει την… αντιπάθειά του για τους ποδηλάτες.
Αν πάντως κάποια ζευγάρια φαίνονται πιο επιτυχημένα στο να διαχειρίζονται τις πολιτικές τους αποκλίσεις, είναι συχνά επειδή τα όσα τους χωρίζουν δεν είναι και τόσο μεγάλα.
Ο Μιγκέλ που ευθυγραμμίζεται με τη φιλελεύθερη στάση του Renew, παραδέχεται ότι το ιδεολογικό χάσμα με τη Δανή φίλη του, που εργάζεται για τους Πράσινους, επιτρέπει «πραγματικά έντονες συζητήσεις, αλλά ποτέ σε σημείο να χωρίσουν».
Για παράδειγμα, όταν πρόκειται για την κλιματική αλλαγή, είπε, «συμφωνούμε και οι δύο στο γεγονός ότι πρόκειται για ένα ζήτημα ζωής ή θανάτου».
Πανταχού παρούσα
«Εκεί που διαφωνούμε», προσθέτει ο Μιγκέλ είναι ο ρόλος που πρέπει να διαδραματζουν οι κυβερνήσεις και ο ιδιωτικός τομέας, ποιος πρέπει να πληρώσει για όλο αυτό».
Ωστόσο, ο Μιγκέλ παραδέχεται ότι με τη φίλη του επιλέγουν να μην πολυαγγίζουν θέματα πιθανώς πιο διχαστικά, όπως ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή. «Είναι πολύ συγκινητικό… αποφεύγουμε τις συζητήσεις και απλώς παρατηρούμε τα γεγονότα», λέει.
Όσο για τη Δάφνη, πιστεύει το εξής: «Είναι αδύνατο να αφήσουμε πίσω μας την πολιτική γιατί ο τρόπος που χτίζονται οι ζωές μας οφείλεται στην πολιτική. Η πολιτική είναι πανταχού παρούσα, είτε μας αρέσει είτε όχι, επομένως δεν μπορούμε να λέμε «απλώς ας βγάλουμε την πολιτική από τη σχέση μας».
