Εκρηκτικές διαστάσεις έχουν πλέον λάβει οι διαμαρτυρίες στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ για τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας, όπου πάνω από 34.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί – στην πλειονότητά τους παιδιά και γυναίκες – και εκατοντάδες χιλιάδες ακόμη ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης και πείνας. Το φοιτητικό κίνημα θυμίζει εποχές πολέμου στο Βιετνάμ. Ωστόσο δεν είναι μόνο οι σπουδαστές, που «επαναστατούν».
Όπως επισημαίνει σε ανάλυσή της η Wall Street Journal, οι διοικήσεις των πανεπιστημίων – αρκετές από τις οποίες έδωσαν εντολή στην αστυνομία να επέμβει και να συλλάβει φοιτητές – έχουν μία πρόσθετη πηγή διαμαρτυρίας να αντιμετωπίσουν: τους γονείς.
Οι γονείς που πληρώνουν έως και 90.000 δολάρια ετησίως για να φοιτήσουν οι γιοι και οι κόρες τους σε ελίτ πανεπιστήμια είναι θυμωμένοι και απογοητευμένοι με τον τρόπο αντίδρασης των ανώτατων ιδρυμάτων στις διαδηλώσεις στη Γάζα, Και αυτό αφορά και τις δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος.
Είτε τα παιδιά τους διαδηλώνουν ζητώντας κατάπαυση πυρός στη Γάζα και διακοπή κάθε οικονομικής σχέσης με εταιρείες που στηρίζουν τον πόλεμο, είτε αντιδιαδηλώνουν, είτε προσπαθούν να μείνουν μακριά από όλο αυτό, οι γονείς απαιτούν από τα πανεπιστήμια να κάνουν περισσότερα για να τα κρατήσουν ασφαλή, αλλά και να συνεχίσουν τα μαθήματά τους.
Τα λεφτά μου πίσω
«Δεν λαμβάνουν την εκπαίδευση που περίμεναν και πλήρωσαν», εξηγεί στη WSJ ο Zev Gewurz, δικηγόρος στη Βοστώνη, του οποίου η κόρη είναι τελειόφοιτη στο Barnard College στη Νέα Υόρκη.
Δεν είναι μάλιστα λίγοι οι γονείς, που ζητούν επιστροφή χρημάτων για τα δίδακτρα σε περιπτώσεις στις οποίες τα μαθήματα έχουν ακυρωθεί. Άλλοι πάλι απειλούν να μην κάνουν δωρεές στο μέλλον.
Οι διοικήσεις των ιδρυμάτων απαντούν ότι προσπαθούν να κρατήσουν τους σπουδαστές ασφαλείς, ενισχύοντας τα μέτρα ασφαλείας, ενώ παράλληλα προσπαθούν να σεβαστούν το δικαίωμα των μαθητών να διαδηλώνουν. Από την άλλη αντιδρούν έντονα στην κατάληψη χώρων της πανεπιστημιούπολης, καλώντας την αστυνομία, γεγονός που έχει πυροδοτήσει μία «έκρηξη».
«Δεν κάνουν αρκετά για τη ρητορική μίσους»
Ο Gewurz λέει ότι η κόρη του στο Barnard ήταν προγραμματισμένο να παραδώσει την τελευταία της διατριβή αυτή την εβδομάδα, ακολουθούμενη από ένα γεύμα. Η δημόσια παρουσίαση και το μεσημεριανό γεύμα των επισκεπτών ακυρώθηκαν.
Τώρα εκείνος, όπως λέει στη WSJ, γράφει μια επιστολή στον πρόεδρο του ιδρύματος, επικρίνοντας αυτό που θεωρεί ως ανεπαρκή απάντηση σε αυτό που πιστεύει ότι είναι «ρητορική μίσους».
«Προσπαθώ να της πω ότι δεν είναι δικό της λάθος και ότι ζει σε μια στιγμή της ιστορίας και ότι πρέπει να έχει το κεφάλι της ψηλά», λέει. Τα δίδακτρα που πληρώνει για το τρέχον ακαδημαϊκό έτος είναι 90.000 δολάρια.
«Δεν προστατεύουν τους διαδηλωτές»
Άλλοι γονείς λένε ότι τα σχολεία δεν έχουν κάνει αρκετά για να προστατεύσουν τα παιδιά που διαδηλώνουν κατά του πολέμου.
Η κόρη της Sarah Fanning έδινε εξετάσεις όταν συμφοιτητές της που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις και βρίσκονταν σε μία από τις σκηνές, που έχουν στηθεί στο Πανεπιστήμιο Mary Washington, συνελήφθησαν.
«Το να τους καταγγέλλεις για καταπάτηση ξένης ιδιοκτησίας, όταν πληρώνουν για να ζήσουν εκεί είναι γελοίο», λέει η Fanning. Το πανεπιστήμιο, το οποίο ανακοίνωσε πως έγιναν 12 συλλήψεις, συμπεριλαμβανομένων εννέα φοιτητών, σχολίασε ότι δεν επιδιώκει τιμωρητικές ενέργειες εναντίον των φοιτητών του.
Η Fanning, η οποία δεν έχει λάβει καμία απάντηση από το πανεπιστήμιο, επανεξετάζει τη δωρεά στο σχολείο στο μέλλον. Εάν η διοίκηση υποστηρίξει δημόσια τους φοιτητές, θα δώριζε περισσότερα, αλλά η κλιμάκωση εναντίον των φοιτητών θα την έκανε λιγότερο διατεθειμένη να δώσει άλλα χρήματα.
Την οργή ενισχύουν τα χρόνια προσπάθειας
Μέρος της οργής των οικογενειών προέρχεται από τα χρόνια προσπάθειας, που πολλοί έκαναν πολύ πριν φτάσουν τα παιδιά τους σε ηλικία εισαγωγής στο πανεπιστήμιο. Οι πιο εύποροι προσλαμβάνουν δασκάλους στο σπίτι, ακόμη και ειδικούς συμβούλους σπουδών για να προσπαθήσουν να ενισχύσουν τις πιθανότητες των παιδιών τους να αποκτήσουν μια πολυπόθητη θέση σε καλό πανεπιστήμιο.
Ο Christopher Rim, ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της Command Education, εταιρείας που βοηθά τους μαθητές να συμπληρώσουν αιτήσεις για το πανεπιστήμιο, λέει ότι την περασμένη εβδομάδα έλαβε κλήσεις από περίπου 25 γονείς με φοιτητές στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες. Μερικοί θέλουν πλήρεις ή μερικές επιστροφές διδάκτρων και αναζητούν τρόπους να το διεκδικήσουν αυτό νομικά.
«Το να εμποδίζουν σωματικά το παιδί τους να παρακολουθήσει το μάθημα, δεν είναι αυτό για το οποίο προσπάθησαν», λέει ο Rim. «Είναι υπερβολικά αναστατωμένοι με αυτό που συμβαίνει».
Τα όρια της παρέμβασης
Οι γονείς προσπαθούν επίσης να καταλάβουν πόση καθοδήγηση πρέπει να δώσουν στα παιδιά τους σχετικά με ό,τι συμβαίνει στην πανεπιστημιούπολη.
Η Kim Digilio, της οποίας ο γιος είναι δευτεροετής στο UCLA, είναι σε μια ομάδα στο Facebook με άλλους γονείς φοιτητών. Πολλοί στέλνουν στιγμιότυπα από συνομιλίες με τα παιδιά τους, ενημερώνουν ο ένας τον άλλον για το τι συμβαίνει στην πανεπιστημιούπολη ή και κάνουν τηλεφωνήματα στους πρυτάνεις, εκφράζοντας την αγανάκτισή τους.
Από την πλευρά της, όμως, προσπαθεί να μην εμπλακεί υπερβολικά. Δεν έχει επικοινωνήσει με τη διοίκηση της πανεπιστημιούπολης και προσπαθεί να μην κάνει πολλές υποδείξεις στον γιο της. «Προσπαθώ να λειτουργήσω ως ένα “καταφύγιο”, στο οποίο μπορεί να έρχεται και να μοιράζεται πληροφορίες», λέει.
Η Debra Lynn Eden λέει στη WSJ ότι λαμβάνει πολλά μηνύματα την ημέρα από την κόρη της, πρωτοετή στο Πρίνστον, η οποία της περιγράφει τις διαδηλώσεις. Αυτές ήταν σε μεγάλο βαθμό ειρηνικές μέχρι αυτή την εβδομάδα, όταν συνελήφθησαν φοιτητές. Αν και η κόρη της δεν εμπλέκεται στις διαδηλώσεις, η Eden φοβάται ότι οι εντάσεις στην πανεπιστημιούπολη προκαλούν άγχος και την ενθαρρύνει να μείνει μακριά από τη δράση,
«Είναι μια τεράστια απόσπαση της προσοχής των φοιτητών που προσπαθούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους σε περιβάλλον υψηλού στρες», λέει.
Η κόρη της Lana Shami αποφοιτά από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια, το οποίο ακύρωσε τη μεγάλη τελετή αποφοίτησης. Η Shami θα πετάξει ούτως ή άλλως στο Λος Άντζελες με άλλα μέλη της οικογένειας για την αποφοίτηση.
«Δεν θα υπάρξει καμία γιορτή στο πανεπιστήμιο όπου πληρώσαμε υπέρογκα δίδακτρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια», λέει. «Είναι μια τεράστια απογοήτευση».
