Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, η δραστηριότητα του «retro-walking» (ανάποδο περπάτημα) ήταν κάτι περισσότερο ένα εκκεντρικό χόμπι. Σήμερα έρευνες αποκαλύπτουν ότι μπορεί να έχει πραγματικά οφέλη για την υγεία και τον εγκέφαλο.
Σε ένα στοίχημα, για να κερδίσει 20.000 δολάρια (περίπου 4.250 λίρες εκείνη την εποχή), ένας 50χρονος ιδιοκτήτης καταστήματος πούρων με το όνομα Patrick Harmon ανταποκρίθηκε σε μια περίεργη πρόκληση το καλοκαίρι του 1915 – να περπατήσει ανάποδα από το Σαν Φρανσίσκο στη Νέα Υόρκη.
Με τη βοήθεια ενός φίλου του και ενός μικρού καθρέφτη αυτοκινήτου που ήταν στερεωμένος στο στήθος του για να τον βοηθά να βλέπει πού πηγαίνει, ο Harmon έκανε το ταξίδι των 3.900 μιλίων (6.300 χλμ.) σε 290 ημέρες, περπατώντας προς τα πίσω. Ο Harmon ισχυρίστηκε ότι το ταξίδι έκανε τους αστραγάλους του τόσο δυνατούς που «θα χρειαζόταν ένα χτύπημα με σφυρί για να τους σπάσει».
Ίσως είχε δίκιο.
Σύμφωνα με έρευνες, το περπάτημα προς τα πίσω μπορεί να έχει εκπληκτικά οφέλη τόσο για τη σωματική υγεία όσο και για τον εγκέφαλο αναφέρει το BBC.
Το «retro-walking», όπως είναι γνωστό στους ακαδημαϊκούς κύκλους το περπάτημα προς τα πίσω, έχει πλούσια ιστορία. Υπάρχουν αναφορές που χρονολογούνται από τις αρχές του 19ου αιώνα για ανθρώπους που περπατούσαν εκατοντάδες, και μερικές φορές χιλιάδες χιλιόμετρα, ανάποδα. Πολλές ήταν αποτέλεσμα στοιχημάτων και άλλες ήταν απλώς προσπάθειες να kαυχηθούν για ένα παράξενο ρεκόρ.
«Καλό ακόμη και για τον εγκέφαλο»
Το περπάτημα προς τα πίσω μπορεί πραγματικά να αποφέρει κάποια σωματικά οφέλη. Χρησιμοποιείται συχνά στη φυσιοθεραπεία για την ανακούφιση από τον πόνο στην πλάτη, τα προβλήματα στα γόνατα και την αρθρίτιδα. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ακόμη ότι μπορεί να επηρεάσει θετικά τις γνωστικές ικανότητες, όπως η μνήμη, ο χρόνος αντίδρασης και οι ικανότητες επίλυσης προβλημάτων.
Η πρακτική του περπατήματος προς τα πίσω για λόγους υγείας πιστεύεται ότι προέρχεται από την αρχαία Κίνα, αλλά έχει τραβήξει την προσοχή των ερευνητών πρόσφατα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη ως ένας τρόπος βελτίωσης των αθλητικών επιδόσεων και για την ανάπτυξη της μυϊκής δύναμης.
Οι ασκήσεις βάδισης και τρεξίματος προς τα πίσω χρησιμοποιούνται ήδη σε ορισμένες αθλητικές προπονήσεις, αλλά εκτός από τους αθλητές, retro-walking, έχει βρεθεί ότι ωφελεί τους ηλικιωμένους, τους νέους, τα παχύσαρκα άτομα , τους πάσχοντες από οστεοαρθρίτιδα και σε ασθενείς μετά απο εγκεφαλικό που παρουσιάζουν προβλήματα βάδισης. Το περπάτημα προς τα πίσω έχει επίσης βρεθεί ότι καίει περισσότερες θερμίδες από το περπάτημα προς τα εμπρός.
naftemporiki.gr
