Η Ολένα Ζελένσκα, η πρώτη κυρία της Ουκρανίας, αρνήθηκε σύμφωνα με την Washington Post, την πρόσκληση του Λευκού Οίκου να παραστεί στην παραδοσιακή, ετήσια ομιλία του Αμερικανού προέδρου για την κατάσταση της Ένωσης (State of the Union), αποποιούμενη την τιμή μιας από τις πιο σημαντικές εκδηλώσεις της Ουάσινγκτον καταδεικνύοντας την περίπλοκη πολιτική κατάσταση που επικρατεί στην εμπόλεμη Ουκρανία.
Η πρόθεση ήταν να καθίσει η πρώτη κυρία Τζιλ Μπάιντεν κοντά στη Ζελένσκα και τη Γιούλια Ναβάλναγια, τη χήρα του ηγέτη της ρωσικής αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι, ο οποίος πέθανε τον περασμένο μήνα σε φυλακή της Αρκτικής, σύμφωνα με αξιωματούχους που είχαν γνώση του σχεδιασμού.
Η εικόνα και των δύο γυναικών, η καθεμία από τις οποίες αποτελεί σύμβολο αντίστασης στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, θα έστελνε ένα ηχηρό μήνυμα κατά την ομιλία του Τζο Μπάιντεν,στην κοινή συνεδρίαση του Κογκρέσου.
Αλλά η πιθανή παρουσία της Ναβάλναγια προκάλεσε δυσφορία στους Ουκρανούς, όπως δήλωσαν στην Washington Post αξιωματούχοι που γνωρίζουν τις διεργασίες στο Κίεβο.
Αν και ο Ναβάλνι έχει αναγνωριστεί ως σύμβολο κατά της διαφθοράς του Πούτιν με κίνδυνο της ζωής του, η εικόνα του στην Ουκρανία έχει επισκιαστεί από παλαιότερες δηλώσεις του ότι η Κριμαία, την οποία ο Πούτιν προσάρτησε το 2014, ανήκε στη Ρωσία.
Παρόλο που οι απόψεις του Ναβάλνι μετεξελίχθηκαν αργότερα σε υποστήριξη των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της Ουκρανίας του 1991, πολλοί Ουκρανοί τον θεωρούν ως μη ευθυγραμμισμένο με τους στόχους του Κιέβου.
«Ενώ στη Δύση, πάντα τον θεωρούσαμε ως κάποιον που αγωνίστηκε γενναία και θαρραλέα εναντίον του Πούτιν, στην Ουκρανία, ο Ναβάλνι θεωρείται ότι συμβαδίζει με τη νοοτροπία του ρωσικού εθνικισμού και του ιμπεριαλισμού», δήλωσε η Αλίνα Πολιάκοβα, πρόεδρος του Κέντρου Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής, ενός think tank της Ουάσινγκτον.
«Ο Ναβάλνι αντιτάχθηκε στην πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, φυσικά, αλλά το 2014, όταν η Ρωσία εισέβαλε για πρώτη φορά στην Ουκρανία, ήταν σε μεγάλο βαθμό σύμφωνος με τη επικρατούσα ρωσική άποψη που ήθελε την Κριμαία μέρος των ιστορικών εδαφών της Ρωσίας», δήλωσε η Πολιάκοβα.
