Σήμερα ο κόσμος έχει αλλάξει και το ποσοστό των ηλικιωμένων ηγετών έχει εκτοξευθεί στα ύψη: το 80% των μεγαλύτερων σε πληθυσμό χωρών έχουν ηγέτες στα 70 ή και στα 80 τους! Και οι δύο που λείπουν -η Ινδονησία και το Πακιστάν- μετά τις πρόσφατες εκλογές θα εξακολουθούν να έχουν 70άρηδεςε στην εξουσία, σύντομα.
Ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, για παράδειγμα, άλλαξε το Σύνταγμα, κατήργησε τα όρια στις θητείες και απέκτησε εξουσία που ούτε ο Μάο Τσε Τουνγκ δεν είχε φανταστεί. Το 2022, όταν ξεκίνησε την τρίτη του θητεία, ήταν ακόμη κάτω των 70 ετών.
Στη Ρωσία, επίσης ο Πούτιν ήταν 47 ετών όταν ανέβηκε στην εξουσία και σήμερα, 25 χρόνια αργότερα, είναι 70 και είναι ακόμα στο Κρεμλίνο. Τουλάχιστον για άλλα τέσσερα χρόνια..
Στην Ινδία, ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι θα μπορούσε να κάνει εφέτος την τρίτη του θητεία σε ηλικία 73 ετών. Και στην Ινδονησία, τον 63χρονο πρόεδρο Τζόκο Ουϊντόντο θα διαδεχθεί ο 72χρονος υπουργός Άμυνας, Προμπόουο Σουμπιάντο.
Η Αμερική, το πάνω χέρι
Προφανώς είναι η Αμερική που κρατά το πάνω χέρι αφού τον Νοέμβριο, εκτός απρόβλεπτων προς το παρόν ανατροπών, θα «μονομαχήσουν» δύο υπερήλικοι για τον Λευκό Οίκο: ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, που θα είναι 82 ετών τον Νοέμβριο και ο 78χρονος Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Τζο Μπάιντεν είναι ο γηραιότερος Αμερικανός πρόεδρος αφού ανέλαβε τα καθήκοντά του σε ηλικία 78 ετών, καθώς και ο μόνος ένοικος του Λευκού Οίκου που έκλεισε τα 80 ενώ ήταν στην εξουσία. Καθώς ο Μπάιντεν αγωνίζεται για την επανεκλογή του, είναι ο ένατος γηραιότερος εθνικός ηγέτης στον κόσμο, σύμφωνα με μια νέα ανάλυση του Ερευνητικού Κέντρου Pew.
Οσο για τον Ντόναλντ Τραμπ, αν εκλεγεί, θα είναι μεταξύ των 25 γηραιότερων ηγετών του κόσμου σε σύγκριση με αυτούς που βρίσκονται σήμερα στην εξουσία, σύμφωνα με την ανάλυση του Pew, που εξετάζει τους εν ενεργεία αρχηγούς κυβερνήσεων σε 187 κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών.
Για την ιστορία, όταν ο Ρόναλντ Ρίγκαν νίκησε στις εκλογές του 1984 για δεύτερη φορά, ήταν 73 ετών και τότε εθεωρείτο πολύ μεγάλος για να κυβερνήσει.
Η ηλικία ανησυχεί βέβαια σήμερα πολλούς Αμερικανούς πολίτες, με το 70% να μην θέλει επανάληψη της μονομαχίας του 2020. Η 52χρονη Νίκι Χέιλι, που διεκδικεί μεν ακόμη το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων, χωρίς όμως την παραμικρή δυνατότητα επιτυχίας, επινόησε μια φράση: «Το πρώτο κόμμα που θα παραιτηθεί από την υποψηφιότητα ενός 80χρονου θα κερδίσει τις εκλογές».
Γήρανση της άρχουσας τάξης
Η Wall Street Journal αναρωτιέται επίσης τι σημαίνει αυτή η γήρανση της άρχουσας τάξης. «Αυτό που εμποδίζει την ηλικιακή ανανέωση στις δημοκρατίες είναι ότι για να κερδίσεις κάποιος πολιτικός τις εκλογές χρειάζεσαι χρήματα, διασυνδέσεις, σωστές φιλίες και σχέσεις που δεν είναι τόσο εύκολο να έχεις αποκτήσει όταν είσαι νέος», γράφει η αμερικανική εφημερίδα.
Υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις: Ο νεότερος αρχηγός κυβέρνησης είναι ο Γκάμπριελ Μπόριτς στη Χιλή, ο οποίος είναι 37 ετών. Ο σημερινός ηγέτης της Μπουρκίνα Φάσο, Ιμπραήμ Τραορέ λέγεται ότι είναι 34 ετών, αλλά δεν περιλαμβάνεται σε αυτήν την ανάλυση του Pew, επειδή δεν ήταν δυνατό να εξακριβωθεί η ακριβής ημερομηνία γέννησης.
Όταν ομαδοποιούνται ανά δεκαετία πάντως ,το μεγαλύτερο μερίδιο των παγκόσμιων ηγετών σήμερα (35%) είναι στα 60 τους. Περίπου το ένα τέταρτο (22%) είναι γύρω στα 50, το 18% στα 70 τους. Ο Μπάιντεν είναι μεταξύ του 5% των ηγετών που είναι στα 80 τους. Οι γυναίκες ηγέτες τείνουν επίσης να είναι νεότερες από τους άνδρες ομολόγους τους. Αν και μόνο 13 χώρες έχουν αυτήν τη στιγμή μια γυναίκα στην ηγεσία τους, η μέση ηλικία τους είναι τα 57, σε σύγκριση με τα 62 για τους εθνικούς ηγέτες που είναι άνδρες.
«Νεαρή» η Γηραιά ήπειρος
Ευτυχώς, η Ευρώπη, μπορεί να ονομάζεται «Γηραιά ήπειρος», αλλά ο μέσος όρος ηλικίας πολλών ηγετών είναι κάτω ή λίγο πάνω από τα 50: Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι είναι 45 ετών, ο Ισπανός ομόλογός της, Πέδρο Σάντσεθ είναι γεννημένος το 1972 (52), ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν είναι 47, ο Ελληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είναι 55 και ο βρετανός ομόλογός του, Ρίσι Σούνακ δεν είναι ακόμη 44 ετών.
Όταν φυσικά βλέπουμε όλους αυτούς τους Ευρωπαίους πολιτικούς ηγέτες,δίπλα στον Μπάιντεν, το χάσμα των γενεών ήταν εμφανές σε όλα. Μόνο που στο τέλος πάντα ο «γερο Τζο» που αποφασίζει…
