Οι οπαδοί του τον αποκαλούν «Βασιλιά Μπίμπι». Εδώ και πολλά χρόνια θεωρούσαν τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου ως τον άνθρωπο που κρατά όλα τα νήματα της εξουσίας στο Ισραήλ.
Αλλά τώρα το Ισραήλ βρίσκεται σε δίλημμα. Και όσο περισσότερο διαρκεί ο πόλεμος κατά της Χαμάς, τόσο μειώνεται η δημοτικότητα του Νετανιάχου – αν και για διαφορετικούς λόγους.
Η ισραηλινή κοινωνία ήταν ενωμένη πίσω από το σχέδιο να νικηθεί τελικά η Χαμάς και να επιστρέψουν πίσω οι όμηροι.
Πολλά έχουν αλλάξει σε αυτό τώρα. Το άμεσο σοκ από τις φρικαλεότητες που διέπραξε η Χαμάς έχει ξεθωριάσει και ο πόλεμος πρόκειται να εισέλθει στον πέμπτο μήνα του. Μια νέα συναίνεση φαίνεται να έχει προκύψει: Ο Νετανιάχου πρέπει να φύγει.
Η ρητορική του Νετανιάχου έχει αποξενώσει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Για ηθικούς λόγους, αυτή η ένοπλη σύγκρουση αναγκάζει άλλωστε όλο και περισσότερο το Ισραήλ, να καταφεύγει σε ελάχιστα κατανοητές από τη διεθνή κοινότητα, δικαιολογίες. Η ανεπιτυχής προσπάθεια της κυβέρνησης Νετανιάχου να περιορίσει τις εξουσίες του Ανωτάτου Δικαστηρίου, πυροδότησε πανεθνικές διαμαρτυρίες που κράτησαν μήνες.
Η δικαστική μεταρρύθμιση που επεδίωξε ο Νετανιάχου, η οποία στόχευε αποκλειστικά το δικό του συμφέρον με την αποδυνάμωση των εξουσιών των δικαστηρίων, σταμάτησε από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ στις αρχές Ιανουαρίου.
Πόλεμος ή πολιτικός θάνατος
Και αυτή τη στιγμή, ο πόλεμος είναι ο μόνος τρόπος του Νετανιάχου να παραμείνει στην εξουσία, να αποφύγει τον πολιτικό του θάνατο.
Να μην επαναληφθεί δηλαδή η δίκη για διαφθορά. Οι κατηγορίες εναντίον του Νετανιάχου περιλαμβάνουν την αποδοχή χρημάτων και δώρων, ενώ λέγεται ότι προσπάθησε να επηρεάσει υπέρ του το τοπίο του Τύπου του Ισραήλ. Η διαδικασία συνεχίζεται εδώ και τρία χρόνια. Ωστόσο, ανεστάλη μετά την επίθεση της Χαμάς. Στο παρελθόν, ο Νετανιάχου πάντα απέρριπτε όλους τους ισχυρισμούς και αποκαλούσε τη διαδικασία «κυνήγι μαγισσών».
Η πολιτική επιβίωση του Νετανιάχου εξαρτάται επίσης από τα Ακροδεξιά στοιχεία στον σημερινό κυβερνητικό συνασπισμό του.
Η «ακροδεξιά» στο Ισραήλ βέβαια δεν ορίζεται από τη σχέση της με τον εθνικοσοσιαλισμό, αλλά από τη μεταχείρισή της προς τους Παλαιστινίους. «Ακροδεξιά » στο Ισραήλ σημαίνει απώθηση των Παλαιστινίων με κάθε μέσο και συνέχιση του status quo με την κατασκευή οικισμών εποίκων στη Δυτική Όχθη.
Ο Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ για παράδειγμα, υπουργός Εθνικής Ασφαλείας του Ισραήλ και ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος «Εβραϊκή Δύναμη»,υποστηρίζει την επιστροφή των Ισραηλινών εποίκων στη Λωρίδα της Γάζας. Σε αυτή την περίπτωση, μια μόνιμη ισραηλινή στρατιωτική παρουσία θα ήταν απαραίτητη για την προστασία τους, κάτι που θα ισοδυναμούσε με επανάληψη της ισραηλινής κατοχή της Λωρίδας της Γάζας.
Περιμένοντας τον Τραμπ
Ως εκ τούτου, ο Νετανιάχου βρίσκεται αντιμέτωπος με ακραίες απαιτήσεις από τους εταίρους του στον κυβερνητικό συνασπισμό αφενός και, αφετέρου, με διεθνείς πιέσεις να ανοίξει επιτέλους ο δρόμος για μια λύση δύο κρατών. Τόσο η Ε.Ε. όσο και, το πιο σημαντικό για το Ισραήλ, οι ΗΠΑ πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση. Τόσο ο Πρόεδρός τους Τζο Μπάιντεν όσο και ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν το έχουν διατυπώσει ξεκάθαρα. Η θέση του Νετανιάχου, ωστόσο, παραμένει αμετάβλητη: «Το Ισραήλ πρέπει να έχει έλεγχο ασφαλείας σε όλες τις περιοχές δυτικά της Ιορδανίας», είπε μετά από συνομιλία με τον Μπάιντεν.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός και ο πρόεδρος των ΗΠΑ μάλλον δεν θα γίνουν ποτέ φίλοι.
Το μόνο σωσίβιο για τον Νετανιάχου θα μπορούσε να είναι η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Αλλά αυτή η πιθανότητα είναι ακόμα πολύ μακριά…
