© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν και ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν μπορεί να συναντήθηκαν και να τα είπαν φιλικά στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, αλλά λίγες ώρες αργότερα, η Τεχεράνη εκτόξευσε πυραύλους στο Πακιστανικό έδαφος.
Μια μέρα μετά, το Πακιστάν αντεπιτέθηκε στο Ιράν. Μήπως τελικά οι επιθέσεις αυτές δείχνουν ότι το «Κουτί της Πανδώρας» που άνοιξε με τον πόλεμο στη Γάζα, εξαπλώνεται σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή; Η ένταση στα σύνορα Ιράν-Πακιστάν δεν είναι νέα. Στη μεθόριο των δυο χωρών βρίσκεται το Μπαλουχιστάν, όπου δρουν αυτονομιστές αντάρτες και στις δύο πλευρές των συνόρων.
Το Μπαλουχιστάν είναι η μεγαλύτερη επαρχία του Πακιστάν από άποψη έκτασης, αλλά εκτείνεται επίσης πολύ στο Ιράν ως Σιστάν-Μπαλουχιστάν και συνορεύει με το Αφγανιστάν στα βόρεια. Η περιοχή είναι αραιοκατοικημένη και οι κάτοικοι Μπαλόχ είναι οργανωμένοι σε φατρίες και δεν αισθάνονται ότι ανήκουν σε ένα κράτος. Είναι Σουνίτες, όπως οι περισσότεροι Πακιστανοί. Αποτελούν μειονότητα στο Ιράν που κυριαρχείται από τους σιίτες. Η περιοχή είναι οικονομικά υπανάπτυκτη αλλά πλούσια σε φυσικούς πόρους.
Ιράν και Πακιστάν παίζουν με τη φωτιά- Η Κίνα είναι διατεθειμένη να προσπαθήσει να την σβήσει
Αυτονομιστές αντάρτες
Το Ιράν επιτέθηκε λοιπόν στο πακιστανικό τμήμα του Μπαλουχιστάν με πυραύλους και drones για να πλήξει την σουνιτική αυτονομιστική οργάνωση « Μπαλόχ Τζάις ουλ- Αντ» (Στρατός της Δικαιοσύνης). Το Πακιστάν βομβάρδισε ένα χωριό στην ιρανική επαρχία Σιστάν και Μπαλουχιστάν, στοχεύοντας βάσεις του Απελευθερωτικού Μετώπου του Μπαλουχιστάν (BLF). Υπάρχει κίνδυνος κλιμάκωσης μεταξύ των δύο χωρών; Όταν μάλιστα στις αρχές Φεβρουαρίου πραγματοποιούνται εκλογές στο Πακιστάν, που ας μην ξεχνάμε ότι είναι πυρηνική δύναμη; Μια νέα ανοιχτή σύγκρουση Ιράν-Πακιστάν δεν έχει στρατηγική λογική για κανένα κράτος και συνεπώς υπάρχει ελπίδα ότι η Τεχεράνη και το Ισλαμαμπάντ θα καταφέρουν να λήξουν αναίμακτα τη σύγκρουση.
Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Χοσεΐν Αμίρ-Αμπντολαχιάν δήλωσε ότι ενώ το Ιράν σέβεται την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα του Πακιστάν, η χώρα δεν θα συμβιβαστεί με την ασφάλειά της.
Οι δύο κυβερνήσεις λοιπόν θέλουν την αποκλιμάκωση, αλλά ταυτόχρονα στέλνουν το μήνυμα ότι θα λαμβάνουν σκληρά μέτρα κατά των τρομοκρατών.
Προφανώς, η ιρανική ηγεσία ενδιαφέρεται πρωτίστως για δύο πράγματα αυτή τη στιγμή: την επίδειξη δύναμης και την αποφυγή ενός μεγάλου πολέμου. Η κατάσταση είναι δύσκολη και για το Θεοκρατικό ιρανικό καθεστώς στο εσωτερικό. Η οικονομική κρίση συνεχίζεται και η συμφωνία με τις ΗΠΑ, βάσει της οποίας θα επέστρεφαν στην Τεχεράνη τα « παγωμένα» έσοδα από το πετρέλαιο, απέτυχε λόγω του πολέμου στη Γάζα. Και η δαπανηρή υποστήριξη για τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ είναι ιδιαίτερα αντιδημοφιλής στη χώρα.
Ισλαμική τρομοκρατία
Το Ιράν όμως βιώνει μια έξαρση του σουνιτικού εξτρεμισμού, όπως φάνηκε και με την τρομοκρατική βομβιστική επίθεση του Ισλαμικού Κράτους στην πόλη Κερμάν, με δεκάδες νεκρούς. Η τρομοκρατία της εξτρεμιστικής ομάδας Μπαλόχ Τζάις ουλ- Αντ» στο Ιράν είναι πάντως σε μεγάλο βαθμό ένα τυφλό σημείο στη Δύση.
Μέλος των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν δολοφονήθηκε στο Σιστάν-Μπαλουχιστάν
Η Τεχεράνη κλείνει επανειλημμένα τα συνοριακά περάσματα στην περιοχή, χωρίζοντας οικογένειες και καθιστώντας τα ταξίδια περίπλοκα και επικίνδυνα. Ωστόσο, τα σύνορα, τα οποία έχουν μήκος πάνω από 900 χιλιόμετρα, είναι δύσκολο να φυλαχτούν και η μαύρη αγορά ιρανικού πετρελαίου ανθεί επειδή οι πωλήσεις περιορίζονται σοβαρά από τις αμερικανικές κυρώσεις.
Αρκετές ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις «αυτοχρηματοδοτούνται» μάλιστα επιβάλλοντας «διόδια» και χρησιμοποιώντας την περιοχή ως ορμητήριο.
Ο ρόλος της Κίνας
Η κρίση δεν εμπεριέχει όμως μόνο τοπικά χαρακτηριστικά, καθώς η περιοχή του Μπαλουχιστάν είναι σημαντική για τον λεγόμενο «νέο Δρόμο του Μεταξιού» της Κίνας.
Η πρωτοβουλία του Πεκίνου “Belt & Road” διατρέχει επίσης το πακιστανικό τμήμα του Μπαλουχιστάν, γι’ αυτό και η Κίνα, η οποία είναι και σύμμαχος του Ιράν, επηρεάζεται επίσης και έχει προσφερθεί να μεσολαβήσει μεταξύ Τεχεράνης και Ισλαμαμπάντ.
Με δεδομένη μάλιστα την εχθρότητα του Πακιστάν με την Ινδία, το Ισλαμαμπάντ έχει έρθει πολύ κοντά στο Πεκίνο , με τα χρόνια. Το Πεκίνο προσφέρει πολιτική υποστήριξη στο Πακιστάν και, κυρίως έχει επενδύσει σε μια εμπορική οδό που διασχίζει το πακιστανικό έδαφος μέχρι την ακτή στο Μπαλουχιστάν, στην Αραβική Θάλασσα. Το πακιστανικό λιμάνι του Γκουαντάρ, είναι άλλωστε η πύλη της Κίνας προς τον Ινδικό Ωκεανό.
Η δράση των αυτονομιστών ανταρτών στο Μπαλουχιστάν, αυξάνει επίσης τους κινδύνους για τους Κινέζους υπηκόους που εργάζονται κατά μήκος αυτής της διαδρομής. Οι αντάρτες του Μπαλουχιστάν έχουν επανειλημμένα εξαπολύσει επιθέσεις σε κινεζικές αυτοκινητοπομπές .
Το πακιστανικό κράτος έχει αναπτύξει μάλιστα ένα μεγάλο στρατιωτικό σώμα για να προστατεύσει τους Κινέζους και τα κατασκευαστικά έργα, κατά μήκος του νέου Δρόμου του Μεταξιού.
