© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, η Σαουδική Αραβία δεν θα έχανε την ευκαιρία για πλήγματα κατά προπυργίων των Χούθι από κοινού με δύο μεγάλες δυνάμεις της Δύσης, τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Επί μία δεκαετία σχεδόν το Ριάντ εξαπέλυε βίαιο πόλεμο κατά της ομάδας των ανταρτών στην Υεμένη. Γιατί λοιπόν τώρα κρατάει αποστάσεις; Κυρίως γιατί αντιλαμβάνεται πως το ανέβει κι άλλο το θερμόμετρο στην περιοχή δεν συμφέρει την ίδια, αλλά και γιατί είναι σε εξέλιξη μία λεπτή διαπραγματευτική διαδικασία με την ηγεσία Χούθι, με στόχο να «απεγκλωβιστεί» από την Υεμένη και ταυτόχρονα μία προσπάθεια προσέγγισης του Ιράν.
Η αποστασιοποίηση του Ριάντ συγκεντρώνει κάποια βέλη κριτικής και από τις δύο πλευρές, αλλά προς το παρόν φαίνεται να αποδίδει για το ίδιο. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι το αραβικό βασίλειο δεν έχει γίνει το ίδιο στόχος στην Ερυθρά Θάλασσα, αν και ο κορυφαίος εξαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο. Τουλάχιστον 50 χώρες έχουν επηρεαστεί από τις σχεδόν 30 επιθέσεις των Χούθι στη ναυσιπλοΐα το τελευταίο δίμηνο, σύμφωνα με υπολογισμούς του Foreign Policy. Οι περισσότερες από τις κορυφαίες εταιρείες μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων στον κόσμο αποφεύγουν πια την Ερυθρά Θάλασσα, μιας ζωτικής σημασίας πλωτής οδού που οδηγεί στη Διώρυγα του Σουέζ, η οποία διαχειρίζεται περίπου το 15% της παγκόσμιας ναυτιλιακής κίνησης και το 1/3 του παγκόσμιου εμπορίου εμπορευματοκιβωτίων.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρότρυναν υπό τις συνθήκες αυτές τους Σαουδάραβες να παγώσουν τις διαπραγματεύσεις τους, ωστόσο δεν τους έκαναν τη χάρη. Προτίμησαν να μην αφήσουν την κρίση στην Ερυθρά Θάλασσα να παρεμποδίσει την πρόοδό τους στις συνομιλίες για μία ειρηνευτική συμφωνία στην Υεμένη. Μετά τα πλήγματα ΗΠΑ – Βρετανίας, το Υπουργείο Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας εξέφρασε «μεγάλη ανησυχία» και ζήτησε «αυτοσυγκράτηση» για να αποφευχθεί μια κλιμάκωση.
Το μάθημα από τις επιθέσεις στην Aramco
Στην εξίσωση άλλωστε μπαίνει και το πετρέλαιο. Η Σαουδική Αραβία σίγουρα δεν έχει ξεχάσει τις επιθέσεις κατά της Aramco το 2019. Το πλήγμα σε δύο μεγάλες πετρελαϊκές εγκαταστάσεις ήταν τόσο σοβαρό, που ανάγκασε το βασίλειο να κλείσει προσωρινά το ήμισυ της παραγωγής πετρελαίου του. Τότε οι ΗΠΑ δεν προσέτρεξαν σε βοήθεια του Ριάντ, απέφυγαν την όποια παρέμβαση.
Όπως σχολιάζει το Foreign Policy η στάση των ΗΠΑ στις επιθέσεις του 2019 αποτέλεσε ένα σημείο καμπής. Οι Σαουδάραβες αισθάνθηκαν προδωμένοι, ενώ αντελεφθήσαν πως θα πρέπει να ρυθμίσουν τις περιφερειακές προκλήσεις με άλλο τρόπο, χωρίς να βασίζονται στην Ουάσινγκτον.
Νέα γραμμή επικοινωνίας έχουν ανοίξει ακόμη και με Ιράν (μέσω Κίνας). Μία ημέρα πριν από τα χτυπήματα στην Υεμένη, ο Υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβία, Φαϊζάλ μπιν Φαράν, επικοινώνησε με τον Ιρανό ομόλογό του, προφανώς για να διασφαλίσει ότι η χώρα του θα μείνει εκτός των στόχων. Η στρατηγική αυτή αποδίδει. Ταυτόχρονα το Ριάντ διατηρεί στάση προσέγγισης και με το Ισραήλ, το οποίο δηλώνει έτοιμο να αναγνωρίσει – εφόσον η ισραηλινή κυβέρνηση δεχθεί τη λύση των δύο κρατών.
Από το Νταβός, ο Φαϊζάλ μπιν Φαράν, υπογράμμισε την ανάγκη για εκεχειρία στη Λωρίδα της Γάζας, ενώ πρόσθεσε ότι η χώρα του και όλες οι διεθνείς δυνάμεις θα πρέπει να επιδιώξουν μία διπλωματική λύση για τον τερματισμό τόσο της κεντρικής διαμάχης όσο και των επιθέσεων των Χούθι κατά εμπορικών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα.
«Είμαστε εξαιρετικά ανήσυχοι για την ασφάλεια στην περιοχή. Η ελευθερία της ναυσιπλοΐας στην Ερυθρά Θάλασσα έχει αντίκτυπο σε όλους μας. Πιστευουμε ότι η προτεραιότητα πρέπει να είναι η αποκλιμάκωση στην Ερυθρά Θάλασσα και σε ολόκληρη την περιοχή» είπε.
