Το 2024 προβλέπεται να είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα χρονιά, τουλάχιστον από πολιτική σκοπιά. Για άλλους, πιο απαισιόδοξους ή πιο διορατικούς, η χρονιά που μόλις υποδεχθήκαμε καλό θα ήταν να μπορούσε να σβηστεί από την χρονική συνέχεια μήπως και αποφύγουμε τα πολιτικά δεινά που μας επιφυλάσσει.
Ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν να διαγάψουν το 2024 είναι και ο πολιτικός επιστήμων και πρόεδρος του Eurasia Group Ιαν Μπρέμερ που κάνει λόγο για annus horribilis. «Είναι η πιο επικίνδυνη και αβέβαιη χρονιά που έχω καλύψει ποτέ στη ζωή μου», λέει χαρακτηρίζοντας το 2024 του είδους Βόλντεμορτ.
Αναλύοντας τους τρεις από τους δέκα κινδύνους που προβλέπει για φέτος το Eurasia Group (τον πόλεμο στην Ουκρανία, την σύγκρουση Χαμάς και Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας και τις πολιτικές εξελίξεις μετά τις εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες), ο Μπρέμερ σημειώνει πως σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις δεν ξέρουμε τι μπορεί να μας περιμένει.
Η έλλειψη προβλεψιμότητας αποδίδεται από τον Μπρέμερ στο γεγονός πως τίποτα δεν είναι γνωστό σε αυτές τις συγκρούσεις- κατατάσσει και την εκλογική αναμέτρηση των ΗΠΑ σε μια μορφή πολέμου, μιας Αμερικής που στρέφεται εναντίον μιας άλλης Αμερικής.
Δεν είναι γνωστοί οι όροι της αντιπαράθεσης. Το ίδιο ισχύει για το αφήγημα, την ιστορία, και τα βασικά στοιχεία των συνεχιζόμενων μαχών, εξηγεί.
«Και στις τρεις περιπτώσεις, δημιουργούνται γενιές θυμωμένων ανθρώπων που είναι έτοιμοι να πολεμήσουν για όσο χρόνο χρειαστεί. Ίσως ο τερματισμός της μάχης μπορεί να έρθει όταν η μία ή και οι δύο πλευρές έχουν τελικά εξαντληθεί… αλλά οι προοπτικές μιας βιώσιμης ειρήνης ποιες είναι; Στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή και στην Αμερική, δεν είμαστε πολύ κοντά», αναφέρει ο αναλυτής.
Όλα αυτά τροφοδοτούν την απαισιοδοξία του Μπρέμερ, ο οποίος περιγράφει έναν κόσμο χωρίς παγκόσμια ηγεσία γιατί η μόνη εναπομείνασα υπερδύναμη του κόσμου, οι ΗΠΑ, δεν θέλουν πια να είναι ούτε ο αστυφύλακας του πλανήτη, ούτε ο αρχιτέκτονας του παγκόσμιου εμπορίου ούτε ο πρέσβης των παγκόσμιων αξιών. Την ίδια ώρα, τονίζει, καμία άλλη χώρα δεν είναι έτοιμη να καλύψει αυτή τη θέση ακόμα.
Αυτός ο κόσμος όμως χωρίς παγκόσμια ηγεσία θα προκαλέσει περισσότερες δισεπίλυτες συγκρούσεις και ασυγκράτητους κινδύνους τα επόμενα χρόνια, προειδοποιεί ο αναλυτής, τονίζοντας ότι «το μόνο ερώτημα είναι πού, πότε και πόσο αποσταθεροποιητικές θα είναι. Και εάν οι κρίσεις που προκύπτουν θα ενθαρρύνουν να ληφθεί αρκετή δράση για να διορθωθεί το υποκείμενο πρόβλημα με τη γεωπολιτική μας ύφεση ή απλώς θα το επιδεινώσουν».
