Με άδεια χέρια έφυγε από την Ουάσιγκτον ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Παρά τις προσπάθειες του προέδρου Τζο Μπάιντεν να πείσει το Κογκρέσο να συνεχίσει τη βοήθεια στο Κίεβο, οι Ρεπουμπλικάνοι το απορρίπτουν.
Η διακοπή της αμερικανικής βοήθειας προς την Ουκρανία θα ήταν «χριστουγεννιάτικο δώρο» για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, προειδοποιεί ο Τζο Μπάιντεν. «Δεν θέλω να χάσεις την ελπίδα σου», είπε στον Ζελένσκι. Ανακοίνωσε επίσης ότι θα παράσχει στην Ουκρανία στρατιωτική βοήθεια 200 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ωστόσο, πρόκειται για κονδύλια που έχουν ήδη εγκριθεί. Μέχρι σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παράσχει στρατιωτική βοήθεια 44 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ουκρανία. Χωρίς τη συνεχή βοήθεια των ΗΠΑ, η Ουκρανία δεν θα μπορούσε να επιβιώσει.
Οι Δημοκρατικοί όμως δεν έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή και το ρολόι τρέχει σε βάρος του Κιέβου, καθώς τα αμερικανικά κονδύλια που έχουν εγκριθεί μέχρι στιγμής, θα εξαντληθούν ως το τέλος του έτους. Οι Ρεπουμπλικάνοι θέλουν να συνδέσουν την αποδέσμευση περαιτέρω βοήθειας προς την Ουκρανία με νέα χρηματοδότηση για επενδύσεις για τη φύλαξη των νότιων συνόρων με το Μεξικό.
Όλες οι δηλώσεις αλληλεγγύης του προέδρου Μπάιντεν στον Ζελένσκι, δεν μπορούν να αναπληρώσουν την πολύ άσχημη κατάσταση που έχει ο ουκρανικός στρατός.
Η έλλειψη υποστήριξης από τη Δύση έχει καταστροφικό στρατιωτικό αντίκτυπο. Έρευνα του Ινστιτούτου του Κιέλου για την Παγκόσμια Οικονομία έδειξε πλέον ότι έχουν σταματήσει οι παραδόσεις δυτικών όπλων από τον περασμένο Ιούλιο. Αλλά ακόμα κι αν η Ουκρανία αποκτούσε όλα τα όπλα που θέλει, παραμένει ασαφές ποιος θα χρησιμοποιούσε αυτά τα όπλα.
Απέτυχε η αντεπίθεση
Η αντεπίθεση του Κιέβου απέτυχε, άλλωστε: Μόνο λίγα χωριά και χωράφια καταλήφθηκαν στην εαρινή επίθεση του ουκρανικού στρατού, κυρίως κοντά στη Ζαπορίζια και βόρεια και νότια του Μπαχμούτ. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτη η ταχύτητα της ρωσικής προέλασης , γιατί μέσα σε λίγες μόνο μέρες οι Ρώσοι μπόρεσαν να ανατρέψουν τα αποτελέσματα της αποτυχημένης ουκρανικής αντεπίθεσης και να ανακαταλάβουν περιοχές που η Ουκρανία είχε κατακτήσει σε μήνες αιματηρών μαχών.
Η πρωτοβουλία στο πεδίο της μάχης έχει μεταφερθεί πλήρως στον ρωσικό στρατό. Τώρα φαίνεται ότι η Ουκρανία θα χάσει όλες τις περιοχές που ανακατέλαβε το καλοκαίρι και ο ρωσικός στρατός προχωρά σε ένα ευρύ μέτωπο. Οι ελπίδες του Κιέβου να ανακαταλάβει τα κατεχόμενα, που ήταν ακόμα ρεαλιστικές στις αρχές του έτους, έχουν πλέον εκμηδενιστεί
Η ουσία είναι ότι και οι Αμερικανοί έχουν καταλάβει πλέον ότι η Ουκρανία δεν έχει καμία ελπίδα να κερδίσει τον πόλεμο με τη Ρωσία. Δυστυχώς, η Δύση, υποτιμώντας τη δύναμη του ρωσικού στρατού, τιμωρείται τώρα που ώθησε τον ουκρανικό στρατό σε επιθετικές επιχειρήσεις, παρόλο που το Κίεβο δεν είχε τη δυνατότητα να κατακτήσει με βιώσιμο τρόπο και να κρατήσει τον έλεγχο στα ρωσικά κατεχόμενα εδάφη.
Μόνο κακές επιλογές για το Κίεβο
Χωρίς τη βοήθεια της Δύσης ο στρατός του Κιέβου προφανώς δεν μπορεί πλέον να αντέξει τη ρωσική πίεση. «Μόνο κακές επιλογές υπάρχουν τώρα για την Ουκρανία», τονίζουν στη «Ναυτεμπορική», Ευρωπαίοι διπλωμάτες. «Δεν μπορεί να υπάρξει νίκη της Ουκρανίας στον πόλεμο, η δυτική υποστήριξη μειώνεται και ακόμη και οι διαπραγματεύσεις δεν θα έφερναν μια σταθερή ειρήνη»
Οι διπλωμάτες που έχουν σαφή ενημέρωση για τις εξελίξεις στο πεδίο της μάχης , εκτιμούν ότι «η μόνη διέξοδος τώρα είναι να γίνουν διαπραγματεύσεις για κατάπαυση του πυρός ή ακόμη και για μια συνθήκη ειρήνης, στην οποία η Ουκρανία θα παραχωρήσει όμως μέρος της εθνικής της επικράτειας». Όπως τονίζουν «αυτό θα ήταν αντίθετο φυσικά με το διεθνές δίκαιο και θα ήταν ηθικά αποκρουστικό, αλλά θα ήταν καλύτερο από έναν ατελείωτο πόλεμο φθοράς», που κλείνει σχεδόν δύο χρόνια.
Η γραμμή της συμφωνίας
«Υπάρχει μια σαφής γραμμή στην οποία και οι δύο πλευρές θα μπορούσαν τουλάχιστον σιωπηρά να συμφωνήσουν: η ανατολή και ο νότος θα παραμείνουν στη Ρωσία». Ωστόσο, το πρόβλημα με αυτό το σενάριο, το οποίο εδώ και καιρό προωθείται από επικριτές της στρατηγικής της Δύσης στην Ουκρανία, είναι ότι δεν οδηγεί σε μια σταθερή ειρήνη. Και οι δύο πλευρές θα χρησιμοποιούσαν την εκεχειρία για να επαναξοπλίσουν τους στρατούς τους.
Στην Ουκρανία, η απώλεια του ενός πέμπτου των εδαφών της χώρας θα οδηγούσε σε εσωτερική πολιτική αναταραχή, με την απομάκρυνση του Ζελένσκι από την εξουσία.
«Μια επιλογή θα ήταν η Ουκρανία να αποκηρύξει επίσημα κάθε εξουσία στις κατεχόμενες από τη Ρωσία περιοχές μετά το τέλος των μαχών και να γίνει δεκτή στο ΝΑΤΟ. Τότε ο Πούτιν δεν θα μπορούσε να μιλήσει για νίκη. Ωστόσο, θα εξακολουθούσε να υπάρχει κίνδυνος να εμπλακεί το ΝΑΤΟ σε πόλεμο με τη Ρωσία. Η εναλλακτική θα ήταν μια μονομερής αμυντική δέσμευση από τις ΗΠΑ, στην οποία θα συμφωνούσαν η Μεγάλη Βρετανία και ορισμένες χώρες της ΕΕ. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ουκρανία -και τη Δύση- θα ήταν η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ.
Σε περίπτωση που στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του χρόνου νικήσει ο Τραμπ, θα μπορούσε επίσης να ακυρώσει αυτό το σύμφωνο την πρώτη ημέρα της προεδρίας του».
Ενισχύεται ο Πούτιν
Χωρίς ένα ρεαλιστικό σενάριο ειρήνης, η Ουκρανία πιθανότατα θα καταρρεύσει στρατιωτικά. Μια ζοφερή προοπτική για τους κατοίκους της και την Ευρώπη, την οποία μόνο μια ριζική πολιτική αλλαγή στη Μόσχα θα μπορούσε να αλλάξει. Αλλά ούτε αυτό φαίνεται. Η επανεκλογή του 71χρονου Ρώσου προέδρου στις προεδρικές εκλογές της 17ης Μαρτίου 2024 για πέμπτη φορά, για άλλη μια εξαετή θητεία, είναι ήδη προκαθορισμένη.
Η Ρωσία καταφέρνει να παρακάμψει τις δυτικές κυρώσεις με τη βοήθεια της Κίνας και της Ινδίας και να αυξήσει την παραγωγή όπλων. Ο Πούτιν ποντάρει περισσότερο από ποτέ στη μακροπρόθεσμη φθορά της Ουκρανίας.
