Οι άνθρωποι στο Μπεέρι συνήθιζαν να λένε ότι ο λόγος που το ισραηλινό κιμπούτς ήταν τόσο κοντά στη Λωρίδα της Γάζας, ήταν γιατί διαφορετικά, θα ήταν υπερβολικά τέλειο. «Ήταν ένα αστείο, κάτι που λέγαμε, γιατί ήταν τόσο όμορφα. Ήταν το ιδανικό μέρος για να μεγαλώσεις παιδιά. Το ηλιοβασίλεμα είναι όμορφο, τα χωράφια είναι καταπράσινα, έχει όλα όσα θέλεις», είπε ο Lotan Pinyan στο CNN την Τετάρτη.
Λόγω της εγγύτητας της περιοχής στη Γάζα, η οποία απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από το κιμπούτς, το Μπεέρι γινόταν συχνά στόχος ρουκετών της Χαμάς, οι οποίες ωστόσο αναχαιτίζονταν από την ισραηλινή αεράμυνα. Οι πύραυλοι ήταν το μοναδικό μειονέκτημα του κατά τα άλλα ειδυλλιακού σημείου, έλεγαν ο Pinyan και οι φίλοι του. «Δεν είναι αστείο τώρα», ανέφερε.
Νωρίς το πρωί του Σαββάτου, μέλη της Χαμάς εισέβαλαν στο κιμπούτς, αφήνοντας πίσω τους μια καταστροφή ασύλληπτης κλίμακας. Δολοφόνησαν περισσότερους από 120 κατοίκους του, ανάμεσά τους παιδιά, ενώ απήγαγαν άλλους. Σύμφωνα με το CNN, έβαζαν φωτιά σε σπίτια και σκότωναν όποιον προσπαθούσε να ξεφύγει από τον καπνό.
Όλα ξεκίνησαν όταν ήχησαν οι σειρήνες. Η κοινότητα των περίπου 1.100 ατόμων ξύπνησε στις 6:30 π.μ., όταν χτύπησε ο συναγερμός που έδειχνε επικείμενη επίθεση με ρουκέτα. «Αλλά δεν ήταν φυσιολογικό. Έχουμε συνηθίσει τους βομβαρδισμούς, ξέρουμε πώς ακούγεται η σειρήνα. Αυτή τη φορά δεν σταματούσε», είπε στο CNN η Michal Pinyan, σύζυγος του Lotan. «Και μετά, περίπου 45 λεπτά αργότερα, αρχίσαμε να λαμβάνουμε μηνύματα ότι υπάρχουν τρομοκράτες στο κιμπούτς», πρόσθεσε ο Lotan.
Η ομαδική συνομιλία της οικογένειας γέμισε ανήσυχα μηνύματα μεταξύ των γονιών της Michal, Amir και Mati Weiss, και των τριών αδελφών της.
- 09:25 – Mati: πυροβολισμοί στο μπαλκόνι
- 9:26 π.μ. – Ran: επίσης εδώ υπάρχουν πυροβολισμοί έξω από το παράθυρο του καταφυγίου
- 9:30 π.μ. – Mati: Ακούω φωνές στα αραβικά έξω από το σπίτι
- 9:31 π.μ. – Dalit: ακούς και τις δυνάμεις ασφαλείας;
- 9:43 π.μ. – Amir: ο μπαμπάς είναι τραυματισμένος είναι στο σπίτι
- 9:43 π.μ. – Ran: τι εννοείς;
- 9:44 π.μ. – Dalit: μπήκαν μέσα;
- 9:44 π.μ. – Lotan: τι; Μίλησέ μας
- 9:47 π.μ. – Ran: ο Limor μίλησε στη Racheli, σου στέλνω κάτι
- 9:49 π.μ. Michal: μαμά συνέχισε να γράφεις όλη την ώρα
- 9:52 π.μ. Eddie: Πότε;;;
- 9:57 π.μ. Limor: Πότε, τι συμβαίνει με εσάς;
- 10:01 π.μ. Michal: μαμά
- 10:01 π.μ. Michal: Απάντα
- 10:03 π.μ. Mati: σώστε μας
- 10:04 π.μ. Mati: Σώστε μας
- 10:04 π.μ. Michal: είσαι στο καταφύγιο;
- 10:04 π.μ. Mati: πυροβολήθηκε ο μπαμπάς και πετάνε χειροβομβίδες
- 10:04 π.μ. Mati: Ανατίναξαν το καταφύγιο
- 10:04 π.μ. Michal: μέσα στο σπίτι;
- 10:04 π.μ. Mati: ναι
Αυτό το μήνυμα ήταν το τελευταίο που ήρθε από τη Mati Weiss, τη μητέρα της Michal. Έπειτα από αυτό, σιωπή. «Ξέραμε ότι μάλλον ήταν νεκροί. Αλλά υπήρχε ακόμα μια μικρή ελπίδα ότι ίσως δεν ήταν, ότι τους απήγαγαν», είπε ο Lotan.
Η κοινότητα είναι δεμένη. Κάτοικοι ανέφεραν στο CNN ότι έτρωγαν γεύματα μαζί και μοιράζονταν ακόμη και τους μισθούς τους, οι οποίοι αναδιανέμονταν εξίσου σε όλες τις οικογένειες, αφού πήγαιναν σε ένα κοινό ταμείο.
«Υπήρχαν άνθρωποι από τη Γάζα που δούλευαν στο κιμπούτς και ήταν μέρος της κοινότητας, έφερναν τα παιδιά τους στο νηπιαγωγείο στο κιμπούτς. Όταν δεν μπορούσαν να έρθουν πια να δουλέψουν εκεί, αρχίσαμε να μαζεύουμε χρήματα από την κοινότητα και τώρα υπάρχει ένα ταμείο που τους κρατά στη ζωή», είπε η Michal.
Οι όμηροι της Χαμάς: Ποιοι είναι οι άνθρωποι που άρπαξε από το Ισραήλ
Σοκαρισμένοι από αυτό που κατάλαβαν ότι συνέβαινε στο σπίτι των γονιών τους, προετοιμάστηκαν για την πιθανότητα το σπίτι τους να είναι ο επόμενος στόχος των τρομοκρατών. Έμειναν στο καταφύγιο του σπιτιού τους, αντιμετωπίζοντας ωστόσο ένα σημαντικό πρόβλημα: η πόρτα δεν κλείδωνε. Ενώ όλα τα ισραηλινά σπίτια που χτίστηκαν μετά το 1993 πρέπει να διαθέτουν καταφύγιο, πολλοί τέτοιοι χώροι έχουν σχεδιαστεί για να αντέχουν σε έκρηξη και όχι για ένοπλη εισβολή.
«Ξέραμε ότι έπρεπε να κρατήσουμε την πόρτα κλειστή, οπότε πήραμε ό,τι βρίσκαμε και το τυλίξαμε στη λαβή», είπε ο Lotan. Ο ίδιος πέρασε τις επόμενες πολλές ώρες καθισμένος δίπλα στην πόρτα, περιμένοντας τον στρατό.
Το κιμπούτς έχει τη δική του εθελοντική ομάδα έκτακτης ανάγκης, περίπου 15 άτομα, για την προστασία των κατοίκων μέχρι να έρθει ο στρατός. Δεδομένου πως υπάρχει μια στρατιωτική βάση μόλις λίγα λεπτά μακριά, όλοι πίστευαν ότι οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ θα ερχόντουσαν ανά πάσα στιγμή. Αυτό όμως δεν συνέβη.
«Περιμέναμε για περίπου 20 ώρες, χωρίς φαγητό, χωρίς νερό, χωρίς τουαλέτα», είπε ο Lotan. «Και τα παιδιά, δεν ζήτησαν ποτέ τίποτα. Ούτε μία φορά», πρόσθεσε η Michal.
Οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ χρειάστηκαν αρκετές ημέρες για να ανακτήσουν τον έλεγχο της περιοχής γύρω από το κιμπούτς. Για να διασωθεί η οικογένεια, 15 στρατιώτες μπήκαν στο σπίτι, σχημάτισαν έναν κύκλο γύρω τους και τους πήγαν σε ασφαλές μέρος, ενώ οι μάχες συνεχίζονταν σε κοντινή απόσταση. Καθώς έφευγαν, ο Lotan κάλυψε τα μάτια των παιδιών για να μην δουν τις σορούς. «Όπου κι αν πηγαίναμε, υπήρχαν πτώματα», είπε.
Η Michal είπε στο CNN ότι αναγνωρίστηκαν οι σοροί των γονέων της από γείτονές τους. Ωστόσο, της ζητήθηκε να παράσχει δείγμα DNA για επίσημη ταυτοποίηση. Δεν έχει ιδέα τι θα γίνει στη συνέχεια. «Κανείς δεν μιλάει για κηδείες. Δεν έχουμε πού να πάμε», είπε.
Ωστόσο, πιστεύει ότι το κιμπούτς θα ξαναχτιστεί με κάποια μορφή. «Θα χρειαστούμε πολύ, πολλή, πολλή δύναμη, σωματική και ψυχική, για να επιστρέψουμε. Αλλά θα επιστρέψουμε», είπε.
- Δείτε εδώ όλες τις εξελίξεις λεπτό προς λεπτό
- Διαβάστε επίσης: Συγκλονίζει ο πατέρας 8χρονης: Ευλογία ο θάνατός της, σε σύγκριση με τις άλλες φρικτές πιθανότητες
