«Είμαστε σε πόλεμο». Για μια από τις λίγες φορές στη μακρόχρονη πολιτική του καριέρα ο Μπενιαμίν Νετανιάχου είπε την αλήθεια: «Είμαστε σε πόλεμο».
Είναι δύσκολο να χαρακτηριστεί αλλιώς η αιφνιδιαστική στρατιωτική επίθεση που εξαπέλυσε η Χαμάς κατά του Ισραήλ, προκαλώντας τον θάνατο πάνω απο 100 ανθρώπων. Το Ισραήλ απάντησε με σφοδρό βομβαρδισμό του αποκλεισμένου παράκτιου θύλακα της Γάζας προκαλώντας επίσης αμέτρητους θανάτους.
Η επίθεση της Χαμάς όμως δεν είχε να κάνει με τις συνηθισμένες εκτοξεύσεις ρουκετών, ούτε με τις βίαιες διαδηλώσεις μπροστά στο χαλύβδινο φράγμα που χωρίζει τη Λωρίδα της Γάζας από το Ισραήλ.
Μια πραγματική ολομέτωπη επίθεση, μια εισβολή σε εχθρικό έδαφος. Μια επιχείρηση όπως αυτή δεν θα μπορούσε να αποτελεί όμως αντικείμενο αυτοσχεδιασμού. Πρέπει να ήταν προετοιμασμένη εδώ και πολύ καιρό.
Φωτιά στη Μ. Ανατολή
Η έκβαση της νέας σύγκρουσης μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών, με την αιφνιδιαστική επίθεση από τη Χαμάς, θέτει για άλλη μια φορά τη Μέση Ανατολή σε ένα πολεμικό πλαίσιο.
Ο Αντρέα Μεργκελέτι, ειδικός γεωπολιτικός αναλυτής, εξηγεί πώς ήταν αναπόφευκτο ότι οι εντάσεις θα επανεμφανίζονταν και θα ακολουθούσε η σύγκρουση. «Η Χαμάς ,συνδυάζοντας την έκπληξη με τον προσεκτικό σχεδιασμό, πέτυχε ένα είδος «Περλ Χάρμπορ» ή για να αναφέρω ένα άλλο παράδειγμα, μια άλλη 11η Σεπτεμβρίου».
Ηταν μια αιφνιδιαστική επίθεση όπως πριν από 50 χρόνια.
Ηταν και πάλι 6 Οκτωβρίου, το 1973 . Ανήμερα της μεγαλύτερης εβραϊκής γιορτής, του Γιομ Κιπούρ (Ημέρα της Εξιλέωσης), το Ισραήλ δέχθηκε ταυτόχρονη επίθεση από δυνάμεις της Αιγύπτου που περνούν το Κανάλι του Σουέζ και της Συρίας που εισβάλει από τα υψίπεδα του Γκολάν. Στόχος, ήταν η ανάκτηση εδαφών που χάθηκαν στον Πόλεμο των Έξι Ημερών, το 1967.
Το Ισραήλ, το οποίο τότε αντιμετώπιζε σοβαρά στρατιωτικά προβλήματα, αιφνιδιάστηκε τότε και στις εχθροπραξίες που ακολούθησαν, γνώρισε αλλεπάλληλες ήττες, πριν μπορέσει να αντιστρέψει την κατάσταση.
Μισό αιώνα μετά,οι ισλαμιστικές παλαιστινιακές οργανώσεις στη Λωρίδα της Γάζας όχι μόνο εξαπολύουν έναν πόλεμο με ρουκέτες, αλλά στέλνουν επίσης οργανωμένες ομάδες τρομοκρατών που σκορπούν θάνατο, κατά των αμάχων στο Ισραήλ. Συγκλονίζουν οι εικόνες που έρχονται από το Ισραήλ.
Τώρα είναι ξεκάθαρο ότι η Χαμάς προετοιμαζόταν για αυτόν τον πόλεμο. Μετά από δέκα μήνες διαδηλώσεων στο Ισραήλ για να σταματήσει το αντιδημοκρατικό σχέδιο αλλαγών στη δικαιοσύνη που εφάρμοσε η κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου, η Χαμάς νόμισε ότι θα μπορούσε να πλήξει την αποδυναμωμένη από τις πολιτικές αντιπαραθέσεις χώρα.
Μετά την επίθεση της Χαμάς όμως, οι Ισραηλινοί έφεδροι που είχαν αρνηθεί να παρουσιαστούν για εκπαίδευση, οι στρατιώτες των ειδικών δυνάμεων που συμμετείχαν στην πρώτη σειρά των διαδηλώσεων, οι πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας που υπέγραψαν τις εκκλήσεις κατά του ακροδεξιού συνασπισμού στην εξουσία, ανταποκρίνονται τώρα μαζικά στο κάλεσμα του Γενικού Επιτελείου για επιστράτευση.
Απουσία πληροφοριών
Η κατάσταση απειλής για το κράτος του Ισραήλ σίγουρα δεν συγκρίνεται με αυτήν πριν από μισό αιώνα, στρατιωτικά είναι σαφώς ισχυρότερο. Όμως, με παρόμοιο τρόπο, τουλάχιστον με την πρώτη ματιά, φαίνεται να υπάρχει τρομερή έλλειψη πληροφοριών και αξιολόγησης από την πλευρά της κυβέρνησης και του μηχανισμού ασφαλείας του Ισραήλ. Όταν είχε γίνει μάλιστα σαφές τις τελευταίες εβδομάδες ότι τα πράγματα βράζουν στη Λωρίδα της Γάζας, με τις επιθετικές κινήσεις κατά μήκος του φράχτη ασφαλείας με το Ισραήλ, να αυξάνονται.
Η ισραηλινή και πιθανώς επίσης διεθνής ερμηνεία ήταν ότι η Χαμάς προσπαθούσε, όπως κάνει συχνά, να ασκήσει πιέσεις για να βελτιώσει την άθλια κατάσταση του παλαιστινιακού πληθυσμού στη Γάζα. Είναι πολύ ενδιαφέρον να το καταλάβουμε, τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες θα δούμε πώς θα κινηθούν οι δυο πλευρές. Αλλά εδώ το πρόβλημα είναι πάνω απ’ όλα πολιτικό: το Ισραήλ έχει έναν από τους πιο ισχυρούς στρατούς στον κόσμο, αν ήθελε θα μπορούσε να εξαφανίσει τους Παλαιστίνιους σε μια στιγμή, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο ισραηλινός στρατός δεν μπορεί να αγνοήσει ορισμένους περιορισμούς, τυπικούς των δημοκρατικών χωρών. Για την Χαμάς, ωστόσο, δεν ισχύουν αυτοί οι τυπικοί κανόνες της δημοκρατίας».
Το κίνητρο της Χαμάς
Το κίνητρο της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ και των άλλων ριζοσπαστικών ισλαμικών οργανώσεων φαίνεται προφανές: Θέλησαν να δείξουν ότι 50 χρόνια μετά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ και 75 χρόνια μετά την ίδρυση του κράτους, οι Ισραηλινοί δεν μπορούν ακόμη να αισθάνονται ασφαλείς.
Ακόμα κι αν το Ισραήλ δεν θα επιτρέψει να παρασυρθεί σε έναν νέο, αυτή τη φορά πιθανώς καταστροφικό, πόλεμο κατά της Λωρίδας της Γάζας -για να μην τεθούν σε κίνδυνο οι συνομιλίες με τη Σαουδική Αραβία – η επίθεση θα μπορούσε να αποδειχθεί σοβαρό λάθος της Χαμάς.
ΟΜαργκελέτι λέει ότι «τα κίνητρα που οδήγησαν τους τρομοκράτες στην επίθεση ,συνδέονται με τις Συμφωνίες του Αβραάμ, μεταξύ του Ισραήλ, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και των Ηνωμένων Πολιτειών, που επιτεύχθηκαν στις 13 Αυγούστου 2020. Συμφωνίες που οδηγούν στην εξομάλυνση των σχέσεων και των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και των αραβικών χωρών του Κόλπου.
Μια πιθανή σκληρή επίθεση, για παράδειγμα, θα έβαζε στο παιγνίδι το Ιράν, μια χώρα κοντά στη Χαμάς και η οποία, δεν αποτελεί έκπληξη, αν έχει προμηθεύσει τη Χαμάς με τους πυραύλους που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτήν την επίθεση. Αν το Ισραήλ ενεργήσει μαζικά εναντίον του σουνιτικού πληθυσμού, σε αυτό το σημείο, θα οδηγούσε ορισμένες αραβικές χώρες να θέσουν υπό αμφισβήτηση τις υπογεγραμμένες συμφωνίες».
Ενάντια στην ειρήνευση
Κάθε φορά άλλωστε που η ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση πλησιάζει σε μια πιθανή ειρηνική καμπή, κάποιοι προσπαθούν να την ωθήσει προς τον ολοκληρωτικό πόλεμο ως τη μόνη λύση. Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι η μαζική επίθεση που εξαπέλυσαν οι ισλαμιστές φονταμενταλιστές της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας και εντός του Εβραϊκού Κράτους λαμβάνει χώρα ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις για μια ιστορική συμφωνία μεταξύ Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας, στις οποίες συμμετέχει η Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή, που κυβερνά τα αυτόνομα παλαιστινιακά εδάφη στη Δυτική Όχθη από το 1993.
