Την ώρα που η ουκρανική αντεπίθεση έχει ελάχιστα περιθώρια πλέον να φέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα, καθώς σύντομα ξεκινούν οι βροχές και έπεται ο χειμώνας, μία έντονη συζήτηση έχει ξεκινήσει σχετικά με το γιατί, μετά από τρεις μήνες εξαντλητικών μαχών, οι Ουκρανοί δεν έχουν ακόμη διεισδύσει στην Αζοφική Θάλασσα, αποκόπτοντας τη λεγόμενη χερσαία γέφυρα που συνδέει την προσαρτημένη Κριμαία με τα νότια ουκρανικά εδάφη που κατέχει η Ρωσία.
Και στο στόχαστρο των ερωτημάτων έχει μπει το ΝΑΤΟ, σύμφωνα με το Politico. Μήπως τα θαλάσσωσε κατά την εκπαίδευση των μονάδων αντεπίθεσης; Μήπως τις εκπαίδευσε για λάθος πεδίο μάχης;
Με την πρόοδο να είναι βασανιστικά αργή στο μέτωπο της Ζαπορίζια – τον κύριο άξονα των τριών γραμμών επίθεσης – έχουν υπάρξει πολλές αμφισβητήσεις για τις στρατηγικές της… πολυθρόνας, που επιρρίπτουν ευθύνες, εντοπίζουν λάθη ή επισημαίνουν πράγματα που θα μπορούσαν να είχαν γίνει καλύτερα.
Αλλά μεταξύ αυτών, η πιο ενδιαφέρουσα σκέψη προέρχεται από τους στρατιώτες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της Ουκρανίας, ή εκείνους που μόλις επέστρεψαν, και κατηγορούν το ΝΑΤΟ ότι τους προετοίμασε για μια διαφορετική μάχη.
«Δεν εφάρμοσαν όσα τους μάθαμε»
Βέβαια, η Ουκρανία έχει αντιμετωπίσει τις τελευταίες εβδομάδες έντονη κριτική από δυτικούς στρατιωτικούς αξιωματούχους που κατηγορούν τον στρατό ότι δεν τήρησε τις τακτικές συνδυασμένου πολέμου που διδάχθηκαν τα μέλη του από τους εκπαιδευτές του ΝΑΤΟ. Η πιο χαρακτηριστική επίπληξη περιλαμβανόταν στην αξιολόγηση του πεδίου μάχης που διέρρευσε τον Ιούλιο από τη γερμανική Bundeswehr, η οποία κατήγγειλε ότι ο ουκρανικός στρατός δεν εφαρμόζει την εκπαίδευση του ΝΑΤΟ και επέκρινε τους διοικητές για το γεγονός ότι διασπούν τις δυτικά εκπαιδευμένες ταξιαρχίες τους σε μικρές μονάδες μόλις 10 έως 30 στρατιωτών για να επιτεθούν σε εχθρικές θέσεις.
«Χάσμα μεταξύ θεωρίας και πρακτικής»
Αλλά ορισμένοι βετεράνοι της πρώτης γραμμής επιστρέφουν την κριτική, λέγοντας ότι το ΝΑΤΟ τους προετοίμασε για λάθος πόλεμο, ότι η εκπαίδευση που έλαβαν ήταν ανομοιογενής και προερχόταν από εγχειρίδια που δεν ήταν προσαρμοσμένα στην πραγματικότητα στην Ουκρανία.
Σύμφωνα με τους ίδιους, υπήρχε ένα σαφές χάσμα μεταξύ θεωρίας και πρακτικής, μια απόκλιση που κόστισε ζωές.
Μεταξύ των επικριτών της εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ είναι και ο βετεράνος της εθνικής φρουράς του αμερικανικού στρατού Ryan O’Leary, ο οποίος έχει συμμετάσχει σε πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ ενώ εντάχθηκε στη λεγεώνα των ξένων της Ουκρανίας μέσα σε λίγες ημέρες από την εισβολή της Ρωσίας.
Ο O’Leary υποστηρίζει ότι η εκπαίδευση των νέων ταξιαρχιών θα ήταν καλύτερη αν “διδάσκονταν από Ουκρανούς που έχουν βιώσει μάχες εδώ και μπορούν να μεταφέρουν τα σκληρά μαθήματα που έμαθαν, ώστε να μην τα επαναλάβουν άλλοι”.
«Τι δεν μας έμαθαν»
Κι ενώ οι Ουκρανοί επαινούν τις ασκήσεις για τις βασικές τακτικές του πεζικού, την αναγνώριση και το πώς να πλησιάζουν αθέατοι τον εχθρό, καθώς και τις μεθόδους εφόδου σε χαρακώματα και κτίρια, επισημαίνουν την έλλειψη εκπαίδευσης για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τις νάρκες, την εξουδετέρωση εκρηκτικών μηχανισμών και την αμυντική μάχη.
Και βορειότερα, στην πρώτη γραμμή του μετώπου στο Χάρκοβο, η κριτική αυτή επαναλαμβάνεται από στρατιώτες της 32ης Αυτοτελούς Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας, οι οποίοι μίλησαν με την εφημερίδα Kyiv Independent. Η ταξιαρχία έλαβε μόνο τρεις εβδομάδες εκπαίδευσης από το ΝΑΤΟ στη Γερμανία, και ενώ είναι ευγνώμονες για ορισμένες από τις δυτικές ασκήσεις και τον εξοπλισμό, παραπονέθηκαν ότι οι αξιωματικοί του ΝΑΤΟ δεν κατανοούν τη σκληρή πραγματικότητα του πολέμου στην Ουκρανία.
«Εγκλωβίστηκαμε σε ναρκοπέδια, κι αλλάξαμε τακτική»
Ο τρόπος πολέμου του ΝΑΤΟ απαιτεί μαζικές προπαρασκευαστικές αεροπορικές επιδρομές, πυρά πυροβολικού και αποναρκοθέτηση πριν από την προέλαση του πεζικού και, φυσικά, ο στρατός της Ουκρανίας – χωρίς τα σύγχρονα πολεμικά αεροπλάνα, τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και τον εξοπλισμό αποναρκοθέτησης που έχει ζητήσει – αναγκάστηκε να πολεμήσει με πολύ διαφορετικό τρόπο από αυτόν που υπαγορεύει το τυπικό δόγμα του ΝΑΤΟ.
Αυτός είναι ο λόγος , λένε, για τον οποίο, κατά την πρώτη φάση της αντεπίθεσης, η Ουκρανία υπέστη σημαντικές απώλειες στρατιωτών και τεθωρακισμένων που προμηθεύτηκαν από τη Δύση, καθώς εγκλωβίστηκαν σε τεράστια ναρκοπέδια και αναγκάστηκαν να αλλάξουν τακτική στην επιθετική δεύτερη φάση, χρησιμοποιώντας μικρές μονάδες πεζικού για να προσπαθήσουν να βρουν τρόπους να τα διασχίσουν.
«Άγνοια των εδαφικών συνθηκών»
Επίσης, λόγω της έλλειψης γνώσης του εδάφους, οι εκπαιδευτές του ΝΑΤΟ δεν έλαβαν υπόψη τους ότι μεγάλο μέρος των μαχών θα δίνονταν μέσα σε πυκνές δενδροστοιχίες – όπως οι συμμαχικές δυνάμεις απέτυχαν να λάβουν υπόψη τους φυτοφράχτες της βορειοδυτικής Γαλλίας μετά την απόβαση στη Νορμανδία το 1944.
Ομοίως, στο μέτωπο της Ζαπορίζια – όπως και σε μεγάλο μέρος της νότιας Ουκρανίας – δεν ελήφθησαν υπόψιν οι «ανεμοφράκτες» από δρύες, πουρνάρια, και λεύκες, με τα οποία οι Σοβιετικοί γεωπόνοι προσπάθησαν να προστατεύσουν τις σοδειές.
Εντωμεταξύ όλο και πιο σαφές γίνεται στους περισσότερους στρατιωτικούς αναλυτές και δυτικούς αξιωματούχους ότι πλησιάζουμε πλέον στο τέλος της αντεπίθεσης, με ελάχιστο χρόνο μέχρι να αλλάξει ο καιρός. Και παρά τη διάρρηξη της πρώτης αμυντικής γραμμής της Ρωσίας στο Ρομπότινε στα τέλη Αυγούστου, η αντεπίθεση δεν έχει αλλάξει πολύ την κατάσταση επί του πεδίου.
Μιλώντας στην Πράγα την περασμένη εβδομάδα, ο πρέσβης των ΗΠΑ στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη Μάικλ Κάρπεντερ υπενθύμισε ότι “πολύ σύντομα θα μπούμε στην περίοδο των βροχών και στη συνέχεια στον χειμώνα”, όταν οι στρατιωτικοί ελιγμοί θα γίνουν πιο δύσκολοι. “Αυτή”, είπε, “είναι η ώρα της κρίσης”.
naftemporiki.gr
