Η προσφυγική κρίση που ταρακούνησε την Ευρώπη πριν από 8 χρόνια, τώρα επιστρέφει. Κατά μία έννοια δεν τελείωσε ποτέ. Ήταν όμως σε ύφεση, αλλά τώρα και πάλι σιγοβράζει. Και η χώρα που ίσως το αποκαλύπτει αυτό εντονότερα, σύμφωνα με τη Wall Street Journal δεν είναι κάποια από τα κράτη υποδοχής (Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία), αλλά η Γερμανία.
Περισσότερο από 322.000 πρόσφυγες κατέθεσαν αίτηση για άσυλο στη Γερμανία πέρυσι, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Πρόκειται για τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό αιτήσεων ασύλου παγκοσμίως μετά από εκείνον στις ΗΠΑ. Η Γερμανία δέχεται περίπου τα μισά αιτήματα ασύλου από τις ΗΠΑ, αν και έχει μόλις το 1/4 του αμερικανικού πληθυσμού και λιγότερο από το 4% της έκτασης γης.
Στην πρώτη γραμμή αυτής της νέας προσφυγικής κρίσης που σιγοβράζει βρίσκονται πόλεις μεσαίου μεγέθους, όπως το Γκίσεν, του οποίο το κέντρο επεξεργασίας αιτήσεων δέχεται περίπου 1.000 νέες αφίξεις κάθε εβδομάδα. Εκεί αξιωματούχοι και κάτοικοι παλεύουν να συνεχίσουν την παράδοση του «καταφυγίου» για τους πρόσφυγες, σε ένα ολόενα και πιο δύσκολο πολιτικό κλίμα.
Αλλεπάλληλες κρίσεις και προκλήσεις
Όπως εξηγεί ο υπεύθυνος του κέντρου, Μάνφρεντ Μπέκερ, «οι προκλήσεις τα τελευταία 8 χρόνια ήρθαν ανά κύματα». Το 2015 ήταν η πρώτη μεγάλη εισροή προσφύγων. Η επόμενη πρόκληση ήταν η πανδημία του Covid -19. Μετά ήρθε ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Σε καθημερινή βάση, όπως αναφέρει, καταφθάνουν στη Γερμανία μετανάστες και πρόσφυγες από την Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή.
Η επιλογή του Βερολίνου και η κοινωνική δυσφορία
Οι σταθερές εισροές εν μέρει αντανακλούν μία επιλογή της Γερμανίας, της οποίας η κυβέρνηση, όπως σχολιάζει η WSJ, βλέπει τους νεοαφιχθέντες ως πιθανή λύση στη γήρανση του πληθυσμού και την έλλειψη εργατικού δυναμικού. Αλλά η δυσφορία στην κοινωνία έχει ενταθεί, πυροδοτώντας στροφή των ψηφοφόρων προς την ακροδεξιά. Τα ποσοστά του AfD στις δημοσκοπήσεις έχουν εκτιναχθεί στα ιστορικά υψηλά επίπεδα του 21%.
Πρόσφατη δημοσκόπηση που επικαλείται η WSJ έδειξε ότι το 48% των Γερμανών πιστεύουν ότι η χώρα θα πρέπει να κλείσει τελείως τα σύνορα στην υποδοχή νέων προσφύγων. Το αντίστοιχο ποσόστο πριν από έναν χρόνο ήταν μόλις 32%.
