Με τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις (UAF) να έχουν σχεδόν καταλάβει πλήρως την Ουροζάινε και το Ρομπότινε και να έχουν εδραιωθεί στη ρωσική πλευρά του ποταμού Ντνίπρο σε τρία σημεία, οι υποστηρικτές του Κιέβου ισχυρίζονται ότι η επίθεσή τους επιτέλους αποδίδει καρπούς, ελπίζοντας ότι οι επιτιθέμενοι, μπορούν να φτάσουν ακόμη και στις Αζοφικές ακτές.
Εξεταζόμενο από στρατηγική ή ακόμη και επιχειρησιακή άποψη, ωστόσο, το κόστος από τα κέρδη της UAF είναι κατά πολύ υψηλότερο από τα οφέλη που θα αποφέρουν.
«Είναι πλέον απαραίτητο να αναγνωρίσουμε ότι αυτό το αξιοσημείωτο επίπεδο επένδυσης της Δύσης στον πόλεμο Ουκρανίας – Ρωσίας , δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, ούτε ανέτρεψε την εισβολή της Ρωσίας» υποστηρίζει ο Ντάνιελ Ντέιβις, πρώην Αντισυνταγματάρχης στον Στρατό των ΗΠΑ και συγγραφέας, με ανάλυσή του στο αμερικανικό γεωπολιτικού site 19FortyFive.
«Όσο περισσότερο το Κίεβο και η Ουάσινγκτον αγνοούν αυτήν την πραγματικότητα, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ζημιά που θα προκληθεί άσκοπα στον λαό της Ουκρανίας και τόσο περισσότερα εδάφη θα αναγκάζονταν να παραχωρήσουν σε μια ενδεχόμενη διαπραγματευτική λύση» λέει ο Ντέιβις.
Ορισμένοι εξακολουθούν να εναποθέτουν τις ελπίδες τους στην απόκτηση περισσότερου δυτικού στρατιωτικού εξοπλισμού υψηλής ποιότητας. Την περασμένη εβδομάδα, η κυβέρνηση Μπάιντεν ανακοίνωσε επιπλέον 24 δισεκατομμύρια δολάρια για την Ουκρανία, μεγάλο μέρος των οποίων θα δοθεί για την προμήθεια νέων όπλων και πυρομαχικών.
Άλλοι επισημαίνουν, ότι η προθυμία της Αμερικής να παράσχει μαχητικά αεροσκάφη F-16 στην Ουκρανία στο σχετικά άμεσο μέλλον ως μια ακόμη απόδειξη ότι οι εξελίξεις θα αλλάξουν υπέρ των Ουκρανών.
Η εντύπωση που έχουν οι περισσότεροι αναλυτές και ειδήμονες είναι ότι μόλις ο ουκρανικός στρατός αποκτήσει σύγχρονα όπλα και αρκετές από τις δυνάμεις του εκπαιδευτούν από το ΝΑΤΟ, θα είναι σε θέση να ανταγωνιστεί και στη συνέχεια να νικήσει τη Ρωσία.
«Οι άνθρωποι κερδίζουν την έκβαση των πολέμων»
«Αυτό που αποκαλύπτουν αυτές οι πεποιθήσεις, δυστυχώς, είναι η έλλειψη κατανόησης του πώς διεξάγονται και κερδίζονται οι πόλεμοι. Είναι η ανθρώπινη διάσταση, όχι τα εργαλεία της μάχης, που καθορίζει την έκβαση των πολέμων. Σε αυτό το μέτωπο, η UAF μπορεί να έχει ήδη υποστεί ανεπανόρθωτες απώλειες» υποστηρίζει ο πρώην στρατιωτικός, και συνεχίζει.
«Το θέμα δεν αφορά πλέον τον εξοπλισμό. Δεν αφορά καν την εκπαίδευση, είτε είναι καλή είτε κακή. Η πιο κρίσιμη συνιστώσα της δυνατότητας του ουκρανικού στρατού να διεξάγει πόλεμο είναι το ανθρώπινο δυναμικό. Σύμφωνα με πληροφορίες που διέρρευσαν από τις ΗΠΑ, μέχρι τον Απρίλιο ο ουκρανικός στρατός είχε σε απώλειες 130.000 νεκρούς και τραυματίες. Ο αριθμός αυτός έχει πιθανότατα εκτοξευθεί στα ύψη έως στις 5 Ιουνίου. Ιδιαίτερα επιβλαβής για την Ουκρανία ήταν η απώλεια των πιο έμπειρων, εκπαιδευμένων από το ΝΑΤΟ στρατιωτών της.
Στρατεύσιμοι εγκαταλείπουν την χώρα»
Θα είναι όλο και πιο δύσκολο να αντικατασταθούν απώλειες αυτού του μεγέθους την ώρα που όλο και περισσότεροι εγκαταλείπουν τη χώρα ή δωροδοκούν για να αποφύγουν αυτό που – πολλοί- θεωρούν ως μια άσκοπη θυσία.
Με τόσο ψηλές απώλειες, και την μέχρι στιγμής αποτυχία της υπό εξέλιξη αντεπίθεσης, είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να μπορέσει η Ουκρανία να αναπτύξει μια νέα επιθετική δυναμική στο άμεσο μέλλον.
Θα μπορούσε να χρειαστεί μια ολόκληρη γενιά για την ανασυγκρότηση μιας αξιόπιστης μαχητικής στρατιωτικής δύναμης, ενώ ακόμη και αυτό θα μπορούσε να καταστεί εφικτό μόνο κατά την διάρκεια ενός «διαλλείματος” από τις συγκρούσεις, και την παροχή του μέγιστου δυνατού αριθμού τεθωρακισμένων οχημάτων, μαζί με πυρομαχικά και την απαιτούμενη υλικοτεχνική υποδομή».
Ο Ντέιβις, σχολιάζει ότι, «οι υποστηρικτές του Κιέβου σίγουρα θα διαφωνήσουν με αυτή τη διαπίστωση ισχυριζόμενοι αντιθέτως, ότι αν είχαν περισσότερο εξοπλισμό και πυρομαχικά νωρίτερα, θα είχαν επιτύχει».
«Ωστόσο, οι στρατηγικές αποφάσεις που ελήφθησαν από τους ανώτερους ηγέτες της Ουκρανίας και οι κακές τακτικές που εφαρμόστηκαν στο πεδίο της μάχης, βρίσκονται στο επίκεντρο της αδυναμίας της Ουκρανίας να κερδίσει. Περισσότερος εξοπλισμός και πυρομαχικά θα είχαν σίγουρα αυξήσει την καταστροφική ισχύ των ουκρανικών δυνάμεων, αλλά δεν υπάρχουν στρατιωτικά δεδομένα ότι αυτό θα άλλαζε την πορεία του πολέμου», καταλήγει.
naftemporiki.gr
