Το τελευταίο-γνωστό- επεισόδιο έντασης, που προκάλεσε ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, εξοργίζοντας τους δυτικούς συμμάχους του, παίχτηκε στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, στο Βίλνιους της Λιθουανίας τον Ιούλιο, όταν ο πρόεδρος της Ουκρανίας χαρακτήρισε “παράλογη” την έλλειψη χρονοδιαγράμματος για το ζήτημα της ένταξης στη συμμαχία και τις “προϋποθέσεις” που θα πρέπει να πληρούνται.
Το Κίεβο έχει επανειλημμένα ευχαριστήσει τους εταίρους του για τη βοήθειά τους, αλλά, στο παρασκήνιο, ο εκνευρισμός έχει κορυφωθεί από τις συνεχείς απαιτήσεις της Ουκρανίας
Για αξιωματούχους της Ουάσινγκτον και του Λονδίνου, από τους πιο φανατικούς υποστηρικτές της Ουκρανίας με βοήθεια πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, η φράση του Ζελένσκι ότι η Ουκρανία άξιζε “σεβασμό”, την ώρα που το ΝΑΤΟ συνεδρίαζε για να συζητήσει πρόσθετη υποστήριξη προς το Κίεβο, ήταν ακόμη ένα έναυσμα για να χαρακτηριστεί ο Ουκρανός πρόεδρος αχάριστος.
«Δεν είμαστε η Amazon» δήλωσε ο Βρετανός υπουργός Άμυνας, Μπεν Γουάλας, εν μέσω της αύξησης των σκεπτικιστών που διαμαρτύρονται για την συνεχιζόμενη χρηματοδότηση του Κιέβου.
Σκέφτηκαν ακόμη να μειώσουν την βοήθεια
Τα σχόλια του Ζελένσκι δεν άρεσαν ούτε στην Ουάσινγκτον με την Washington Post να αναφέρει ότι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι ήταν τόσο ενοχλημένοι που σκέφτηκαν προς στιγμήν να μειώσουν την βοήθεια.
«Η αμερικανική κυβέρνηση ήταν πολύ ενοχλημένη”, δήλωσε στο CNBC πηγή με γνώση του θέματος.
Στο τέλος, το ΝΑΤΟ στάθηκε και πάλι στο πλευρό του Κιέβου με το βλέμμα στον μεγαλύτερο στόχο: να διασφαλίσει ότι η Ρωσία δεν θα “κερδίσει” τον πόλεμο, αλλά και
δεν θα ενθαρρυνθεί, να επιτεθεί σε άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες.
Παρόλα αυτά, το επεισόδιο ανέδειξε την ανάγκη η Ουκρανία να βαδίσει σε μια λεπτή γραμμή μεταξύ των απαιτήσεων και των πιέσεων που ασκεί στους συμμάχους της και της αξιολόγησης των προτεραιοτήτων της από τους συμμάχους.
«Υπερωρίες» για να τον πείσουν
“Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ δούλεψαν υπερωρίες για να τον πείσουν ότι πρέπει να δει το ποτήρι μισογεμάτο και όλη την βοήθεια που λαμβάνει”, σημείωσε στο CNBC ο πρώην αναπληρωτής βοηθός γενικού γραμματέα για τις αναδυόμενες προκλήσεις ασφαλείας στο ΝΑΤΟ, και ειδικός σε θέματα διεθνούς άμυνας και ασφάλειας στο think tank Chatham House, Τζειμι Σι.
“Όπως αποδείχθηκε, ο Ζελένσκι πήρε το μήνυμα, εμφανίστηκε στο Βίλνιους και νομίζω ότι οι σύμβουλοί του, επειδή έχει καλούς συμβούλους, του είπαν ότι δεν βοηθούσε την Ουκρανία και ότι “δεν μπορούμε να απειλούμε τους μόνους που μας κρατούν ζωντανούς όσον αφορά τα όπλα και την υποστήριξη””.
Ο Σι σημείωσε ωστόσο ότι η θέση της Ουκρανίας είναι δύσκολη και ότι είναι βέβαιο ότι θα υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ αυτών που θέλουν οι Ουκρανοί και αυτών που η Δύση είναι σε θέση να προσφέρει, κάτι που ίσως ξεχειλίσει το ποτήρι.
«Το Κίεβο κάνει τα δικά του»
Αλλά η «αχαριστία» δεν είναι ο μόνος λόγος που προκαλεί αγανάκτηση στις ΗΠΑ, καθώς η Ουκρανία επανειλημμένα αγνοεί τις στρατιωτικές συμβουλές της.
“Το Κίεβο κάνει ούτως ή άλλως τα δικά του παραμερίζοντας τις ανησυχίες της Ουάσινγκτον» δήλωσε η πηγή του CNBC.
Η στρατηγική της Ουκρανίας επί του πεδίου- και η συμβολική αξία που έχει δώσει στον αγώνα για κάθε κομμάτι του ουκρανικού εδάφους – έχει κατά καιρούς συγκρουστεί με τη στρατιωτική οπτική και τον πραγματισμό των συμμάχων της.
«Σπατάλησαν» ζωές και πυρομαχικά
Σχεδόν περικυκλωμένοι από τις ρωσικές δυνάμεις, οι οποίες στη συνέχεια ισχυρίστηκαν ότι κατέλαβαν την Μπαχμούτ τον Μάιο, στρατιωτικοί αναλυτές διερωτήθηκαν αν η Ουκρανία θα μπορούσε και θα έπρεπε να κάνει μια τακτική υποχώρηση από την πόλη που δεν θεωρήθηκε στρατηγικής αξίας.
Ωστόσο, η Ουκρανία αποφάσισε να συνεχίσει να πολεμά, με την απόφαση αυτή να προκαλεί δυσφορία στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τον Konrad Muzyka, ειδικό στις στρατιωτικές πληροφορίες και πρόεδρο της Rochan Consulting.
“Οι Αμερικανοί ενθάρρυναν, για να το θέσω ήπια, τους Ουκρανούς να μην δώσουν ορισμένες μάχες με τον τρόπο που ήθελε η Ρωσία να δώσουν, καθώς αυτό θα μπορούσε να έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες όσον αφορά τις απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό και τη δαπάνη πυρομαχικών πυροβολικού. Ωστόσο, για το Κίεβο, το Μπαχμούτ ήταν κάτι περισσότερο από μια πόλη. Ήταν ένα σύμβολο της ουκρανικής ανυπακοής, παρόλο που η στρατηγική της αξία ήταν αμφίβολη”, δήλωσε ο Muzyka στο CNBC.
″Το αποτέλεσμα είναι ότι έχασαν πολλούς άνδρες, και μάλιστα πολύ έμπειρο προσωπικό, και σπατάλησαν πολλά πυρομαχικά”
naftemporiki.gr
