Το τελευταίο διάστημα στην Ουκρανία είναι σε εξέλιξη η αντεπίθεση των δυνάμεων του Κιέβου, η οποία σημειώνει αργή πρόοδο και μεικτά αποτελέσματα.
Οι μάχες ωστόσο φαίνεται να ανεβάζουν ταχύτητα τις τελευταίες ημέρες. Ήδη το υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου στην ενημέρωσή του για τον πόλεμο το Σαββατοκύριακο, παρατήρησε ένταση των συγκρούσεων στη νότια Ουκρανία, ενώ σήμερα ουκρανικές πηγές έκαναν λόγο για σφοδρές μάχες στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας χθες, διαβεβαιώνοντας πως οι δυνάμεις του Κιέβου κρατούν τις θέσεις τους και σημειώνουν εδαφικά κέρδη σε κάποιους τομείς.
Ένας από τους στόχους των ουκρανικών δυνάμεων είναι να ανακαταλάβουν την πόλη Μπαχμούτ, στα ανατολικά. Μια πόλη για την οποία δόθηκαν πολύμηνες μάχες που έφεραν μεγάλες απώλειες και στις δύο πλευρές.
Σε αυτή την αποστολή έχει αναλάβει να συνεισφέρει μία ελίτ ομάδα των ουκρανικών στρατευμάτων που αποτελείται από είκοσι ελεύθερους σκοπευτές. Γνωστοί ως «τα Φαντάσματα του Μπαχμούτ», οι Ουκρανοί ελεύθεροι σκοπευτές, που επιχειρούν στην περιοχή τους τελευταίους έξι μήνες, πραγματοποιούν νυχτερινές επιδρομές και συχνά κυνηγούν στόχους υψηλής αξίας.
Το BBC- στο οποίο δόθηκε αποκλειστική πρόσβαση στην ομάδα- μας μεταφέρει την εικόνα από το πεδίο.
Μιλώντας στο βρετανικό μέσο ο διοικητής της ομάδας εξηγεί ότι έχει επιλέξει κάθε μέλος με βάση την «ανθρωπιά και τον πατριωτισμό» τους και όχι τη στρατιωτική εμπειρία και τις δεξιότητές τους, ενώ χαρακτηρίζει τη βάση της στα περίχωρα της πόλης την «άκρη της ύπαρξης».
Η βάση βρίσκεται αρκετά εντός της εμβέλειας του ρωσικού πυροβολικού, ο ίδιος όμως δεν φαίνεται να ανησυχεί. «Το πυροβολικό πάντα κάνει τους ανθρώπους να ανησυχούν», λέει. «Μπορείς να κρυφτείς από το πυροβολικό, αλλά όχι από έναν ελεύθερο σκοπευτή», σημειώνει. Δίνει μάλιστα επιβεβαιωμένο αριθμό θανάτων που έχει προκαλέσει η ομάδα του: 524.
Η ομάδα καταγράφει ηλεκτρονικά κάθε βολή μέσα από τα σκοπευτικά των όπλων της, αν και δεν κρατούν όλοι λογαριασμό των απωλειών. «Δεν είναι τίποτα για το οποίο πρέπει να είμαστε περήφανοι. Δεν σκοτώνουμε ανθρώπους, καταστρέφουμε τον εχθρό», λέει ο σκοπευτής Kuzia.
Πριν τον πόλεμο δούλευε σε εργοστάσιο και ποτέ δεν του άρεσαν τα όπλα. Ένιωσε, ωστόσο, υποχρεωμένος να συμμετάσχει στον αγώνα όταν εισέβαλε η Ρωσία στη χώρα του. Νιώθει ατρόμητος; Φυσικά και όχι. «Κάθε αποστολή είναι επικίνδυνη, αν κάνουμε ένα λάθος, ο εχθρός μπορεί να μας χτυπήσει», λέει. «Φυσικά και φοβάμαι, μόνο ένας ανόητος δεν θα φοβόταν».
Η αποστολή του Kuzia- όσο βρίσκεται εκεί το BBC- είναι πλησιάσει μαζί με τον Taras, τον επόπτη του, όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πρώτη γραμμή. Τους συνοδεύει ο οδηγός Kusch, σημειώνοντας ότι μέρος της διαδρομής εξακολουθεί να είναι στόχος του ρωσικού πυροβολικού. Μόλις ξεκινήσουν, ο οδηγός βάζει μουσική από το τηλέφωνό του, καθώς, όπως λέει, το ουκρανικό ραπ τραγούδι τους φτιάχνει τη διάθεση. Θα καλύψει επίσης τον ήχο των όπλων. Είκοσι λεπτά αργότερα σταματούν κοντά σε ένα ερειπωμένο σπίτι. Η ομάδα των δύο ατόμων ανοίγει τις πόρτες και εξαφανίζεται. Θα πρέπει να περπατήσουν περισσότερο από ένα μίλι για να φτάσουν στο στόχο τους. Στην βάση υπάρχει ανησυχία για την τύχη των δύο. Επτά ώρες μετά ο οδηγός επιστρέφει για να τους παραλάβει σώους.
Τους τελευταίους έξι μήνες πολλοί από την ομάδα έχουν τραυματιστεί, συμπεριλαμβανομένου του διοικητή. Κανένας τους όμως δεν έχει σκοτωθεί. Όπως λέει ο διοικητής, «κάθε ταξίδι μπορεί να είναι το τελευταίο μας, αλλά κάνουμε μια ευγενή πράξη».
Μια μικρή ομάδα ελεύθερων σκοπευτών δεν θα κερδίσει τον πόλεμο, ούτε θα πάρει πίσω το Μπαχμούτ, σχολιάζει το BBC σημειώνοντας ότι οι ίδιοι πιστεύουν ότι η δράση τους έχει αντίκτυπο.
