Οι ταραχές φαίνεται να υποχωρούν στη Γαλλία έξι ημέρες μετά τον φόνο του 17χρονου Ναέλ από αστυνομικό στη Ναντέρ, αλλά 220 περιοχές σε όλη τη χώρα μετρούν ήδη τις πληγές τους από το κύμα βίας.
Η ένταση εκτονώνεται, αν και σύμφωνα με νέο απολογισμό του υπουργείου Εσωτερικών, πραγματοποιήθηκαν συνολικά 157 συλλήψεις κατά τη διάρκεια της νύχτας. Υπήρξαν 352 πυρκαγιές σε δημόσιους δρόμους, 297 καμένα οχήματα και 34 ζημιές σε κτίρια. Τρεις αστυνομικοί τραυματίστηκαν και ένα αστυνομικό τμήμα και ένας στρατώνας χωροφυλακής, υπέστησαν ζημιές.
Ο συνολικός απολογισμός τραγικός: Σε πέντε ημέρες, περισσότερα από 5.000 αυτοκίνητα πυρπολήθηκαν και 1.000 κτίρια κάηκαν ή λεηλατήθηκαν. Πάνω από 3.300 νέοι συνελήφθησαν και 700 αστυνομικοί τραυματίστηκαν.
Οι ταραχές σημαδεύτηκαν επίσης από την επίθεση με φλεγόμενο αυτοκίνητο στο σπίτι του δημάρχου της πόλης Αϊ Λε Ροζ, Βενσάν Ζανμπρίν, με αποτέλεσμα η σύζυγός του και τα παιδιά τους να κινδυνεύσουν να καούν ζωντανοί. «Είμαι δήμαρχος, δεν είμαι τέλειος. Αλλά ποτέ δεν πίστευα ότι η οικογένειά μου θα απειλούνταν με θάνατο», είπε ο δήμαρχος, που μεγάλωσε σε κοινωνικές κατοικίες και προέρχεται από ιταλική οικογένεια.
«Σε αυτές τις συνοικίες δεν υπάρχουν πλέον δημόσιες εγκαταστάσεις, ούτε καταστήματα, ούτε κοινωνικό μείγμα», παραπονέθηκε. «Δεν πρόκειται απαραίτητα για πολλά περισσότερα χρήματα. Αλλά πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε καλύτερα και να ενισχύσουμε όλους όσοι υπερασπίζονται τη δημοκρατία», τόνισε ο Ζανμπρίν, καλώντας όλους τους δημάρχους να υψώσουν σήμερα στις 12.00 τη γαλλική σημαία στα δημαρχιακά μέγαρα.
«Να είστε δυνατοί και όχι πια η σιωπηλή πλειοψηφία! Είναι πάντα οι μικρές ομάδες που καταστρέφουν την εικόνα των μεταναστών. Να είστε λοιπόν μπροστά στα δημαρχεία τη Δευτέρα στις 12 το μεσημέρι», τόνισε ο δήμαρχος της Αϊ Λε Ροζ, μιας μικρής πόλης 10 χιλιόμετρα από το Παρίσι.
Η παρέμβαση Μακρόν
Όλα αυτά όμως είναι γνωστά. Από το 1977 έχουν εκπονηθεί συνολικά δέκα σχέδια δράσης για τις κοινωνικά μειονεκτούσες γειτονιές. Στην πρώτη του θητεία, ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν διπλασίασε τον προϋπολογισμό για την ανακαίνιση ερειπωμένων κτιρίων και την χρηματοδότηση κοινωνικών προγραμμάτων.
Ο Γάλλος πρόεδρος δέχθηκε σήμερα το πρωί τους προέδρους της Βουλής και της Γερουσίας, για να εξετάσουν την κατάσταση. Η πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν θα δεχθεί επίσης τους αρχηγούς όλων των κοινοβουλευτικών ομάδων.
Φάση αβεβαιότητας
Η πολλοστή «γαλλική επανάσταση» πιάνει τη χώρα σε μια φάση ιδιαίτερης αδυναμίας και αβεβαιότητας για το μέλλον Η εσωτερική κρίση που αντιμετωπίζει ο Μακρόν – κατά κάποιο τρόπο φαίνεται μη αναστρέψιμη και αναπόφευκτα επηρεάζει έναν Πρόεδρο που έχει επανεκλεγεί μόλις πριν ένα χρόνο και έχοντας τέσσερα χρόνια θητείας, ακόμη μπροστά.
Τα επεισόδια που πυροδότησε ο φόνος του 17χρονου Ναέλ είναι μόνο η κορυφή ενός τεράστιου παγόβουνου, μέσα στο οποίο αναμειγνύονται οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά προβλήματα. Φαινόμενα που εδώ και δεκαετίες κυριαρχούν στη γαλλική κοινωνία, που παραμένει κατακερματισμένη μεταξύ του «κέντρου» -των μεγαλουπόλεων, από τη μία πλευρά και των banlieues –των «προαστίων», που κατοικούνται από μετανάστες και Γάλλους πολίτες δεύτερης και τρίτης γενιάς. Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο παράγοντας πίσω από τη δολοφονία του Ναέλ είναι καθαρά φυλετικός, μια αντανάκλαση των βαθιών διαχωριστικών γραμμών που διατρέχουν τη Γαλλική κοινωνία.
Οικονομικό χάσμα
Μια άλλη ερμηνεία θέτει υπό αμφισβήτηση το οικονομικό χάσμα μεταξύ των κατοίκων των «κέντρων» και εκείνων των banlieues. Από αυτή την άποψη, ο θάνατος του 17χρονου δεν θα ήταν παρά μια αφορμή για να ξεσπάσει η πολλοστή εξέγερση κατά του κράτους.
Αναμφίβολα υπάρχει και η πολυπολιτισμικότητα που χαρακτηρίζει το γαλλικό κράτος, όπου πολλοί πολίτες αφρικανικής καταγωγής κυρίως, δεν μπορούν να ενσωματωθούν και μάλιστα μισούν τους θεσμούς και τα σύμβολα της χώρας.
Οι ταραχές επανέφεραν άλλωστε στις μνήμες τα βίαια επεισόδια του 2005, όταν ο θάνατος δύο εφήβων που προσπάθησαν να διαφύγουν από την αστυνομία πυροδότησε βίαιες διαδηλώσεις εβδομάδων, με εκατοντάδες νέους από τα φτωχότερα προάστια του Παρισιού να πυρπολούν αυτοκίνητα και κτίρια.
Το επίκεντρο της δυσαρέσκειας ήταν και τότε τα banlieues, τα πολυπολιτισμικά και φτωχά αστικά προάστια της Γαλλίας, που κατοικούνται από γενιές μεταναστών από το Μαγκρέμπ και την υπο-Σαχάρια Αφρική. Συχνά αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι αυτών των προαστίων τρέφουν μια δυσαρέσκεια για τους γαλλικούς θεσμούς, ειδικά την αστυνομία. Η ένταση είναι πάντα λανθάνουσα, έτοιμη να εκραγεί με κάθε αφορμή…
