Η ανοιχτή πάλη εξουσίας ανάμεσα στον αρχηγό των μισθοφόρων «Βάγκνερ», Γεβγκένι Πριγκόζιν και τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν διευθετήθηκε προς το παρόν.
Ο Πριγκόζιν θα μεταβεί στο Μινσκ μετά την «συμφιλιωτική» παρέμβαση του Λευκορώσου προέδρου Αλεξάντερ Λουκασένκο και το Κρεμλίνο διαβεβαίωσε πώς δεν θα ασκήσει ποινική δίωξη εναντίον του.
Την ίδια ώρα, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης μετέδιδαν εικόνες από το Ροστόφ με τους άνδρες του Πριγκόζιν να αποσύρονται από την πόλη, επευφημούμενοι από τον άμαχο πληθυσμό σαν ήρωες. Τα βίντεο δείχνουν τα οχήματα με μισθοφόρους να φεύγουν με χειροκροτήματα και φωνές «Βάγκνερ, Βάγκνερ από το αρχηγείο της ρωσικής στρατιωτικής διοίκησης-το οποίο είχαν καταλάβει λίγες ώρες πριν.Ο Πριγκόζιν χαιρετούσε από το ανοιχτό παράθυρο ενός SUV και έσφιγγε τα χέρια.
Δεν είναι σαφές βέβαια τι ρόλο θα παίξουν οι μισθοφόροι Βάγκνερ στα πεδία μάχης στην Ουκρανία, στο μέλλον.
Για περίπου 24 ώρες, φαινόταν ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αντιμετώπιζε τη μεγαλύτερη πολιτική πρόκληση της ζωής του. Ο παλιός του φίλος Πριγκόζιν απειλούσε να οδηγήσει τους άνδρες του προς τη Μόσχα, σε μια κίνηση που ο Πούτιν αποκάλεσε «ένοπλη εξέγερση». Το Κρεμλίνο τον κατηγόρησε για «ανταρσία». Η Μόσχα τέθηκε σε συναγερμό υψίστης ασφαλείας και ο Πούτιν φέρεται να «πέταξε» στην Αγία Πετρούπολη.
Πραξικόπημα -μαριονέτα
Το πραξικόπημα «μαριονέτα» ξαφνικά τελείωσε, όπως αιφνιδιαστικά ξεκίνησε. Αφού πήρε εύκολα τον έλεγχο δύο πόλεων της νότιας Ρωσίας – η μία από αυτές ήταν το Ροστόφ-ον-ντον, ένα σημαντικό κέντρο διοίκησης για τον πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία -ο Πριγκόζιν σταμάτησε τη δράση του αφού έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον φίλο του Πούτιν, Αλεξάντερ Λουκασένκο.
Για να «αποφύγει την αιματοχυσία», είπε ο Πριγκόζιν, ήταν έτοιμος να γυρίσει και να πάρει τους άντρες του πίσω στην καθημερινή τους δουλειά: τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η συμφωνία με το Κρεμλίνο
Ποια ήταν η συμφωνία που κατέληξε ο Πριγκόζιν με τον Πούτιν με την μεσολάβηση του Λουκασένκο; Το Κρεμλίνο απέσυρε όλες τις κατηγορίες για «ανταρσία» εναντίον του Πριγκόζιν, ο οποίος θα εξοριστεί τώρα στη Λευκορωσία. «Ο Πριγκόζιν θα μεταβεί στη Λευκορωσία ανεμπόδιστα», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax. Έχει «τον λόγο του Προέδρου» ως εγγύηση για την ελεύθερη απόσυρση.
Οι μαχητές του Βάγκνερ που συμμετείχαν στην εξέγερση θα λάβουν χάρη, ενώ οι υπόλοιποι θα επιτραπούν να γίνουν «συμβασιούχοι μαχητές» του ρωσικού στρατού. «Οι μαχητές της ομάδας Βάγκνερ που συμμετείχαν στην εξέγερση δεν θα διωχθούν λόγω της αξίας τους στο μέτωπο στην Ουκρανία», διαβεβαίωσε ο Πεσκόφ. Ορισμένοι από τους πολιτοφύλακες προφανώς πρόκειται να ενσωματωθούν στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Σύμφωνα με παρατηρητές, το γεγονός ότι στρατιώτες από τον ιδιωτικό στρατό αντιτάχθηκαν ατιμώρητα τον ρωσικό στρατό είναι πιθανό να αποδειχθεί επιβάρυνση στη σχέση μεταξύ στρατού και Κρεμλίνου.
Εκπληκτικά ειρηνικό τέλος
Ένα εκπληκτικά ειρηνικό τέλος στην μεγαλύτερη πρόκληση που γνώρισε ο Πούτιν στις δύο δεκαετίες εξουσίας του.
Τελικά, ο Πριγκόζιν φαίνεται να έκρινε ότι δεν είχε αρκετή υποστήριξη στη Μόσχα για να προχωρήσει παραπέρα, ενώ ο Πούτιν υπολόγισε ότι μια λύση μέσω διαπραγματεύσεων ήταν καλύτερη από μια ένοπλη απάντηση.
Αυτό θα είναι το τέλος στη σύγκρουση; Είναι δύσκολο να ειπωθεί κάτι τέτοιο.
Βραχυπρόθεσμα, ο Πούτιν θα χρειαστεί να αντικαταστήσει τις δυνάμεις Βάγκνερ στην Ουκρανία, αλλά πρέπει επίσης να εξεταστούν οι τρόποι με τους οποίους η εξέλιξη αυτή μπορεί να επηρεάσει τα συμφέροντα της Ρωσίας στην Αφρική και τη Συρία επίσης.
Ο Πριγκόζιν, ένας πρώην κατάδικος που κάποτε εργαζόταν ως τροφοδότης του Πούτιν, διευθύνει την ομάδα των μισθοφόρων Βάγκνερ που πολεμούν για λογαριασμό του Πούτιν στην Αφρική, τη Συρία και την Ουκρανία
Τους τελευταίους μήνες, ο Πριγκόζιν διατυμπάνιζε ότι ο Πούτιν ήταν πολύ «μαλακός» με το Κίεβο. Είχε διαφωνήσει δημόσια με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας για τη στρατηγική του πολέμου στην Ουκρανία.
Ο 62χρονος Πριγκόζιν είχε κατηγορήσει το αφεντικό του Κρεμλίνου για «κατάφωρα εσφαλμένη εκτίμηση της κατάστασης». Ο πρόεδρος «κάνει σοβαρό λάθος όταν αποκαλεί « προδότες» τους άνδρες του Βάγκνερ που δίνουν τη ζωή τους στις μάχες» είπε ο Πριγκόζιν. «Δεν θέλουμε η χώρα να συνεχίσει να ζει μέσα στη διαφθορά, την απάτη και τη γραφειοκρατία», είπε ο Πριγκόζιν για τα κίνητρά του. Ωστόσο, ο ίδιος επωφελήθηκε από αυτό το σύστημα για δεκαετίες και έλαβε δισεκατομμύρια σε παραγγελίες από το Κρεμλίνο. Ο Πριγκόζιν θεωρούνταν πάντα ανέγγιχτος – και λόγω της εγγύτητάς του με τον Πούτιν.
Ο Ρώσος πρόεδρος το ανέχτηκε στην αρχή, αλλά καθώς η κόντρα γινόταν όλο και πιο σκληρή, πρότεινε οι μισθοφόροι Βάγκνερ να υπαχθούν στο Υπουργείο Άμυνας. Ο Πριγκόζιν δεν το απέρριψε και ισχυρίστηκε, χωρίς στοιχεία, ότι τα ρωσικά στρατεύματα επιτέθηκαν στους άνδρες του την Παρασκευή, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μια ένοπλη «πορεία δικαιοσύνης» προς τη Μόσχα, με στόχο να «σταματήσει το κακό» στο υπουργείο Άμυνας. Οι άνδρες του κατάφεραν να φτάσουν σε απόσταση 360 χιλιομέτρων από το Κρεμλίνο πριν σταματήσουν.
Ο Πούτιν εμφανίστηκε σαφώς απρόθυμος να χρησιμοποιήσει βία για να καταπνίξει την απειλή. Ισως και να μην ήθελε να μετατρέψει έναν λαϊκιστή υπερεθνικιστή όπως ο Πριγκόζιν σε μάρτυρα– και έπρεπε να καλέσει τον Αλεξάντερ Λουκασένκο για να το λύσει.
Το μέλλον του Πριγκόζιν
Η εξορία του Πριγκόζιν εγείρει μια ολόκληρη σειρά ερωτημάτων και κυρίως ποιο θα είναι το μέλλον του στη Λευκορωσία.
«Η ομάδα Βάγκνερ τώρα διαλύεται», έγραψε η πολιτική επιστήμονας Τατιάνα Στανοβάγια στο κανάλι της στο Telegram. «Το τέλος του Πριγκόζιν είναι και το τέλος του Βάγκνερ».
Ορισμένοι σχολιαστές – συμπεριλαμβανομένων ορισμένων από το Κίεβο – είπαν ότι η ρωσική ελίτ θα πρέπει τώρα να επιλέξει τη μία ή την άλλη πλευρά. Ωστόσο, σύμφωνα με όλα όσα είναι γνωστά, ο Πριγκόζιν δεν έχει ισχυρούς συμμάχους με επιρροή στον ίδιο τον μηχανισμό εξουσίας.
Μια μάχη εξουσίας στη Μόσχα θα ήταν βέβαια ευπρόσδεκτη για την Ουκρανία. Η υφυπουργός Άμυνας της Ουκρανίας Χάνα Μάλζαρ έκανε λόγο για «μοναδική ευκαιρία» για το Κίεβο σε σχέση με την εξέγερση.
Ο προεδρικός σύμβουλος της Ουκρανίας Μιχάιλο Ποντόλιακ σχολίασε ότι ο Πριγκόζιν «ταπείνωσε τον Πούτιν με την εξέγερση του και έδειξε ότι δεν υπάρχει πλέον μονοπώλιο στη χρήση βίας» στη Ρωσία.
