Καθώς η Ουκρανία εξαπολύει την πολυαναμενόμενη αντεπίθεσή της κατά των περιχαρακωμένων Ρώσων κατακτητών, τόσο το Κίεβο όσο και οι υποστηρικτές του ελπίζουν σε μια γρήγορη ανακατάληψη στρατηγικής σημασίας εδαφών. Οτιδήποτε λιγότερο θα θέσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους ενώπιον δυσάρεστων ερωτημάτων που δεν είναι ακόμη έτοιμοι να απαντήσουν, τονίζει η Washington Post.
Με τη παροχή στην Ουκρανία προηγμένου δυτικού οπλισμού αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, φέτος “όλοι ελπίζουν ότι, ξέρετε, θα έχουμε συντριπτική νίκη”, δήλωσε ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν στους δημοσιογράφους την περασμένη εβδομάδα. Ωστόσο, με μία δόση επιφυλακτικότητας πρόσθεσε: “θέλω να πιστεύω ότι οι περισσότεροι από εμάς, έχουμε μια αισιόδοξη οπτική σε αυτό το θέμα”.
Δυτικοί αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι δεν γνωρίζουν τα ακριβή σχέδια της Ουκρανίας. Το ιδανικό σενάριο, όπως ανέφεραν αξιωματούχοι του Πενταγώνου, είναι, οι Ουκρανοί να χρησιμοποιήσουν τα νεοαποκτηθέντα άρματα μάχης και την εκπαίδευσή τους για να διασχίσουν τη χερσαία “γέφυρα” της Ρωσίας μεταξύ της κατεχόμενης ανατολικής και νότιας Ουκρανίας ή να πάρουν τον έλεγχο των χερσαίων και θαλάσσιων εισόδων στη χερσόνησο της Κριμαίας. Τα κέρδη θα ανέτρεπαν το σημερινό αφήγημα περί αδιεξόδου και θα κατέπνιγαν τις όποιες εκκλήσεις των Ουκρανών για επανεξέταση της τρέχουσας πολιτικής από την Δύση.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ διστάζει να διευκρινίσει τι θα αποτελούσε επιτυχία της Ουκρανίας, αλλά το διακύβευμα για τον πρόεδρο Μπάιντεν είναι υψηλό.
Καθώς οδεύει προς την προεκλογική εκστρατεία ο Αμερικανός πρόεδρος χρειάζεται μια σημαντική νίκη στο πεδίο της μάχης για να δείξει ότι η ανεπιφύλακτη υποστήριξή του προς την Ουκρανία έχει αναβαθμίσει την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ, έχει αναθερμάνει την ισχυρή εξωτερική πολιτική και έχει καταδείξει τη συνετή χρήση της αμερικανικής στρατιωτικής δύναμης στο εξωτερικό.
Οι ηγέτες των περισσότερων από τις 50 χώρες που στηρίζουν την Ουκρανία έχουν διατυπώσει την υποστήριξή τους, ως μέρος μιας καθοριστικής μάχης για το μέλλον της δημοκρατίας και της επικράτησης του διεθνούς κράτους δικαίου ενάντια στην απολυταρχία και την επιβουλή, την οποία η Δύση δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει.
Οι μεν και οι…δεν
Στην Ουάσινγκτον, η πολύμηνη αναμονή για την αντεπίθεση του Κιέβου επισκιάστηκε από την σκληρή κριτική όσων υποστηρίζουν ότι η αποστολή δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων σε αμερικανική βοήθεια στην Ουκρανία ήταν υπερβολική σε μια εποχή εγχώριας οικονομικής αβεβαιότητας.
Από την άλλη, υπάρχουν και αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι καθυστερημένες παραδόσεις όπλων και η άρνηση της κυβέρνησης να προμηθεύσει την Ουκρανία με όπλα, όπως πυραύλους μεγαλύτερου βεληνεκούς και μαχητικά αεροσκάφη, δεν της έχουν δώσει τα εργαλεία που χρειάζεται για να νικήσει.
Σε κάθε περίπτωση και οι δύο πλευρές θα έχουν επiπλέον επιχειρήματα αν το Κίεβο αποτύχει να καταλάβει σημαντικά εδάφη τις επόμενες εβδομάδες.
«Αδειάζουν τα συμμαχικά οπλοστάσια»
Εν τω μεταξύ, ακόμη και ο μετρημένος ρυθμός προμήθειας του Κιέβου με όπλα, έχει εξαντλήσει σημαντικά τα συμμαχικά οπλοστάσια, ένα πρόβλημα που θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνο εν μέσω αυξανόμενων κινεζικών σπαζοκεφαλιών και της πιθανότητας η αντεπίθεση της Ουκρανίας να μην είναι τόσο αποφασιστική.
Ειδικοί και οι αξιωματούχοι του Πενταγώνου λένε ότι η υποστήριξη των Ουκρανών έχει αναδείξει τις καθυστερήσεις στην πολεμική βιομηχανία.
Παρά την αναμόρφωση των πολιτικών για την αγορά όπλων από το Πεντάγωνο το 2020, το Γραφείο Λογοδοσίας των ΗΠΑ (GAO) εκτίμησε την περασμένη εβδομάδα σε έκθεση προς το Κογκρέσο ότι το Υπουργείο Άμυνας “εξακολουθεί να αντιμετωπίζει προκλήσεις σχετικά με τη γρήγορη ανάπτυξη καινοτόμων νέων όπλων” και την ικανοποίηση των στρατιωτικών αναγκών.
Αν η νίκη δεν είναι συντριπτική…
Ένα συγκεχυμένο αποτέλεσμα περιορισμένων κερδών στην Ουκρανία θα έδινε τροφή για όλες αυτές τις κριτικές και θα θόλωνε περαιτέρω τα ήδη θολά νερά των συζητήσεων στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τη μελλοντική στάση τους απέναντι τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Ρωσία.
Κάτι λιγότερο από μια “συντριπτική” νίκη θα αύξανε πιθανότατα και την πίεση στη Δύση να ασκήσει με την σειρά της πιέσεις στο Κίεβο να διαπραγματευτεί μια εδαφική διευθέτηση που μπορεί να μην είναι της αρεσκείας του.
naftemporiki.gr
