Τα συγχαρητήριά του στον «ακριβό του φίλο» Σι Τζινπίνγκ, ο οποίος επανεξελέγη στην προεδρία της Κίνας εξέφρασε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, εξαίροντας την «ενίσχυση» της συνεργασίας τους εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία.
«Η Ρωσία εκτιμά σε μεγάλο βαθμό την προσωπική σας συμβολή στην ενίσχυση των σχέσεων συνολικής σύμπραξης και στρατηγικής συνεργασίας ανάμεσα στις χώρες μας. Είμαι βέβαιος ότι ενεργώντας μαζί θα διασφαλίσουμε την ανάπτυξη μιας εποικοδομητικής σε πολλούς τομείς ρωσοκινεζικής συνεργασίας» ανέφερε ο Πούτιν σε μήνυμά του που δόθηκε στη δημοσιότητα από το Κρεμλίνο, προσθέτοντας: «Θα συνεχίσουμε να συντονίζουμε το κοινό μας έργο όσον αφορά τα πιο σημαντικά θέματα της περιφερειακής και διεθνούς ημερήσιας διάταξης».
Όπως επεσήμανε ο Ρώσος πρόεδρος, η επανεκλογή του Σι για μια τρίτη θητεία στην κινεζική προεδρία -κάτι άνευ προηγουμένου- «δείχνει την αναγνώριση της αξίας σας ως επικεφαλής του κράτους, όπως και την υποστήριξη στην πολιτική σας υπέρ της μεγαλύτερης κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης της Κίνας και της προστασίας των εθνικών συμφερόντων στη διεθνή σκηνή».
Από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η Μόσχα προσπαθεί να ενισχύσει τις σχέσεις της με την Κίνα, καθώς οι δύο χώρες διανύουν περίοδο ισχυρών εντάσεων με τις ΗΠΑ. Το Πεκίνο δεν έχει ούτε καταδικάσει, ούτε υποστηρίξει ρητά την ρωσική επίθεση στην Ουκρανία, προσφέροντας ταυτοχρόνως διπλωματική υποστήριξη στη Μόσχα και ζητώντας την επίλυση της σύγκρουσης. Στις 24 Φεβρουαρίου, όταν συμπληρώθηκε ένα έτος από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, το Πεκίνο κοινοποίησε κείμενο 12 σημείων, το οποίο καλούσε κυρίως τη Μόσχα και το Κίεβο να έχουν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Ωστόσο, αν και η Κίνα επιδιώκει να επιβληθεί ως μεσολαβητής στην σύγκρουση, η θέση της ως σύμμαχος της Ρωσίας την αποκλείει από αυτόν τον ρόλο στα μάτια των Δυτικών, οι οποίοι υποστηρίζουν από την πλευρά τους την Ουκρανία.
Το Πεκίνο διέψευσε κατηγορηματικά τις πρόσφατες κατηγορίες των ΗΠΑ ότι εξετάζει το ενδεχόμενο να προμηθεύσει με όπλα τη Ρωσία, ενώ καλεί τακτικά τους Ευρωπαίους να λάβουν υπόψη τους τους φόβους της Ρωσίας απέναντι στο NATO και παρουσιάζει τον εαυτό του, όπως και η Μόσχα, ως ανάχωμα σε μια δυτική ηγεμονία.