Ο Γάλλος διανοούμενος Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, τον έχει χαρακτηρίσει ως τον «σύγχρονο και λαμπρό θεμελιωτή του ελεύθερου κόσμου». Η Δύση εκστασιάζεται από την εμπνευσμένη ρητορική του τον καιρό πολέμου, και την ικανότητά του να αιχμαλωτίζει τις καρδιές του ακροατηρίου από την Ουάσινγκτον έως το Λονδίνο και από τις Βρυξέλλες έως τη Βαρσοβία.
Ακόμα και οι εγχώριοι αντίπαλοί του, του βγάζουν το καπέλο για τα πλεονεκτήματά του ως εξαιρετικού επικοινωνιολόγου. Οι καθημερινές του ομιλίες προς τους Ουκρανούς τους καθησυχάζουν και τονώνουν το ηθικό τους. Παράλληλα εξαίρουν το «όχι» στην προσφορά του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν να τον φυγαδεύσει από το Κίεβο.
Τα πλεονεκτήματα του Ζελένσκι ως λεοντόκαρδου ηγέτη σε καιρό πολέμου, δεν είναι διόλου κατάλληλα σε καιρό ειρήνης υποστηρίζουν όμως οι επικριτές του, όταν θυμούνται τα έργα και τις ημέρες του Ουκρανού προέδρου πριν την εισβολή της Ρωσίας.
«Θεωρούσε απίθανη την εισβολή»
«Η Ουκρανία είναι δέσμια ενός ηγέτη που δεν έχει στρατηγική», είχε πει η Λέσια Βασιλένκο, βουλευτής και μέλος του φιλελεύθερου και φιλοευρωπαϊκού πολιτικού κόμματος Holos, πέντε ημέρες πριν από την εισβολή, όπως αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα του Politico.
Τις εβδομάδες που προηγήθηκαν του πολέμου, στελέχη της ουκρανικής αντιπολίτευσης και πρώην υπουργοί ήταν γεμάτοι απογοήτευση. Παρακαλούσαν τον Ζελένσκι να συναντηθεί μαζί τους – κάτι που δεν είχε κάνει από την εκλογή του, πριν από σχεδόν δύο χρόνια.
Τον προέτρεπαν επίσης για μήνες να ενισχύσει τη χρηματοδότηση των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, ζητώντας να επιστρατευτούν οι έφεδροι της Ουκρανίας καθώς οι προειδοποιήσεις των ΗΠΑ για εισβολή εντείνονταν – μια εισβολή που ο Ζελένσκι επέμενε να θεωρεί απίθανη.
Τα λάθη του -όπως τα βλέπουν η Βασιλένκο και πολλοί άλλοι βουλευτές της αντιπολίτευσης- έχουν έκτοτε συγχωρεθεί, αλλά δεν έχουν ξεχαστεί. Και αποτελούν τη βάση των ανησυχιών τους για τη μεταπολεμική Ουκρανία.
Παρέπαιε
Ο πόλεμος δεν έχει κάνει τίποτα για να μετριάσει την έλλειψη της ικανότητας του Ζελένσκι απέναντι στην πολυπλοκότητα της διακυβέρνησης. Προτιμά τη μεγάλη εικόνα, αγνοεί τις λεπτομέρειες και του αρέσει να βασίζεται σε έναν εσωτερικό κύκλο έμπιστων φίλων.
Ο κωμικός που έγινε πρόεδρος και αποθεώνεται τώρα – ακόμη και λατρεύεται ως ήρωας – παρέπαιε ως πρόεδρος πριν από την εισβολή. Λίγοι του έδιναν πιθανότητες να επανεκλεγεί το 2024, καθώς τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις έπεφταν κατακόρυφα – η δημοτικότητά του ήταν στο 31% στο τέλος του 2021.
Είχε υποσχεθεί πολλά – πιθανότατα υπερβολικά πολλά – αλλά πέτυχε ελάχιστα.
«Η Ουκρανία έχει δύο βασικά προβλήματα: τον πόλεμο στο Ντονμπάς και τον φόβο των ανθρώπων που επενδύουν στη χώρα», είχε δηλώσει ο Ζελένσκι λίγο μετά την εκλογική του νίκη.
Όμως, οι ενέργειές του για την καταπολέμηση της διαφθοράς καθυστέρησαν, ενώ η υπόσχεσή του να λύσει το πρόβλημα του Ντονμπάς δεν οδήγησε πουθενά.
«Το μόνο που χρειάζεται είναι να κοιτάξεις στα μάτια τον Πούτιν»
Και στην αρχική του σπουδή να κλείσει μια ειρηνευτική συμφωνία με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος αρνήθηκε συνάντηση, ορισμένοι επέκριναν τον Ζελένσκι ότι πίστευε υπερβολικά στις δυνάμεις του χαρίσματος της πειθούς που διέθετε.
«Πίστευε ότι η ειρήνη θα ήταν εύκολη υπόθεση, επειδή “το μόνο που χρειαζόταν να κάνεις ήταν να κοιτάξεις στα μάτια τον Πούτιν και να του μιλήσεις ειλικρινά”», ανέφερε ο βουλευτής Μίκολα Κνιαζιτσκί.
Έφταιγαν οι… προηγούμενοι
«Έγινε πρόεδρος χωρίς καμία πολιτική εμπειρία ή εμπειρία στη διαχείριση κρατικών δομών. Νόμιζε ότι η διοίκηση ενός κράτους είναι στην απλή. Παίρνεις αποφάσεις και αυτές πρέπει να εφαρμοστούν”, Και όταν τα πράγματα πήγαιναν στραβά, η αντίδρασή του ήταν πάντα, ότι φταίνε οι προηγούμενοι, οι οποίοι πρέπει να φυλακιστούν”»
Ωστόσο, η μεταμόρφωση του Ζελένσκι ήταν εκπληκτική.«Έχει γίνει ένας συναρπαστικός ηγέτης», δήλωσε ο Άντριαν Καρατνίσκι, υψηλόβαθμος σύμβουλος στο Ατλαντικό Συμβούλιο.
«Σιωπή» στα ξένα ΜΜΕ
Εντωμεταξύ η εγχώρια πολιτική κριτική αυξάνεται – αν και ελάχιστα αναφέρεται στα διεθνή μέσα ενημέρωσης που εξακολουθούν να γοητεύονται από τον Ζελένσκι και την ιστορία του Δαβίδ εναντίον του Γολιάθ.
Στην Verkhovna Rada – το κοινοβούλιο της χώρας – η απογοήτευση αυξάνεται, με τους βουλευτές να διαμαρτύρονται ότι τους παραβλέπει. Ο Ζελένσκι έχει συναντηθεί με κορυφαίους ηγέτες της αντιπολίτευσης μόνο μία φορά από την εισβολή της Ρωσίας – και αυτή ήταν πριν από σχεδόν ένα χρόνο.
«Η διαδικασία του ελέγχου των υπουργών από τη Rada έχει καταργηθεί», δήλωσε η βουλευτής της αντιπολίτευσης Ιβάνα Κλιμπούς-Τσιντσάντζε, μέλος του κόμματος Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη και πρώην αναπληρώτρια πρωθυπουργός στην προηγούμενη κυβέρνηση του πρώην προέδρου Πέτρο Ποροσένκο.
«Εξακολουθεί να είναι ο ίδιος τύπος που ήταν»
«Η περίοδος πολέμου απαιτεί τη γρήγορη λήψη επειγουσών αποφάσεων και τη συντόμευση των διαδικασιών. Και έτσι αυτό είναι κάπως κατανοητό», δήλωσε. «Όμως βλέπουμε τις αποφάσεις να συγκεντρώνονται όλο και περισσότερο σε λιγότερα χέρια, και αυτό είναι επιζήμιο για την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών σύμφωνα με τα κριτήρια που έχει θέσει η ΕΕ για τη σύγκλιση».
«Εξακολουθεί να είναι ο ίδιος τύπος που ήταν – ένας ηθοποιός – αλλά αυτό τον καθιστά ιδανικό ηγέτη πολέμου, επειδή είναι σε θέση να εκφράσει το δημόσιο αίσθημα» λέει ο Καρατνίσκι για να καταλήξει: «Αλλά όταν η άμαξα ξαναγίνει κολοκύθα, θα πρέπει να αντιμετωπίσει έναν πολύ διαφορετικό κόσμο».
naftemporiki.gr
