Τον έχει χαρακτηρίσει αρχετυπική μορφή του κακού του Τζέημς Μποντ, οπορτουνιστή και ένα άνθρωπο που δεν αντέχει στην ιδέα να τον θεωρούν αδύναμο. Ούτε αυτόν ούτε τη Ρωσία.
Παρόλα αυτά ο διευθυντής της εταιρείας συμβούλων Mayak Intelligence, συγγραφέας και ειδικός στις ισορροπίες εξουσίας στο Κρεμλίνο, καθηγητής Μαρκ Γκαλεότι, δεν θεωρεί ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν κινείται πέρα από τη σφαίρα της λογικής. Για την ακρίβεια πιστεύει ότι βρίσκεται σε μια σταθερή ανάλυση κόστους-οφέλους.
Είναι ένας ορθολογικός πολιτικός που πιστεύει περίεργα πράγματα, υποστηρίζει αναφερόμενος στην ανησυχία που έχει από τις αρχές του 2010 ο Ρώσος πρόεδρος ότι η Δύση προσπαθεί να περιθωριοποιήσει τόσο τον ίδιο όσο και τη Ρωσία. Η φοβία όμως είναι αμοιβαία, αναφέρει ο Γκαλεότι σε συνέντευξή του στο ουγγρικό ενημερωτικό μέσο 24. Η Δύση νιώθει επίσης ότι απειλείται από τον Πούτιν και υπάρχει ανησυχία ότι μετά την Ουκρανία θα ακολουθήσουν άλλες χώρες.
«Από όσο μπορώ να πω, αυτό δεν ήταν ποτέ πραγματικά το σχέδιο, ο Πούτιν δεν αποτέλεσε ποτέ σοβαρή στρατιωτική απειλή για τη Δύση. Ωστόσο, σε αυτό το σημείο, δεν θα μπορούσε και να το κάνει. Ο ρωσικός στρατός καταρρέει και θα χρειαζόταν τουλάχιστον δέκα χρόνια για να ενισχυθεί προτού σχεδιάσουν μια άλλη εισβολή», εκτιμάει.
Επομένως υπάρχει περίπτωση να καταλήξουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αναζητώντας μια ειρηνική διευθέτηση; Μακροπρόθεσμα, εξηγεί ο καθηγητής, είναι πιθανή η ειρήνη, αλλά δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα για κατάπαυση του πυρός αυτή τη στιγμή.
«Αρχικά, μια ανακωχή είναι δυνατή όταν υπάρχει διάθεση και από τις δύο πλευρές. Αντίθετα, στην περίπτωσή μας και οι δύο πλευρές προετοιμάζονται για τις μεγάλες εαρινές επιχειρήσεις τους. Επιπλέον, μια εκεχειρία αυτή τη στιγμή θα άφηνε το μεγαλύτερο μέρος της Ουκρανίας υπό ρωσικό έλεγχο. Για να είμαστε δίκαιοι, μια ανακωχή σε αυτή τη φάση θα βοηθούσε αυτόματα τη Μόσχα», λέει χαρακτηριστικά.
Σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης με την Ουκρανία, υπάρχει όμως η πιθανότητα η προσωπικότητα του Ρώσου προέδρου να λειτουργήσει αρνητικά; Σύμφωνα με τον Γκαλεότι, υπάρχει κάτι που έχει περισσότερη σημασία από την Ουκρανία για τον Πούτιν. Και αυτό δεν είναι άλλο από την προσωπική του επιβίωση. Αν κινδύνευε να χάσει, για παράδειγμα, την Κριμαία, θα μπορούσε κάλλιστα να σκεφτεί ότι δεν θα μπορούσε να επιβιώσει από αυτό.
«Ο Πούτιν πρακτικά λειτουργεί σε μια σταθερή ανάλυση κόστους-οφέλους. Σε περίπτωση που το να διατηρήσει τον έλεγχο της Κριμαίας γινόταν πιο δύσκολο, θα μπορούσε να σκεφτεί ότι το μόνο πιο δυσάρεστο πράγμα από το να την εγκαταλείψει θα ήταν το να του την πάρουν. Και αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του», εξηγεί.
