Με όραμα να επαναλάβει στην Ουκρανία την κατάληψη του Βερολίνου από τα τανκς του Κόκκινου Στρατού, ο Πούτιν πίστευε ξεκάθαρα ότι οι φάλαγγες των αρμάτων μάχης που προέλαυναν στο Κίεβο από τη Λευκορωσία πριν από σχεδόν ένα χρόνο θα έφερναν γρήγορη νίκη.
Οι πεζοί, Ουκρανοί «κυνηγοί» αρμάτων, με εκτοξευτές πυραύλων στον ώμο, προσγείωσαν απότομα τον Ρώσο πρόεδρο, απωθώντας τους εχθρούς στα σύνορα. Η πανωλεθρία αυτή οδήγησε πολλούς Δυτικούς στρατιωτικούς σχολιαστές στο συμπέρασμα ότι η εποχή των αρμάτων μάχης είχε οριστικά τελειώσει.
Έκαναν όμως μέγα λάθος, αναφέρει σε άρθρο της η Washington Post
Τους τελευταίους μήνες, αναβιώνει ο καθοριστικός ρόλος του άρματος μάχης στο πεδίο – με τους ίδιους ανθρώπους που φάνηκε να επιζητούν την επιτάχυνση της κατάργησής του την περασμένη άνοιξη, να τα υπερασπίζονται.
Θέλουν ακόμη περισσότερα
Οι εκκλήσεις της Ουκρανίας για βαρύ οπλισμό έχουν τελικά εισακουστεί. Μετά από μακρόχρονο δισταγμό, 12 δυτικές χώρες, γνωστές ως ο «συνασπισμός των αρμάτων», ανταποκρίθηκαν με υποσχέσεις για την αποστολή πάνω από 200 Leopard, Abrams και Challengers.
Οι Ουκρανοί θέλουν ακόμη περισσότερα. Είναι σαφές πως δεν πιστεύουν ότι τα άρματα μάχης είναι ξεπερασμένα – και έχουν δίκιο.
Είναι αλήθεια ότι οι σύγχρονοι αντιαρματικοί πύραυλοι – όπως τα NLAW και τα Javelins που αποδείχθηκαν τόσο αποτελεσματικοί εναντίον των Σοβιετικών T-72 του Πούτιν- έχουν δώσει στο Ουκρανικό πεζικό νέες αμυντικές δυνατότητες εναντίον των τανκς.
Αλλά οι Ουκρανοί αντιμετωπίζουν πάνω απ’ όλα, την πρόκληση να ανακτήσουν εδάφη τους που αποσπάστηκαν από τους Ρώσους και τα άρματα μάχης, όταν χρησιμοποιούνται σωστά, μπορούν να παράγουν απαράμιλλα αποτελέσματα.
Κατάλληλος συνδυασμός
Πολλά εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο θα αναπτυχθούν σε επιχειρήσεις με συνδυασμό άλλων όπλων, κατά προτίμηση με υποστήριξη από μη επανδρωμένα αεροσκάφη και αεροπορική κάλυψη από μαχητικά. Τα ουκρανικά πληρώματα έχουν επιδείξει μεγάλη εφευρετικότητα στην επέκταση του βεληνεκούς του κύριου οπλισμού των 125 χιλιοστών των ρωσικών αρμάτων που εγκαταλείφθηκαν στο πεδίο της μάχης μέχρι και 10 χιλιόμετρα.
Μόλις φτάσουν στο πεδίο της μάχης, τα νέα όπλα θα αποδειχθούν καθοριστικά για την άμυνα των Ουκρανών σε νέες ρωσικές επιθέσεις
Και αν το Κίεβο μπορέσει να τελειοποιήσει την τεχνική του συνδυασμού των αρμάτων του με το πεζικό, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τα εναέρια μέσα, ο ουκρανικός στρατός μπορεί κάλλιστα να προκαλέσει ρήξη στις ρωσικές γραμμές άμυνας στο ανατολικό ή το νότιο Ντονμπάς και να προκαλέσει μια χαώδη υποχώρηση.
Σε κάθε περίπτωση, δεν θα δούμε το τέλος της εποχής των αρμάτων που προβλέφθηκε τόσο πρόωρα, αλλά θα γίνουμε μάρτυρες μιας ολοζώντανης επανάληψης της τακτικής των αρμάτων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Όχι πάντως χωρίς προβλήματα, αν οι Ρώσοι αντεπιτεθούν με drones.
Το «στοίχημα» της Κριμαίας
Αν και τα συμμαχικά άρματα είναι πολύ καλύτερα προστατευμένα από τα παλιά Τ-72 της σοβιετικής εποχής, αλλά οι ερπύστριές τους παραμένουν ευάλωτες και ένα χτύπημα εκεί θα μπορούσε να τα ακινητοποιήσει.
Ακόμα κι έτσι, η Δύση στοιχηματίζει σαφώς ότι η εισροή αρμάτων μάχης μπορεί να βοηθήσει τους Ουκρανούς να επιτύχουν σημαντικά εδαφικά κέρδη – εκ των οποίων τα πιο κρίσιμα θα αφορούσαν την Κριμαία.
Σύμφωνα με τον Κέβιν Κούχνερτ, γενικό γραμματέα του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος του Όλαφ Σολτς, «δεν υπάρχουν περιορισμοί στα εδάφη που θα μπορούσε να απελευθερώσει η Ουκρανία με τη βοήθεια των γερμανικών αρμάτων μάχης »
naftemporiki.gr
