Τα τραυματισμένα παιδιά στο νοσοκομείο της πόλης των Αδάνων είναι πολύ μικρά για να γνωρίζουν πόσα έχουν χάσει. O Tom Bateman, απεσταλμένος του BBC στην Τουρκία, παρακολούθησε γιατρούς στην εντατική να ταΐζουν με μπιμπερό ένα τραυματισμένο κοριτσάκι έξι μηνών του οποίου οι γονείς δεν μπορούν να βρεθούν.
Υπάρχουν εκατοντάδες ακόμη περιπτώσεις παιδιών αγνώστων στοιχείων των οποίων οι γονείς είναι νεκροί ή δεν μπορούν να εντοπιστούν. Ο σεισμός διέλυσε τα σπίτια τους και τώρα τους πήρε τα ονόματά τους.
Η γιατρός Nursah Keskin πιάνει το χέρι του κοριτσιού που βρίσκεται στην εντατική – γνωστή μόνο από την ετικέτα στο κρεβάτι της: “Anonymous”. Έχει πολλαπλά κατάγματα, μαύρο μάτι και το πρόσωπό της είναι πολύ μελανιασμένο. αλλά χαμογελάει.
«Ξέρουμε πού βρέθηκε και πώς βρέθηκε εδώ. Προσπαθούμε όμως να βρούμε κάτι περισσότερο. Η αναζήτηση συνεχίζεται» λέει η Δρ Keskin, παιδίατρος και αναπληρώτρια διευθύντρια στο νοσοκομείο.
Πολλές από αυτές τις περιπτώσεις είναι παιδιά που διασώθηκαν από κτίρια που κατέρρευσαν σε άλλες περιοχές. Μεταφέρθηκαν στα Άδανα γιατί το νοσοκομείο παραμένει όρθιο. Πολλά άλλα ιατρικά κέντρα στη ζώνη της καταστροφής έχουν καταρρεύσει ή έχουν υποστεί ζημιές. Τα Άδανα έγιναν κόμβος διάσωσης.
Σε μια μεταφορά, νεογέννητα μωρά μεταφέρθηκαν εδώ εσπευσμένα από ένα μαιευτήριο σε ένα βαριά πληγωμένο νοσοκομείο στην πόλη Ισκεντερούν. Τούρκοι υγειονομικοί αξιωματούχοι λένε ότι σε όλη τη ζώνη της καταστροφής της χώρας υπάρχουν αυτή τη στιγμή περισσότερα από 260 τραυματισμένα παιδιά που δεν μπόρεσαν να αναγνωρίσουν.
Αυτός ο αριθμός μπορεί να αυξηθεί σημαντικά καθώς προσεγγίζονται περισσότερες περιοχές και αναδεικνύεται πλήρως η κλίμακα των αστέγων.
Ο Δρ Ilknur Banlicesur, παιδοχειρουργός, λέει ότι πολλά παιδιά δεν μπορούν να μιλήσουν λόγω του σοκ.
Ο δημοσιογράφος του BBC ακολουθεί την Δρ. Κέσκιν μέσα από τους γεμάτους διαδρόμους. Οι επιζώντες του σεισμού ξαπλώνουν σε τρόλεϊ, άλλοι είναι τυλιγμένοι με κουβέρτες σε στρώματα σε μια περιοχή έκτακτης ανάγκης. Κατευθύνονται προς το χειρουργείο, γεμάτο επίσης τραυματισμένα παιδιά. Συναντούν ένα κορίτσι που οι γιατροί λένε ότι είναι πέντε ή έξι ετών. Κοιμάται και είναι συνδεδεμένη με ενδοφλέβιες σταλαγματιές. Το προσωπικό λέει ότι έχει τραύμα στο κεφάλι και πολλαπλά κατάγματα.
Ούτε αυτό το κορίτσι μπόρεσε να πει το όνομά του. «Είναι μόνο οπτική επαφή και χειρονομίες», λέει ο Δρ Ilknur Banlicesur, παιδοχειρουργός.
«Λόγω του σοκ, αυτά τα παιδιά δεν μπορούν πραγματικά να μιλήσουν. Ξέρουν τα ονόματά τους. Μόλις σταθεροποιηθούν μερικές μέρες αργότερα, μπορούμε να [προσπαθήσουμε] να μιλήσουν» εξηγεί.
Οι υγειονομικοί υπάλληλοι προσπαθούν να αντιστοιχίσουν άγνωστα παιδιά με διευθύνσεις. Συχνά όμως οι διευθύνσεις δεν είναι παρά ερείπια. Σε τουλάχιστον 100 περιπτώσεις, ανώνυμα παιδιά έχουν ήδη ληφθεί υπό φροντίδα.
Τα τουρκικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν γεμίσει με αναρτήσεις που δείχνουν αγνοούμενα παιδιά, δίνοντας λεπτομέρειες για τον όροφο που έμεναν σε κτίρια που κατέρρευσαν, εκφράζοντας την ελπίδα ότι μπορεί να είχαν διασωθεί και να μεταφερθούν στο νοσοκομείο. Επιζώντες συγγενείς και στελέχη του υπουργείου Υγείας ταξίδευαν μεταξύ ιατρικών κέντρων προσπαθώντας να τους βρουν.
Στο νοσοκομείο των Αδάνων συνεχίζουν να έρχονται οι τραυματίες. Είναι όλοι σοκαρισμένοι και εξαντλημένοι. Η Δρ Keskin έχασε συγγενείς από τον σεισμό και μπήκε στο νοσοκομείο με τα παιδιά της καθώς σημειώθηκαν μετασεισμοί. Πώς τα καταφέρνει; «Είμαι καλά, προσπαθώ να είμαι καλά, γιατί [τα παιδιά] μας χρειάζονται πραγματικά.Αλλά λέω δόξα τω Θεώ, έχω ακόμα τα παιδιά μου. Δεν μπορώ να σκεφτώ μεγαλύτερο πόνο για μια μητέρα από το να χάσει το παιδί της».
Μικροί ασθενείς σε θαλάμους περιμένουν τους γονείς τους να επιστρέψουν. Είναι τα ανώνυμα παιδιά του σεισμού.
