Το 1967 οι κάτοικοι μίας πόλης στα σύνορα ΗΠΑ – Μεξικού ανακάλυψαν πως δεν είναι Μεξικανοί πολίτες, όπως πίστευαν, αλλά στην πραγματικότητα ήταν Αμερικανοί πολίτες.
Επί δεκαετίες υπέθεταν πως το Ρίο Ρίκο ήταν μέρος του μεξικανικού εδάφος, καθώς βρισκόταν νότια του ποταμού που σχηματίζει το φυσικό σύνορο των δύο πόλεων. Κατά τη δεκαετία του 1920, την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης, το Ρίο Ρίκο ήταν δημοφιλής προορισμός για όσους Αμερικανούς ήθελαν να βρουν μπαρ με ποτά και τζόγο. Δεν γνώριζαν ότι δεν ανήκει στο Μεξικό, αλλά στις ΗΠΑ και κανείς δεν εφάρμοζε τους ομοσπονδιακούς αμερικανικούς νόμους εκεί.
Αλλά το 1967, ένας ερευνητής στην Πολιτεία της Αριζόνα ανακάλυψε ότι η γη ήταν στην πραγματικότητα μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών – το μόνο αμερικανικό έδαφος νότια του Ρίο Γκράντε. Και τούτο γιατί παλαιότερα ήταν στο βόρειο μέρος του ποταμού, αλλά μετακινήθηκε από φυσικά φαινόμενα.
Ακολούθησαν πολλές νομικές διαμάχες και τελικά ένα εφετείο χορήγησε την αμερικανική υπηκοότητα στους Μεξικανούς που είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή. Οι περισσότεροι έφυγαν αμέσως από την πόλη για πιο φιλόξενα μέρη της νέας τους πατρίδας, των ΗΠΑ. Τελικά οι ΗΠΑ παρέδωσαν τη γη στο Μεξικό το 1977. Μέχρι σήμερα, το Ρίο Ρίκο είναι το τελευταίο κομμάτι εδάφους των ΗΠΑ που παραχωρήθηκε ποτέ σε ξένη δύναμη.
Για πολλά χρόνια, χιλιάδες Μεξικανοί περνούσαν μέσω του Ρίο Ρίκο, ελπίζοντας οι τοπικές αρχές θα εκδώσουν αποδείξεις ότι γεννήθηκαν κοντά, ώστε να μπορέσουν να μεταναστεύσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι περισσότεροι έφυγαν απογοητευμένοι. Σήμερα, το Ρίο Ρίκο είναι ουσιαστικά μια πόλη-φάντασμα, χωρίς κανέναν να έχει μείνει εκτός από αυτούς που είναι πολύ ηλικιωμένοι για να μπορούν φυσικά να μετακινηθούν βόρεια ή εκείνοι που είναι πολύ νέοι για να μπορούν νομικά.
Δείτε το σχετικό ρεπορτάζ του BBC Reel.
naftemporiki.gr
