Την περασμένη άνοιξη, ο στρατός της Ουκρανίας βρέθηκε απογυμνωμένος από καύσιμα και πυρομαχικά σοβιετικού τύπου, που χρειαζόταν απελπισμένα για να πολεμήσει τους Ρώσους. Η σωτηρία ήρθε από μια απρόσμενη πηγή: τη Βουλγαρία.
Εκείνη την περίοδο, η κυβέρνηση του φτωχότερους κράτους της ΕΕ, επιχειρούσε να αποδείξει στους φιλορώσους πολιτικούς της χώρας, ότι δεν εξόπλιζε την Ουκρανία. Αλλά επρόκειτο για προκάλυμμα καπνού σύμφωνα με την Welt, «αδελφή» έκδοση του Politico.
Αποκλειστικές συνεντεύξεις με τον Ουκρανό υπουργό Εξωτερικών Ντμίτρι Κουλέμπα, τον πρώην πρωθυπουργό της Βουλγαρίας Κιρίλ Πέτκοφ και τον υπουργό Οικονομικών του, Αρσέν Βασίλιεφ, συνέθεσαν την εικόνα για το πώς η Βουλγαρία μπήκε στο παιχνίδι.
Ενώ ο Πέτκοφ, πρωθυπουργός της Βουλγαρίας κατά το ξέσπασμα του πολέμου, προσπαθούσε να κατευθύνει τη χώρα σε μια πιο δυτική, φιλοΝΑΤΟϊκή τροχιά, αντιμετώπισε έντονες αντιδράσεις από όσους στήριζαν τον Πούτιν, συμπεριλαμβανομένων των σοσιαλιστών εταίρων του στον κυβερνητικό συνασπισμό.
Ως εκ τούτου αναγκάστηκε, δημοσίως τουλάχιστον, να υποβαθμίσει κάθε υπόνοια ότι η Βουλγαρία – παρά τα σημαντικά αποθέματα όπλων σοβιετικής εποχής – θα εξόπλιζε την Ουκρανία.
ΗΠΑ και Μ. Βρετανία έδωσαν τα χρήματα.
Στο παρασκήνιο, μέσω ενδιάμεσων εταιρειών στη Βουλγαρία και στο εξωτερικό, ανοίχτηκαν αεροπορικές και χερσαίες οδοί ανεφοδιασμού που πέρναγαν από Ρουμανία, Ουγγαρία και Πολωνία, ώστε να προμηθευτεί το Κίεβο με ζωτικής σημασίας όπλα, πυρομαχικά και ντίζελ.
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας, ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία έδωσαν τα χρήματα.
Πλάνα του περασμένου Απριλίου, δείχνουν φορτηγά αεροπλάνα “φορτωμένα ως το χείλος” με όπλα, να πετούν μεταξύ Βουλγαρίας και Πολωνίας. Το πολωνικό αεροδρόμιο Rzeszów , 70 χιλιόμετρα από τα ουκρανικά σύνορα και στενά φυλασσόμενο από το ΝΑΤΟ, ήταν το βασικό σημείο παράδοσης.
“Βεβαιωθήκαμε επίσης ότι η χερσαία διαδρομή μέσω Ρουμανίας και Ουγγαρίας ήταν ανοιχτή για τα φορτηγά”, ανέφερε ο Πετκόφ για να προσθέσει πως περίπου το ένα τρίτο των πυρομαχικών που χρειαζόταν ο ουκρανικός στρατός στην πρώιμη φάση του πολέμου προήλθε από τη Βουλγαρία.
Ντίζελ κάτω από την μύτη των Ρώσων
Εξίσου εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι το ντίζελ που προμήθευσε η Βουλγαρία στην Ουκρανία επεξεργάστηκε από ρωσικό αργό πετρέλαιο σε διυλιστήριο της Μαύρης Θάλασσας, το οποίο εκείνη την εποχή ανήκε στη ρωσική εταιρεία Lukoil. “Η Βουλγαρία έγινε ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς ντίζελ στην Ουκρανία και κατά καιρούς κάλυπτε το 40% των αναγκών της Ουκρανίας”, δήλωσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών Βασίλιεφ στη WELT.
Η «βουλγαρική πρόταση»
Στις 25 Φεβρουαρίου, μόλις μία ημέρα μετά την εισβολή του Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ουκρανία, σε άτυπη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, ο Πετκόφ τόνισε στους συναδέλφους του ότι ο Ζελένσκι μπορεί να έχει λιγότερες από 48 ώρες ζωής, ότι ήταν στη λίστα θανάτου της Μόσχας και ότι το Συμβούλιο πρέπει να λάβει άμεσα σκληρές αποφάσεις για κυρώσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστήριξε τελικά τις κινήσεις αυτές.
Την ίδια αναποφασιστικότητα αντιμετώπισε ο υπουργός Οικονομικών Βασίλιεφ στην συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ στο Παρίσι.
Όλοι ήταν ακόμη σε κατάσταση σοκ από την επίθεση.
Ο Βασίλιεφ εκφώνησε μια ομιλία, όχι για τους αριθμούς και τις οικονομικές συνέπειες, αλλά για το τι εννοούσε ο Πούτιν με την “αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας παραθέτοντας στοιχεία από τις εμπειρίες της ίδιας της Βουλγαρίας.
“Αυτό έκαναν οι Ρώσοι στη Βουλγαρία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δολοφόνησαν χιλιάδες αντιφρονούντες, καθηγητές και ιερείς”, είπε ο Βασίλιεφ, ζητώντας και αυτός, άμεσα ψηφίσματα. Οι συμμετέχοντες στη συνάντηση επιβεβαίωσαν στη WELT ότι ο Βούλγαρος υπουργός μετέστρεψε τη στάση των υπουργών.
Στους κύκλους της ΕΕ, οι πρώτες κυρώσεις κατά του Πούτιν χαρακτηρίστηκαν ως “βουλγαρική πρόταση”.
«Πάντα ευγνώμων»
Ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών, Ντμίτρι Κουλέμπα επιβεβαίωσε τα γεγονότα, αναφέροντας πως δεν επρόκειτο για παροχή στρατιωτικής βοήθειας από τη βουλγαρική κυβέρνηση απευθείας “αλλά για την παροχή της δυνατότητας σε ουκρανικές εταιρείες και εταιρείες από χώρες του ΝΑΤΟ να προμηθεύονται ό,τι χρειάζονταν από βουλγαρικούς προμηθευτές”.
«Ο Κίριλ Πετκόφ έχει δείξει ακεραιότητα και θα του είμαι πάντα ευγνώμων” είπε ο Κουλέμπα.
Ήταν ζήτημα “ζωής και θανάτου” εκείνη την εποχή, εξήγησε. Διαφορετικά οι Ρώσοι θα καταλάμβαναν περισσότερα χωριά και πόλεις, θα “σκότωναν, θα βασάνιζαν και θα βίαζαν” περισσότερους Ουκρανούς.
naftemporiki.gr
