Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Ποιός συνασπισμός αναδείχθηκε πρώτη δύναμη στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία; Σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα που ανακοίνωσε το υπουργείο Εσωτερικών, πρώτη δύναμη είναι ο συνασπισμός Ensemble (Μαζί) που υποστηρίζει τον πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, με ποσοστό 25,75% έναντι 25,66% της Νέας Λαϊκής Οικολογικής και Κοινωνικής Ένωσης (Nupes) – της αριστερής συμμαχίας του Ζαν Λικ Μελανσόν.
Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών, η παράταξη Μακρόν προηγείται με διαφορά 21.000 ψήφων της συμμαχίας της Αριστεράς.
Ο Μελανσόν αλλά και η εφημερίδα Le Monde αμφισβητούν τα νούμερα του υπουργείου Εσωτερικών και υποστηρίζουν ότι η Νέα Λαϊκή Οικολογική και Κοινωνική Ένωση (Nupes) προηγείται ελάχιστα με 26,10%, έναντι 25,81% της παράταξης Enseble.
O εκπρόσωπος της Αριστεράς Μανουέλ Μπομπάρ, έκανε μάλιστα λόγο στο Twitter για μια «χειραγώγηση» .
«Ενώ η Nupes απέσπασε 6.101.968 ψήφους (δηλαδή 26,8%), το Υπουργείο Εσωτερικών δίνει στην αριστερή συμμαχία μόνο 5.836.202 ψήφους (δηλαδή 25,7%) για να κάνει τεχνητά το κόμμα του Μακρόν να εμφανίζεται στην κορυφή», έγραψε ο Μποπάρ.
Υποστήριξε δηλαδή ότι υπάρχει μια διαφορά 265.766 ψήφων μεταξύ της καταμέτρησης που έκανε η Νέα Λαϊκή, Οικολογική και Κοινωνική Ένωση και αυτή που εμφανίζει το Υπουργείο Εσωτερικών Οι μετρήσεις βασίζονται στα ίδια στοιχεία, αλλά η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι το υπουργειο Εσωτερικών δεν προσμετρά στην συμμαχία Nupes τρεις υποψηφίους της στην Κορσική και άλλες δυο υπερπόντιες εκλογικές περιφέρειες.
Ποιοι υποψήφιοι προηγούνται
Η γεωγραφία της ψήφου έδειξε ότι η Γαλλία είναι τριχοτομημένη: Η παράταξη Μακρόν προηγείταιστη δυτική Γαλλία με ποσοστά κοντά στο 40%, η Αριστερή συμμαχία στις κεντρικες περιοχές και σε 12 από τα 16 διαμερίσματα του Παρισιού. Είναι ενδεικτικό ότι στην περιοχή του Παρισιού ( Île-de-France), η Nupes προηγείται του συνασπισμού Ensemble με 32,9% των ψήφων έναντι 28,61%. Οσο για την ακροδεξιά, τα καλύτερα ποσοστά της έχει στη νότια και στη βόρεια Γαλλία. Το φαινομενικά παράδοξο είναι πάντως οτι μόνο πέντε υποψήφιοι βουλευτές εξασφάλισαν την εκλογή τους από τον πρώτο γύρο, αν και συνολικά 14, απέσπασαν ποσοστό πάνω από το 50%.
Ο λόγος είναι ότι ο εκλογικός νόμος ορίζει ότι εκτός από την απόλυτη πλειοψηφία, για να εκλεγεί κάποιος βουλευτής πρέπει να έχει και το 25% ,τουλάχιστον, των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων στην εκλογική περιφέρεια. Λόγω της υψηλής αποχής όμως, εννιά υποψήφιοι-ανάμεσά τους και η ηγετις της Ακροδεξιάς , Μαρίν Λε Πέν-αν και πήραν ποσοστά άνω του 50% στον πρώτο γύρο, θα πρέπει να πάνε στον δεύτερο γύρο, γιατί δεν απέσπασαν και τουλάχιστον το 25% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων.
Στον δεύτερο γύρο θα μετάσχουν 406 υποψήφιοι της παράταξης του Μακρόν,ενώ προηγούνται σε 203 εκλογικές περιφέρειες.
Η αριστερή συμμαχία Nupes θα έχει 366 υποψήφιους στο δεύτερο γύρο και από αυτούς το προβάδισμα απέκτησαν 194 στον πρώτο γύρο.
Ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λε Πεν θα έχει υποψήφιους σε 208 εκλογικές περιφέρειες ενόψει του δεύτερου γύρου και πρωτιά σε 110. Οι Ρεπουμπλικάνοι, που εκπροσωπούν την παραδοσιακή κεντροδεξιά έχουν υποψήφιους σε 81 εκλογικές περιφέρειες και προηγούνται σε 42.
Το ενδιαφέρον είναι οτι σε 276 εκλογικές περιφέρειες θα αναμετρηθούν στον δεύτερο γύρο υποψήφιοι του Μακρόν και του Μελανσόν και σε 59 υποψήφιοι της Nupes και της Λε Πεν.
Οπισθοχώρηση για τον Μακρόν
Ο διευθυντής της Le Monde, Ζερόμ Φενολιό, εκτιμά πάντως σε κύριο άρθρο της εφημερίδας ότι ο πρώτος γύρος των βουλευτικών εκλογών ήταν μια αναμφισβήτητη οπισθοχώρηση για τον Εμανουέλ Μακρόν, η παράταξη του οποίου είχε ποσοστά χαμηλότερα από αυτά της επανεκλογής του στην προεδρία.
«Ο πρόεδρος, και οι ηγέτες του στρατοπέδου του, επέλεξαν οι ίδιοι να απέχουν,από το να παίξουν κεντρικό ρόλο ως διοργανωτές αυτής της προεκλογικής εκστρατείας. Ίσως από υπερβολική εμπιστοσύνη καθώς μέχρι τώρα, οι βουλευτικές εκλογές έδιναν προβάδισμα στους νικητές των προεδρικών εκλογών και τίποτα στους ηττημένους».
Ο διευθυντής της Monde θεωρεί «πολύ απίθανο η έκβαση αυτής της μονομαχίας να προσφέρει στον Μελανσόν τη θέση του πρωθυπουργού. Ο συνασπισμός του, ο οποίος θα πρέπει να αποτελεί μια ισχυρή αντιπολίτευση, απειλεί ωστόσο να περιορίσει το μέγεθος της προεδρικής πλειοψηφίας. Και το πλεονέκτημα που έδινε η κεντρώα θέση του «Enseble», αρχίζει να διαβρώνεται από μια απροσδόκητη αναζωπύρωση του διαχωρισμού δεξιά-αριστερά»