Έχοντας αναπροσαρμόσει αρκετές φορές τους στόχους στις επιχειρήσείς τους στην Ουκρανία, οι ρωσικές δυνάμεις επικεντρώνονται πλέον στην κατάληψη του Σεβεροντονιέτσκ, μια πόλη στην επαρχία Λουγκάνσκ, η οποία εφόσον «πέσει» θα σημαίνει ότι η Ρωσία ελέγχει ολόκληρη την επαρχία.
Με τον χρόνο να «τρέχει» και να έχει αναδειχθεί σε βασική παράμετρο που θα κρίνει την έκβαση των μαχών, γίνεται εύλογο το ερώτημα: τι θα ακολουθήσει;
Ίσως το πρώτο και πιο πιεστικό ζήτημα, εφόσον οι ρωσικές δυνάμεις καταλάβουν πλήρως το Σεβεροντονιέτσκ, είναι αν στη συνέχεια θα επιχειρήσουν να διασχίσουν τον ποταμό Σεβέρσκι Ντονέτς. Να σημειωθεί ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν επιχειρήσει πολλές φορές ανεπιτυχώς να περάσουν το συγκεκριμένο ποτάμι. Σύμφωνα με τις ουκρανικές δυνάμεις, ο ρωσικός στρατός έκανε εννέα προσπάθειες να διασχίσει τον ποταμό τη δεύτερη εβδομάδα του Μαΐου, χάνοντας έχασε περίπου 80 τανκς και άλλα οχήματα και περισσότερους από 400 άνδρες στην επιχείρηση.
Αυτό το ποτάμι, που διασχίζει την ανατολική περιοχή του Ντονμπάς, βρίσκεται εκτείνεται ακριβώς στα δυτικά της πόλης Σεβεροντονιέτσκ.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου, οι Ρώσοι μπορεί να «αποφασίσουν να σταματήσουν την προέλασή τους στον ποταμό, ακολουθώντας τη μεγάλη διαδρομή γύρω από το δρόμο και δίνοντας χρόνο στους Ουκρανούς».
Είτε οι ρωσικές δυνάμεις επιχειρήσουν είτε όχι να περάσουν τον ποταμό, που αποτελεί ένα φυσικό εμπόδιο, για το Σεβεροντονιέτσκ ή για οπουδήποτε αλλού εντός της Ουκρανίας, οι ρωσικές δυνάμεις φαίνεται να προετοιμάζονται για μια νέα ώθηση πιο βόρεια εν μέσω στοιχείων ότι ανασυντάσσονται κοντά στην ουκρανική πόλη Ιζιούμ για να επαναλάβουν τις προσπάθειές τους εναντίον του Σλοβιάνσκ, ανακατασκευάζοντας μια σιδηροδρομική γέφυρα κοντά στο Κουπιάνσκ για να διευκολύνουν τη μετακίνηση στρατευμάτων και εξοπλισμού στην περιοχή.
Αυτό που είναι πιο δύσκολο να εκτιμηθεί είναι το επίπεδο φθοράς που προκαλείται στις δύο πλευρές, τον αντίκτυπο που θα έχει σε περαιτέρω επιθέσεις και στην ικανότητα της Ουκρανίας να αμύνεται και να αντεπιτίθεται.
Αυτό που μπορεί κάλλιστα να ισχύει είναι ότι παρά τις ενδείξεις για νέες ρωσικές προετοιμασίες, η δυσκολία των μαχών και οι μεγάλες απώλειες μπορεί να περιορίσουν τις φιλοδοξίες της Ρωσίας πέρα από τον έλεγχο του Ντονμπάς, του νότου και της βασικής ακτογραμμής του.
Παρά τους συνεχιζόμενους ρωσικούς βομβαρδισμούς γύρω από το Χάρκοβο και στο νότο γύρω από τη Χερσώνα, όπου έχουν σταματήσει δύο περιορισμένες ουκρανικές αντεπιθέσεις, ο ρωσικός στόχος και στις δύο αυτές περιοχές –σύμφωνα με το ουκρανικό γενικό επιτελείο– είναι να εδραιώσει τις γραμμές άμυνας και ανεφοδιασμού και να διαταράξει τις ουκρανικές δυνάμεις όπου έχουν καταφέρει να προχωρήσουν.
Σε άλλες περιοχές, ωστόσο, σημειώνει το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου ότι «οι ρωσικές πρόοροι παραμένουν περιορισμένες και είναι απίθανο να αυξηθούν με ρυθμό βραχυπρόθεσμα, ιδιαίτερα καθώς οι ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν να δίνουν προτεραιότητα στις επιθέσεις στο Σιεβιεροντόνετσκ με κόστος άλλες γραμμές προσπάθειας».
naftemporiki.gr
