Μέτρα λιτότητας, προκειμένου να δώσει δάνεια, ζητά από τις ήδη φτωχές χώρες το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σύμφωνα με όσα υποστηρίζει η ανθρωπιστική οργάνωση Oxfam International.
Η Oxfam κάνει λόγο για δύο μέτρα και δύο σταθμά στην πολιτική του ΔΝΤ, παραπέμποντας στην πρόσφατη προτροπή της επικεφαλής του Ταμείου Κρισταλίνας Γκεοργκίεβα,προς την Ευρώπη να μην θέσει σε κίνδυνο την οικονομική της ανάκαμψη με την «ασφυκτική λιτότητα»
Ο Ανώτερος Σύμβουλος Πολιτικής της Oxfam International στην Νιγηρία, Nabil Abdo, σύμφωνα με τον Independent , υπενθύμισε ότι η πανδημία δεν έχει τελειώσει για το μεγαλύτερο μέρος του τρίτου κόσμου, ο οποίος παράλληλα πλήττεται από την εκτόξευση των τιμών της ενέργειας και από την ακρίβεια στα τρόφιμα.
«Χρειάζονται βοήθεια, με μεγαλύτερη πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες και σε κοινωνική προστασία και όχι σκληρές συνθήκες που δίνουν μία ακόμη “κλωτσιά” σε όσους είναι ήδη πεσμένοι στο έδαφος», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Abdo.
Ο Assalama Dawalak Sidi, Περιφερειακός Διευθυντής της Oxfam για τη Δυτική Αφρική, δήλωσε: «Σε μια περιοχή που φιλοξενεί μερικούς από τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς της Αφρικής, η λιτότητα θα οδηγήσει στη χειρότερη κρίση ανισότητας για δεκαετίες και θα διαταράξει την πολιτική σταθερότητα».
Tι αποκαλύπτει η ΜΚΟ
Η έκθεση που πραγματοποιήθηκε από κοινού από την Oxfam και την Development Finance International (DFI) αποκαλύπτει ότι 43 από τα 55 κράτη μέλη της Αφρικανικής Ένωσης αντιμετωπίζουν περικοπές δημοσίων δαπανών συνολικού ύψους 183 δισεκατομμυρίων δολαρίων τα τελευταία χρόνια αλλά και για τα επόμενα πέντε.. Εάν εφαρμοστούν αυτές οι περικοπές, μάλλον δεν θα έχουν καμία πιθανότητα να επιτύχουν τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών.
Το 2021, η Oxfam ανέλυσε τα δάνεια του ΔΝΤ για τον COVID-19 και κατέδειξε ότι το Ταμείο ενθάρρυνε 33 αφρικανικές χώρες να συνεχίσουν τις πολιτικές λιτότητας στον απόηχο της υγειονομικής κρίσης
Η ανάλυση δείχνει επίσης αποτυχία των αφρικανικών κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν την ανισότητα.
Το ΔΝΤ συνέβαλε σε αυτές τις αποτυχίες υποστηρίζοντας συστηματικά πολιτικές που στοχεύουν στην εξισορρόπηση των εθνικών προϋπολογισμών μέσω περικοπών στις δημόσιες υπηρεσίες, αυξήσεων στους φόρους που καταβάλλονται από τους φτωχότερους και μέτρων για την αποδυνάμωση των δικαιωμάτων και της προστασίας των εργαζομένων.
Ως αποτέλεσμα, όταν ξεκίνησε η πανδημία, το 52% των Αφρικανών γυναικών δεν είχε πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη και το 83% δεν είχε καμία προστασία σε περίπτωση απώλειας εργασίας ή ασθένειας
naftemporiki.gr
