Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Οι δημοσκοπήσεις της τελευταίας εβδομάδας έδιναν στον Εμανουέλ Μακρόν ένα ποσοστό κοντά στο 54%, ενώ τα στοιχήματα στις αγορές ανεβάζουν τις πιθανότητες επανεκλογής του στο 90%. Παρόλα αυτά κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει μία νίκη – έκπληξη της Μαρίν Λε Πεν. Τι θα σήμαινε λοιπόν αυτή για τη Γαλλία και την Ευρώπη; Σίγουρα θα ήταν ένα ηχηρότατο μήνυμα για τη δυσφορία των πολιτών έναντι της Ε.Ε. και θα προκαλούσε αναταράξεις στην κοινότητα. Ωστόσο στην πράξη η υποψήφια της Ακροδεξιάς θα είχε περιορισμένες δυνατότητες μεγάλων ανατροπών – εκτός και εάν η νίκη της συνοδευόταν από μία ισχυρή επίδοση του κόμματός της στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου,λέει η Capital Economics.
«Μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα έκοβε τα φτερά της, τουλάχιστον στο μέτωπο της εσωτερικής πολιτικής. Επομένως ίσως μία προεδρία Λε Πεν να ήταν λιγότερο δραστική από ό,τι πολλοί επενδυτές φοβούνται» σχολιάζουν χακτηριστικά οι αναλυτές της CE. Ας δούμε λοιπόν τι θα γινόταν σε περίπτωση μίας αρνητικής έκπληξης, δηλαδή επικράτησης της υποψήφιας της ακροδεξιάς στον δεύτερο γύρο.
1. Πότε θα γινόταν επισήμως πρόεδρος; Το Συνταγματικό Συμβούλιο της Γαλλίας έχει έως και 10 ημέρες για να ανακοινώσει το επίσημο τελικό αποτέλεσμα, αν και κατά μέσο όρο αυτό γίνεται μέσα σε 4 ημέρες. Συνήθως πρόκειται για μία τυπική διαδικασία με μικρή σημασία. Αλλά εάν το αποτέλεσμα είναι οριακό θα σήμαινε μερικές ημέρες αβεβαιότητας και αγωνίας. Εάν τελικά η κάλπη δείξει Λε Πεν τότε η επίσημη μεταβίβαση εξουσιών θα πρέπει να γίνει έως τις 14 Μαΐου.
2. Ποιος θα ήταν ο πρωθυπουργός της; Ένα από τα πρώτα καθήκοντα της Λε Πεν θα ήταν να ανακοινώσει τον πρωθυπουργό, ο οποίος στη συνέχεια θα πρότεινε τους υπουργούς. Έχει ήδη πει πως έχει κάποιον στο μυαλό της, αλλά έχει αρνηθεί να δώσει το όνομά του και έχει αποκλείσει την επιλογή είτε του Ερίκ Ζεμούρ είτε της ανιψιάς της, Μαριόν Μαρεσάλ. Δεν είανι απαραίτητο ο πρωθυπουργός να είναι αιρετός αξιωματούχος, γεγονός που ανοίγει τη γκάμα των υποψηφίων για τη θέση. Ωστόσο έχει ξεκαθαρίσει πως θα είναι «πολιτικός». Άγνωστο παραμένει και το ποιος θα αναλάμβανε τα ηνία του υπουργείου Οικονομικών. Αυτό που έχει πει για μία πιθανή κυβέρνησή της είναι πως θα περιλαμβάνει «πρόσωπα τόσο της δεξιάς όσο και της αριστεράς».
3. Πόσο σημαντικές θα είναι οι βουλευτικές εκλογές; Η σημασία τους είναι καθοριστική γιατί θα κρίνουν τη σύνθεση του Κοινοβουλίου για τα επόμενα 5 χρόνια και κατά συνέπεια το εάν η Λε Πεν θα μπορεί να στηρίζεται σε αυτό για την έγκριση του προγράμματός της. Τρία είναι τα πιθανά αποτελέσματα:
- Μία πλειοψηφία για τον Εθνικό Συναγερμό, που σήμερα έχει μόλις 6 βουλευτές εκ των 577. Αυτό ακούγεται εξαιρετικά δύσκολο, αλλά από το 2002 το κόμμα του προέδρου έχει και την πλειοψηφία στη Βουλή. Σε μία τέτοια περίπτωση η Λε Πεν θα μπορούσε να κάνει πράξη το μανιφέστο της για ραγδαία αλλαγή του πολιτικού και οικονομικού σκηνικού – γαλλικού και ευρωπαϊκού.
- Το δεύτερο πιθανό αποτέλεσμα είναι ο Εθνικός Συναγερμός να αυξήσει αισθητά την παρουσία του στο Κοινοβούλιο, χωρίς όμως να εξασφαλίσει πλειοψηφία. Σε μία τέτοια περίπτωση θα εξαρτάται από τη στήριξη και άλλων κομμάτων και θα πρέπει να επιλέξει έναν κοινά αποδεκτό πρωθυπουργό. Το αποτέλεσμα θα ήταν μία αποδυναμωμένη, αλλά όχι “σε παράλυση” προεδρία.
- Το τρίτο σενάριο είναι το κόμμα της να μην αυξήσει σε μεγάλο βαθμό τη δύναμή του στα βουλευτικά έδρανα. Σε μία τέτοια περίπτωση θα αναγκαστεί να επιλέξει έναν πρωθυπουργό, που δεν θα είναι πραγματικός σύμμαχός της, αλλά μάλλον αντίπαλος. Σε αυτό το σενάριο, που έχει να συμβεί από το 2002 δεν θα έχει ιδιαίτερα περιθώρια εφαρμογής των πολιτικών της. Πάντως δεν φαντάζει πολύ πιθανό αυτό το σενάριο.
4. Τι θα γίνει με την εξωτερική πολιτική; Παραδοσιακά η εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας είναι πεδίο στον οποίο τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχει ο πρόεδρος. Ακόμη και εάν δεν έχει πλειοψηφία στη Βουλή, θα μπορούσε να να επιδιώξει αναθέρμανση των σχέσεων με τη Ρωσία και ως εκπρόσωπος της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να μπλοκάρει κρίσιμες κοινοτικές αποφάσεις.
