Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Οι δημοσκοπήσεις επαληθεύτηκαν και ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν θα αντιμετωπίσει σε δύο εβδομάδες την ακροδεξιά Μαρίν Λε Πεν στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών,στην τελική αναμέτρηση για την προεδρία της χώρας. Είναι μάλιστα η πρώτη φορά, από το 1981, που επαναλαμβάνεται ο «τελικός». Εκείνη τη χρονιά ο σοσιαλιστής Φρανσουά Μιτεράν νίκησε τον Πρόεδρο Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, έχοντας χάσει από αυτόν επτά χρόνια νωρίτερα.
Θα καταφέρει ο Εμμανουέλ Μακρόν να επανεκλεγεί; Να πετύχει κάτι που μέχρι τώρα μόνο ο Μιτεράν και ο Σιράκ έχουν κατορθώσει;
Μετά τον πρώτο γύρο, μένουν εκτός οι υπόλοιποι 10 υποψήφιοι και φυσικά ξεκινά μία νέα εκστρατεία. Για 15 ημέρες, οι δύο μονομάχοι , Μακρόν και Λε Πεν θα πρέπει να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι είναι αυτός ή αυτή, που μπορούν να ηγηθούν μιας χώρας ,καθοριστικής για την ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μιας χώρας, με το μοναδικό πυρηνικό οπλοστάσιο στην ΕΕ και με μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Όλη η προσοχή των δύο μονομάχων στρέφεται κατ` αρχήν στους υπόλοιπους 10 υποψήφιους. Ηδη, οι υποψήφιοι της Γκωλικής κεντροδεξιάς, των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων που συγκέντρωσαν συνολικά περίπου το 10% των ψήφων, ανακοίνωσαν ότι στηρίζουν Μακρόν. Ο ακροδεξιός υποψήφιος Ερίκ Ζεμούρ ,δεσμεύτηκε να υποοστηρίξει την Λε Πέν. Πολλά θα κριθούν από την κατεύθυνση που θα δώσει ο υποψήφιος της Αριστεράς, Ζαν Λικ Μελανσόν που αναδείχτηκε τρίτος με ποσοστό πάνω από 20%. Ο Μελανσόν είπε ότι «δεν πρέπει να δώσουμε φωνή στην Λε Πεν», αλλά απέφυγε να απευθύνει έκκληση για στήριξη στον Μακρόν.
Θα ψηφίσουν οι αριστεροί ψηφοφόροι Μακρόν; Ή θα απέχουν επειδή είναι δυσαρεστημένοι με τη νεοφιλελεύθερη-όπως λένε-πολιτική του Γάλλου προέδρου. Και οι ψηφοφόροι της παραδοσιακής κεντροδεξιάς θα ακολουθήσουν την γραμμή της υποψήφιάς τους, Βαλερί Πεκρές και θα στηρίξουν Μακρόν; Η αυτό θα το πράξουν μόνο οι μετριοπαθείς και οι υπόλοιποι θα στηρίξουν Λε Πεν;
Το δίλλημα της Γαλλίας και της ΕΕ
Ακόμα κι αν πολλοί Γάλλοι ήταν δυσαρεστημένοι με την πρώτη θητεία του Μακρόν και δεν ενέπνευσε ενθουσιασμό στην προεκλογική εκστρατεία, ο 44χρονος πρόεδρος φαίνεται να επωφελήθηκε από την αδυναμία των άλλων υποψηφίων και την επιθυμία ενός τμήματος του πληθυσμού για σταθερότητα, λόγω του πολέμου σην Ουκρανία.
Για τον Μακρόν, ο στόχος αυτές τις μέρες θα είναι να πείσει τους ψηφοφόρους που δεν τον ψήφισαν ή απείχαν, ότι έχει όραμα για τη Γαλλία και ότι η πρότασή του δεν είναι πλέον η ίδια μετά από πέντε χρόνια που σημαδεύονται από κοινωνική αναταραχή και την πανδημία. Θα επιμείνει ότι, με την Ευρώπη αντιμέτωπη με έναν πόλεμο και μια αναμέτρηση με την Ρωσία, οι Γάλλοι πρέπει να του εμπιστευτούν τη διαχείριση των κρίσεων, που θα ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια.
Ο Μακρόν θα προσπαθήσει να απεικονίσει τη Λε Πέν ως μια άπειρη πολιτικό, φίλη της Ρωσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν στη διεθνή πολιτική και ακροδεξιά στην ιδεολογία. Οι «Μακρονιστές» θα επιχειρήσουν επίσης να πείσουν ότι ενδεχόμενη άνοδος της Λε Πεν στην προεδρία, θα συνιστούσε κίνδυνο για τη Γαλλία και την Ευρώπη.
Η 53χρονη Μαρίν Λε Πεν διεκδικεί για τρίτη φορά την Γαλλική προεδρία και για δεύτερη φορά φτάνει στον δεύτερο γύρο. Υπόσχεται μια βαθιά αλλαγή της σχέσης της Γαλλίας με την ΕΕ, αν και όχι έξοδο από το ευρώ. Θεωρείται ότι διατηρεί στενή σχέση με τον Βλάντιμιρ Πούτιν και απέφυγε να καταδικάσει με αυστηρότητα τη ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία.
«Μια νίκη για την 53χρονη Λε Πέν θα ήταν σοκ με σημαντικές συνέπειες για την Ευρωπαική Ενωση και τη Γερμανία», γράφει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. «Η Λε Πέν αμφισβητεί τις δεκαετίες στενής συνεργασίας του Παρισιού με το Βερολίνο και προσπαθεί περισσότερο για συνεργασία με τους ευρωσκεπτικιστές.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την Λε Πεν στην προεδρία, η Γαλλία θα μπορούσε να αλλάξει από οδηγός σε …χειρόφρενο της ΕΕ. Και στην κλιμακούμενη κρίση μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες φοβούνται ότι με την Λε Πεν πρόεδρο, το συμπαγές υπέρ της Ουκρανίας μέτωπο θα κατέρρεε».
Η εκστρατεία της Λε Πεν δεν επικεντρώθηκε σε παραδοσιακά ακροδεξιά ζητήματα όπως η ταυτότητα, η μετανάστευση ή η ανασφάλεια, αλλά στην ακρίβεια , την αύξηση των τιμών της ενέργειας και στην χαμηλή αγοραστική δύναμη των Γάλλων. την αύξηση των μισθών και τα έξοδά τους.
Στόχος της Λε Πεν τις επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι, αφενός, να αποσπάσει την ψήφο δυσφορίας και δυσαρέσκειας ενός τμήματος του πληθυσμού που θεωρεί τον Μακρόν «ελιτίστα, αλαζόνα και πρόεδρο των πλουσίων» .Από την άλλη, η Λε Πεν θα προσπαθήσει να ενισχύσει την «μετριοπαθή» εικόνα που καλλιεργεί εδώ και χρόνια.
Η Λε Πέν, λένε ορισμένοι ειδικοί, έχει γίνει « Σιρακική», ένας νεολογισμός που παραπέμπει στον Ζακ Σιράκ, τον Γάλλο πρόεδρο μεταξύ 1995 και 2007, έναν μετριοπαθή συντηρητικό πολιτικό, που τον θυμούνται οι συμπατριώτες του για την εγγύτητά του με τον λαό.
