Κοινή δήλωση υπέγραψαν ο Γάλλος πρέσβης στην Αθήνα Πατρίκ Μεζονάβ, με το Γερμανό πρεσβευτή Ερνστ Ράιχελ για τη Συνθήκη των Ηλυσίων, που υπεγράφη στις 22 Ιανουαρίου 1963.
Αναλυτικά η δήλωση:
«Η γαλλογερμανική συμφιλίωση, που επισφραγίστηκε στις 22 Ιανουαρίου 1963 από τη Συνθήκη των Ηλυσίων, ήταν ένα σημαντικό γεγονός. Αυτή η συμφιλίωση μάς δίνει ένα σπουδαίο μάθημα ιστορίας: και στις διεθνείς σχέσεις, είναι πιθανό οι πρώην «ορκισμένοι εχθροί» να κοιτάζουν μαζί το παρελθόν τους για να γίνουν «ορκισμένοι φίλοι», μέσα από το πολιτικό θράσος και την αποφασιστικότητα.
Η πολιτική σημασία αυτής της συνθήκης παραμένει εξαιρετική αφού συνεχίζει να εμπνέει βαθιά τις γαλλογερμανικές σχέσεις και, πέρα από αυτό, ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Χωρίς αυτή τη συμφιλίωση, μπορούμε να φανταστούμε τόσο θεμελιώδη επιτεύγματα όπως η διεύρυνση της ΕΕ, η γέννηση του ευρώ, ο χώρος Σένγκεν, το AIRBUS ή το ARIANE;
Αυτή η συνθήκη επέζησε από τις αναταραχές του κόσμου καθώς και τις πολιτικές εναλλαγές στις δύο χώρες. Συμπληρώθηκε επίσης από τη Συνθήκη του Aix-La-Chapelle (σ.σ. Άαχεν, παλιότερα γνωστό και ως Ακυίσγρανον) της 22ας Ιανουαρίου 2019. Το κοινό νήμα παραμένει η Ευρώπη, το κοινό μας έργο, αυτό που μόνο μας επιτρέπει να ξεπεράσουμε τους ανταγωνισμούς μας χωρίς να χάσουμε την ταυτότητά μας. Αυτή που μας επιτρέπει να συνδυάσουμε μέλλον και ελπίδα.
Σε αυτό το «Ευρωπαϊκό Έτος Νεολαίας», είναι καλό να θυμόμαστε ότι η Συνθήκη των Ηλυσίων εγκαινίασε το Γαλλο-Γερμανικό Γραφείο Νεολαίας (OFAJE). Πάνω από 9 εκατομμύρια νέοι Γερμανοί και Γάλλοι έχουν περάσει τον Ρήνο. Το OFAJE έχει εμπνεύσει μερικά από τα πιο εμβληματικά ευρωπαϊκά έργα, όπως το πρόγραμμα Erasmus ή το έργο European Civic Service που θα ξεκινήσει το 2022 και το οποίο, επίσης, προορίζεται για ένα λαμπρό μέλλον. Το OFAJE ενέπνευσε επίσης τη δημιουργία, τον Απρίλιο του 2021, του Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας, το οποίο θα συμβάλει στην ενίσχυση των δεσμών μεταξύ της ελληνικής και της γερμανικής νεολαίας.
Το πνεύμα αυτής της συνθήκης μάς υποχρεώνει, ενώ μέσα και στις πύλες της Ευρώπης το δηλητήριο του λαϊκισμού ρέει και πάλι και οι εθνικισμοί που πιστεύαμε ότι ήταν ξεπερασμένοι επανεμφανίζονται, οδηγούμενοι από καθεστώτα ή από πολιτικές δυνάμεις που διαστρεβλώνονται. έθνος ο φορέας της απόρριψης του άλλου και η ζύμωση μελλοντικών συγκρούσεων.
Η ανάμνηση της υπογραφής της Συνθήκης των Ηλυσίων σήμερα δεν σημαίνει νοσταλγικό βλέμμα, αλλά με διαύγεια ματιά στο μέλλον. Αυτό το έτος 2022 που ξεκινά με τη γαλλική προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει συλλογικά να προετοιμαστούμε για να αντιμετωπίσουμε πραγματικά υπαρξιακές προκλήσεις: μια κρίση υγείας που απέχει πολύ από το τέλος, η κλιματική αλλαγή της οποίας οι καταστροφικές συνέπειες είναι ορατές, η άνοδος των εντάσεων ακόμη και στην πιο άμεση γειτονιά μας, τα μεταναστευτικά ζητήματα που επιδεινώνονται από τον κυνισμό και τη χειραγώγηση, τις προσπάθειες αποσταθεροποίησης των δημοκρατιών μας, τη βάναυση καταστολή στη γειτονιά μας, τη διάβρωση του κράτους δικαίου, χωρίς να ξεχνάμε τις προκλήσεις της ψηφιακής επανάστασης.
Πηγαίνοντας κόντρα στον κόκκο της ιστορίας, η Συνθήκη των Ηλυσίων έφερε μια τρελή ελπίδα: την ένωση των δυνάμεών μας, τη νοημοσύνη μας και τα ταλέντα μας στην υπηρεσία της ειρήνης και της προόδου, του νόμου και της ελευθερίας. Αυτή είναι η ελπίδα που πρέπει για άλλη μια φορά να μας εμπνεύσει, που κουβαλάμε μια Ευρώπη που αναλαμβάνει κυρίαρχα τη μοίρα της και τις αξίες της σε έναν κόσμο που έχει καταστραφεί από την ωμότητα των διεθνών σχέσεων, από την αμφισβήτηση των κανόνων δικαίου και από τον κίνδυνο νέων συγκρούσεων στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Η στιγμή που διανύουμε σήμερα καλεί όλους τους Ευρωπαίους να ξαναβρούν αυτή τη διαύγεια, ώστε να δώσουμε συλλογικά στον εαυτό μας τα μέσα να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.
Στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο μία εναλλακτική στην ενοποίηση της Ευρώπης: η εξαφάνιση της Ευρώπης, η έξοδός μας από την ιστορία και η αναζωπύρωση των συγκρούσεων στο έδαφός μας! Χωρίς την ενότητά τους, οι Ευρωπαίοι καταδικάζονται να παραμείνουν ανίσχυροι θεατές ενός παιχνιδιού εξουσίας του οποίου τις καταστροφικές συνέπειες μετράμε καθημερινά. Οι κρίσεις στο κατώφλι μας – στη θάλασσα, στην ήπειρο, στο διάστημα – μας το θυμίζουν αυτό.
Η Ελλάδα γιόρτασε τα 200 χρόνια από την επανάστασή της πέρυσι και υπενθύμισε τη δέσμευση και τη θυσία αυτών των χιλιάδων νέων Γερμανών, Γάλλων και άλλων αγωνιστών από όλη την Ευρώπη, όλων αυτών των Φιλελλήνων που έβαλαν την πίστη και το θάρρος τους στην υπηρεσία της ελευθερίας. Είναι καλό να θυμόμαστε ότι πριν από τα δράματα που δίχασαν τους Ευρωπαίους, υπήρχαν και δράματα που τους έφεραν κοντά. Ας μην περιμένουμε νέα δράματα να μας διχάσουν! Ας προχωρήσουμε μαζί για να κάνουμε την ήπειρό μας, που έχει όλους τους πόρους και όλα τα ταλέντα, μια ισχυρή Ευρώπη, στρατηγικά κυρίαρχη και κυρίαρχη της μοίρας της».
