Ο Μπέτζι Καΐντ Εσεμπσί, 88 ετών, έδωσε τον προεδρικό όρκο ενώπιον του κοινοβουλίου της Τυνησίας και έγινε ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος στην ιστορία της χώρας.
«Ορκίζομαι στον Παντοδύναμο Θεό να διαφυλάξω την ανεξαρτησία της Τυνησίας και την εδαφική ακεραιότητά της, να σέβομαι το Σύνταγμά της και τη νομοθεσία της, να επαγρυπνώ για τα συμφέροντά της και να της είμαι πιστός», δήλωσε.
«Ως αρχηγός του κράτους δεσμεύομαι να είμαι πρόεδρος όλων των Τυνήσιων. Θα είμαι ο εγγυητής της εθνικής ενότητας», δήλωσε στη συνέχεια.
«Δεν υπάρχει μέλλον για την Τυνησία χωρίς την εθνική συμφιλίωση», πρόσθεσε ενώ αριθμός επικριτών του και πρωταγωνιστών της επανάστασης του 2011 εκφράζουν ανησυχίες για την παρουσία στο στενό περιβάλλον του πρώην στελεχών του κόμματος του ανατραπέντος προέδρου Ζιν Ελ Αμπιντίν Μπεν Αλί.
Ο Καΐντ Εσεμπσί κέρδισε στις 21 Δεκεμβρίου με περίπου 55% των ψήφων τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, με αντίπαλο τον απελθόντα πρόεδρο Μονσέφ Μαρζουκί. Οι δύο άνδρες θα συναντηθούν αργότερα την Τετάρτη στο προεδρικό μέγαρο της Καρχηδόνας για την τελετή μεταβίβασης των προεδρικών καθηκόντων.
«Είναι μια εξαιρετική ιστορική στιγμή, γυρίζουμε τη σελίδα του προσωρινού», δήλωσε ο πρόεδρος του κοινοβουλίου Μοχάμεντ Ενακέρ.
Η Τυνησία πέρασε τέσσερα δυσκολα χρόνια μετάβασης μετά την επανάσταση του Ιανουαρίου του 2011, η οποία ανέτρεψε τον κ. Μπεν Αλί από την εξουσία. Η χώρα ωστόσο ουδέποτε βυθίσθηκε στο χάος, τον πόλεμο ή την καταπίεση, εξαίρεση ανάμεσα στα κράτη της Αραβικής Άνοιξης.
Ο Μπέτζι Καΐντ Εσεμπσί είναι βετεράνος της τυνησιακής πολιτικής που είχε υπηρετήσει ως υπουργός υπό το καθεστώς του Χαμπίμπ Μπουργκίμπα και στη συνέχεια, για σύντομο χρονικό διάστημα, ως πρόεδρος του κοινοβουλίου του κ. Μπεν Αλί, πριν αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή.
Επέστρεψε στο προσκήνιο χάρη στην επανάσταση και τέθηκε για μερικούς μήνες επικεφαλής της κυβέρνησης για να οργανώσει τις εκλογές για τη Συντακτική Συνέλευση, την πρώτη ελεύθερη ψηφοφορία στην ιστορία της Τυνησίας, την οποία κέρδισαν οι ισλαμιστές του Ενάχντα (Αναγέννηση).
Στη διάρκεια των τριών επόμενων ετών, οικοδόμησε το κόμμα του, το κοσμικό – αντιισλαμιστικό Νιντάα Τουνές, σχηματισμό που αποτελείται από πολλαπλά ρεύματα, στα οποία περιλαμβάνονται εκπρόσωποι του ανατραπέντος καθεστώτος και επιβλήθηκε ως ο κύριος αντίπαλος των ισλαμιστών, τους οποίους κατηγορεί ότι οδήγησαν την Τυνησία στο χείλος του γκρεμού.
