Xρονιά ορόσημο τόσο για το πολιτικό μέλλον της Άγκελα Μέρκελ, όσο και του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ αναμένεται να είναι το 2017.
Από τον Ιανουάριο μέχρι και το Σεπτέμβριο οι Γερμανοί θα ζήσουν έναν έντονο, παρατεταμένο προεκλογικό αγώνα, καθώς η πολιτική τράπουλα ξαναμοιράζεται στη χώρα, όχι μόνο σε ομοσπονδιακό, αλλά και σε περιφερειακό επίπεδο, εν μέσω διεθνών κρίσεων αλλά και της ραγδαίας εξάπλωσης του λαϊκισμού.
Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ θα μπει στον προεκλογικό στίβο διεκδικώντας την τέταρτη συνεχή θητεία της στην καγκελαρία και επιχειρώντας να απευθύνει ένα μήνυμα σταθερότητας, συνέχειας και συνέπειας.
Η πρώτη ημερομηνία-ορόσημο είναι η 12η Φεβρουαρίου, οπότε εκλέγεται ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μολονότι δεν αναμένονται αυτή τη φορά μεγάλες εκπλήξεις στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση, η εκλογή προέδρου στέλνει σημαντικά μηνύματα εν όψει των εκλογικών αναμετρήσεων που έπονται. Ο σοσιαλδημοκράτης νυν υπουργός Εξωτερικών Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ, κοινός υποψήφιος SPD και Χριστιανοδημοκρατών, αναμένεται να αποσπάσει τη θετική ψήφο του σώματος και διαδεχθεί τον νυν πρόεδρο Γιόαχιμ Γκάουκ.
Η πρώτη εκλογική αναμέτρηση της χρονιάς -ωστόσο ήσσονος πολιτικής σημασίας- είναι οι περιφερειακές εκλογές στο κρατίδιο του Σάαρ στις 26 Μαρτίου. Εκεί η Άγκελα Μέρκελ μπορεί να ελπίζει και στην πρώτη εκλογική επιτυχία της χρονιάς αφού η νυν χριστιανοδημοκράτισσα πρωθυπουργός Άννεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ προηγείται με 10 ποσοστιαίες μονάδες των Σοσιαλδημοκρατών. Η ίδια θέλει να συνεχίσει να συγκυβερνά μαζί τους, το ίδιο και οι πολίτες, όπως δείχνουν σχετικές δημοσκοπήσεις.
Σε παρόμοια θετικά μηνύματα ελπίζει ο πρόεδρος του SPD Γκάμπριελ από τις εκλογές στο κρατίδιο του Σλέσβιγκ-Χόλσταϊν που θα ακολουθήσουν στις 7 Μαΐου, αφού όλα δείχνουν τη συνέχιση του νυν κυβερνητικού συνασπισμού υπό τον σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργό Τόστεν Άλμπιγκ. Βάσιμες, δημοσκοπικά, ελπίδες για ένα ισχυρό μήνυμα μπορούν να έχουν και οι Φιλελεύθεροι του Κρίστιαν Λίντνερ, με τις σφυγμομετρήσεις να προεξοφλούν ένα διψήφιο ποσοστό. Αμελητέα, αντίθετα, η παρουσία του εθνολαϊκιστικού AfD που φέρεται να λαμβάνει μόλις 6% στο εν λόγω κρατίδιο.
Σημαντικότερη περιφερειακή εκλογική αναμέτρηση όμως, που θεωρείται συνήθως και πρόκριμα για τις ομοσπονδιακές εκλογές, είναι εκείνη στο πολυπληθέστερο κρατίδιο της Γερμανίας, στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία (NRW) στις 14 Μαΐου, τέσσερις δηλαδή μήνες πριν στηθούν οι κάλπες σε ομοσπονδιακό επίπεδο.
Όπως προκύπτει από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις ούτε η νυν συγκυβέρνηση SPD και Πρασίνων, αλλά ούτε και μια πιθανή συμμαχία CDU και FDP αναμένεται να συγκεντρώσουν την απαιτούμενη πλειοψηφία. Σε περίπτωση που οι Σοσιαλδημοκράτες χάσουν όντως το κρατίδιο αυτό, θα είναι ένα ισχυρότατο πλήγμα για το κόμμα και τον Ζίγκμαρ Γκάμπριελ προσωπικά. Πιθανότερα μετεκλογικά σενάρια στην παρούσα φάση είναι είτε ένας μεγάλος συνασπισμός, είτε η συνεργασία ενός εκ των μεγάλων με δυο μικρότερα κόμματα. Με το ξενοφοβικό AfD πάντως, που αναμένεται να εκπροσωπηθεί για πρώτη φορά στην τοπική Βουλή του NRW, δεν θέλει να συνεργαστεί κανείς.
Στα μέσα του ερχόμενου Σεπτεμβρίου θα στηθούν οι ομοσπονδιακές κάλπες, μει όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα να έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στις επιδόσεις των εθνολαϊκιστών της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD). Το ξενοφοβικό κόμμα θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα εκπροσωπηθεί για πρώτη φορά στην Bundestag και αυτό που απομένει να βγάλει η κάλπη το τελικό ποσοστό του που – όπως όλα δείχνουν – θα είναι διψήφιο.
Ελπίδες να μπουν στη Βουλή μετά από το διάλειμμα των τελευταίων τριών ετών, έχουν και οι Φιλελεύθεροι. Η ενδεχόμενη είσοδός τους στο κοινοβούλιο οδηγεί σε επτακομματική Βουλή.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, ο σχηματισμός κυβέρνησης αναμένεται να εξελιχθεί σε γρίφο για δυνατούς λύτες. SPD και CDU/CSU απορρίπτουν δημοσίως το ενδεχόμενο συνέχισης της μεταξύ τους συνεργασίας, εκφράζοντας φόβους ότι αυτό μπορεί να ενισχύσει ακόμη περισσότερα τα άκρα του πολιτικού τόξου. Την ίδια ώρα οι Σοσιαλδημοκράτες φλερτάρουν έντονα με την ιδέα συγκρότησης ενός νέου κυβερνητικού σχήματος με Πράσινους και την Αριστερά.
Από την πλευρά τους, οι Χριστιανοδημοκράτες ελπίζουν στην επιστροφή των Φιλελευθέρων στα έδρανα της Bundestag, προκειμένου να «μαγειρέψουν» ξανά μια γνωστή -τόσο σε ομοσπονδιακό (2009-2013) όσο και σε περιφερειακό επίπεδο- πολιτική συνταγή. Ακόμη κι αν τα καταφέρουν όμως οι Ελεύθεροι Δημοκράτες, τα κουκιά δεν φτάνουν. Θα χρειαζόταν ένας ακόμη εταίρος που δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τους Πράσινους.
Ωστόσο, στο πρόσφατο συνέδριο των τελευταίων ενισχύθηκε η αριστερή πτέρυγα του κόμματος, που προκρίνει περισσότερο τη συνεργασία με Αριστερά και Σοσιαλδημοκράτες. Απομένουν οι εθνολαϊκιστές με τους οποίους όμως δεν θέλει να συνεργαστεί κανείς.
