Ευρώπη, Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Βόρεια Κορέα. Σε αυτά τα γήπεδα, οι Δημοκρατικοί μπορούν πλέον να χρησιμοποιήσουν την πλειοψηφία τους στη Βουλή των Αντιπροσώπων για να παίξουν σκληρή μπάλα. Με τη δύναμη του σημερινού εκλογικού αποτελέσματος, μπορούν επίσης να ασκήσουν πίεση για χρήση στρατιωτικής δύναμης στο Ιράκ και τη Συρία. Υπάρχουν ωστόσο και πλέον ευαίσθητα θέματα, όπως η Κίνα και το Ιράν. Εκεί, οι Δημοκρατικοί μπορούν να κάνουν από λίγα έως ελάχιστα για να αλλάξουν το status quo.
Οι σχέσεις με την Ευρώπη
Νίκη των Δημοκρατικών και πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων σημαίνει αρχικά αλλαγές για την Ευρώπη. Ένας πολιτικός επανακαθορισμός στην Ουάσιγκτον θα δημιουργήσει νέες προοπτικές στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, οι οποίες πέρασαν μία δύσκολη χρονιά ακροβατώντας ανάμεσα στην αδιαφορία και την εχθρότητα.
Πώς βλέπουν οι Δημοκρατικοί τη Ρωσία;
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι Δημοκρατικοί σκοπεύουν να εξαντλήσουν όλα τα περιθώριά τους όσον αφορά τη Ρωσία και την τιμωρία της Μόσχας τόσο για τη φερόμενη ανάμειξή της στις εκλογές του 2016 όσο και για τον ρόλο της στην Ουρανία και τη Συρία.
Υπό τον έλεγχο των Δημοκρατικών, το Σώμα θα ασκήσει πιέσεις για περισσότερες κυρώσεις, περιλαμβανομένων μέτρων τα οποία θα έχουν στόχο το νέο ρωσικό δημόσιο χρέος. Μέλη του Κογκρέσου έχουν επίσης διαμηνύσει σε όλους τους τόνους ότι θα εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια που τους δίνει ο νόμος, προκειμένου να έρθουν στο φως όλες οι λεπτομέρειες της Συνόδου Κορυφής Τραμπ – Πούτιν, στο Ελσίνκι, η οποία πραγματοποιήθηκε με την παρουσία μόνο των μεταφραστών των δύο ηγετών.
Η υπόθεση Κασόγκι και οι σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία
Οι σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία επίσης αναμένεται να επηρεαστούν μετά τις ενδιάμεσες εκλογές και την επικράτηση των Δημοκρατικών στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Η οργή για τον τραγικό θάνατο του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη ξύπνησε την αγανάκτηση των βουλευτών τόσο για τον πόλεμο στην Υεμένη όσο και για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η νέα Βουλή των Αντιπροσώπων εκτιμάται ότι θα επιχειρήσει να φρενάρει τις συμφωνίες όπλων με το Ριάντ, θα θέσει εμπόδια σε μία συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία στην πυρηνική ενέργεια και θα αναζητήσει μέτρα για να σταματήσει οποιαδήποτε στήριξη στον πόλεμο στην Υεμένη.
Θέλουν οι Δημοκρατικοί ειρήνη με τη Βόρεια Κορέα;
Ένα μεγάλο ερωτηματικό είναι ποια στάση πρόκειται να κρατήσουν οι Δημοκρατικοί απέναντι στη Βόρεια Κορέα. Ξεκινώντας από την αρχή ότι η ειρήνη είναι και δική τους προτεραιότητα, οι Δημοκρατικοί είναι αποφασισμένοι να αντλήσουν κάθε πληροφορία σχετικά με τις έως τώρα συναντήσεις του Τραμπ και του υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο με τον Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν. Οι όποιες αμφιβολίες τους, επιμένουν, βασίζονται στην πεποίθηση ότι ο Αμερικανός πρόεδρος λαχταρά τόσο πολύ μία «μεγάλη συμφωνία» που είναι διατεθειμένος να δώσει στον Κιμ παραπάνω από όσα πρέπει.
Μπορούν να αλλάξουν τις σχέσεις με την Κίνα;
Η νέα Βουλή των Αντιπροσώπων ωστόσο δεν αναμένεται να καταφέρει σημαντικές αλλαγές στην πολιτική απέναντι στην Κίνα. Μολονότι αναγνωρίζουν ότι η Κίνα αποτελεί έναν σημαντικό εταίρο, κυρίως στον τρόπο αντιμετώπισης της Βόρειας Κορέας, η κριτική του Πεκίνου έχει ήδη περάσει τις κομματικές γραμμές και αυτό δεν αναμένεται να αλλάξει.
Όπως και οι Ρεπουμπλικανοί, ομοίως και οι Δημοκρατικοί εμφανίζονται διχασμένοι όσον αφορά τον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα. Ορισμένα μέλη του Δημοκρατικού κόμματος αντιμετωπίζουν το ελεύθερο εμπόριο σαν ατμομηχανή για την αγορά εργασίας, ενώ άλλοι στηρίζουν τις κυρώσεις εκτιμώντας ότι θα προστατεύσουν με αυτόν τον τρόπο τους εργάτες στις βιομηχανίες.
Μπορούν να δώσουν ξανά ζωή στην πυρηνική συμφωνία με το Ιράν;
Οι Δημοκρατικοί εξέφρασαν με κάθε τρόπο την έντονη αντίδραση τους στην απόφαση του Τραμπ να αποσύρει τις ΗΠΑ από την συμφωνία για τα πυρηνικά της Τεχεράνης, η οποία συνήφθη από τον προκάτοχό του Μπαράκ Ομπάμα, το 2015. Έχουν ωστόσο ελάχιστα περιθώρια για να αλλάξουν την πολιτική της κυβέρνησης Τραμπ όσο οι Ρεπουμπλικανοί βρίσκονται στον Λευκό Οίκο.
Σε κάθε περίπτωση, καμία πλευρά δεν επιθυμεί να δείξει μία ιδιαίτερα φιλική στάση προς τον Ιράν, κυρίως λόγω της ισραηλινής εχθρότητας προς την Τεχεράνη. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει συνεργαστεί πολύ στενά με τη νέα κυβέρνηση, ωστόσο οι ισχυροί δεσμοί με το Ισραήλ παραμένουν προτεραιότητα και για τα δύο κόμματα.
naftemporiki.gr με πληροφορίες από Reuters
