Οι άνθρωποι στην Ιαπωνία, τη Χαβάη και τη Νορβηγία είναι από τους πιο υγιείς στον κόσμο. Ίσως έχουν κάποια μικρά μυστικά για μακρά και ευτυχισμένη ζωή. Η δημοσιογράφος και συγγραφέας από τη Νέα Υόρκη, Άνι Ντέιλι, ταξίδεψε σε αυτές τις χώρες και ακόμη τρεις αναζητώντας αυτά τα μυστικά.
Τι βρήκε; Η πραγματική ευεξία είναι πολύ βαθύτερη από τον φυσικό χυμό ή τα ακριβά συμπληρώματα διατροφής. Αφορά περισσότερο την ψυχική υγεία, με διαχρονικές θεραπείες που είχαν πάντα σημασία, όπως το κοινωνικό περιβάλλον, ο καθαρός αέρας και η αλλαγή οπτικής της ζωής.
Ακολουθούν τρία μυστικά υγείας και ευτυχίας από μερικούς από τους πιο μακροβιότερους ανθρώπους στον κόσμο:
1. Περνούν όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο έξω
Ένας Νορβηγός ανέλυσε τη φιλοσοφία που ονομάζεται friluftsliv (που μεταφράζεται ως «η ελεύθερη ζωή στον αέρα»). Οι πιστοί του friluftsliv το περιγράφουν ως ένα συναίσθημα – μια θεμελιώδη λαχτάρα να περάσει κάποιος όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο έξω.
Δεν πειράζει το ότι η Νορβηγία έχει σχεδόν όλο τον χρόνο βροχές και ο ήλιος λάμπει μόνο για τρεις μήνες. Οι Νορβηγοί βγαίνουν έξω, καθώς γνωρίζουν ότι αυτό θα βελτιώσει τη διάθεσή τους, την ψυχική υγεία και τη συναισθηματική ευημερία τους.
Αντίθετα οι Αμερικανοί, σύμφωνα με στοιχεία της Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος, κατά μέσο όρο, περνούν περίπου το 90% του χρόνου τους σε εσωτερικούς χώρους. Εκεί οι συγκεντρώσεις ορισμένων ρύπων είναι συχνά δύο έως πέντε φορές υψηλότερες από τους εξωτερικούς χώρους.
Για να αποδώσει το friluftsliv, δεν χρειάζεται να πάει κάποιος κάμπινγκ ή να κάνει πεζοπορία. Το περπάτημα στο σούπερ μάρκετ αντί για το αυτοκίνητο είναι friluftsliv. Το πικνίκ στο πάρκο αντί το γεύμα σε εσωτερικούς χώρους είναι friluftsliv. Το τρέξιμο στο πάρκο αντί του γυμναστηρίου είναι friluftsliv.
2. Προετοιμασία περίπλοκων πιάτων ή ποτών
Οι Αμερικανοί και άλλοι πολίτες δυτικών αναεπτυγμένων χωρών προτιμούν γρήγορα και εύκολα γεύματα, λόγω έλλειψης χρόνου.
Αλλά ένας τρόπος διατήρησης της εγρήγορσης και του ενδιαφέροντος είναι η ενεργή συμμετοχή σε καθημερινές διαδικασίες.
Στην Ιαπωνία, όπου το μέσο προσδόκιμο ζωής είναι 85 ετών, οι δάσκαλοι του τσαγιού έχουν τελετές τσαγιού, μια χορογραφική τελετουργία προετοιμασίας και σερβιρίσματος του τσαγιού. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, είναι εστιασμένοι τόσο πολύ σε αυτήν που δεν σκέφτονται τίποτα άλλο.
Πρόκειται για την υιοθέτηση της βουδιστικής αντίληψης του χρόνου, εξηγεί ο Shigenori Nagatomo, καθηγητής φιλοσοφίας στο Temple University.
3. Μαθαίνουν την ιστορία τους
Στις ΗΠΑ, η Χαβάη κατέχει την πρώτη θέση ως πολιτεία με το υψηλότερο μέσο προσδόκιμο ζωής.
«Για να ζήσετε μια υγιή ζωή σε αυτόν τον κόσμο, πρέπει να γνωρίζετε την ιστορία σας», είπε ο Γκρεγκ Σολατάριο, ένας γηγενής της Χαβάης που ζει στην ίδια γη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε.
«Προέρχομαι από αυτή τη γη. Η οικογένειά μου κατάγεται από αυτήν τη γη», τόνισε δείχνοντας το τροπικό δάσος. «Και πιστεύω με έναν βαθύ τρόπο ότι το να γνωρίζω από πού προέρχομαι με βοηθά να παραμείνω γειωμένος και συνδεδεμένος με την πραγματικότητα κάθε μέρα».
«Υπάρχει μια φράση της Χαβάης, nana i ke kumu, που σημαίνει «κοιτάξτε την πηγή»ή «κοιτάξτε τον δάσκαλο. Η ιδέα είναι ότι οι πρόγονοί σας είναι οι οδηγοί σας. Όταν γνωρίζετε από πού προέρχεστε, μπορείτε καλύτερα να γνωρίσετε τον εαυτό σας. Και το να γνωρίζεις τον εαυτό σου, να γνωρίζεις την ιστορία σου, είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να είσαι καλά», είπε.
Ιστορίες ζωής από παππούδες, γιαγιάδες και γείτονες μεταφέρουν ήθη και παραδόσεις, ενώ βοηθά στη σύνδεση των γενεών και τη μελλοντική πορεία τους, ενώ πολλές φορές η διαδικασία της ακρόασης και της μετάδοσης ιστοριών δίνει διαφορετικό νόημα στη ζωή μας.
naftemporikigr
