Την απόσυρση του νέου νομοσχεδίου για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση και τις υπηρεσίες πρόληψης και αντιμετώπισης των εξαρτήσεων ζητούν τα Σωματεία Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης και η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών ανακοινώνοντας απεργιακή κινητοποίηση στις 16 και 17 Ιουλίου.
Η ΟΕΝΓΕ επισημαίνει ότι θα καταργηθούν δημόσιες ψυχιατρικές δομές που θα φέρουν σε αδιέξοδο εργαζόμενους και ασθενείς.
Πιο συγκεκριμένα όπως λέει, το νομοσχέδιο με τίτλο «Ολοκλήρωση της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης» προωθεί:
-Την κατάργηση των Ψ.Ν.Α. «Δαφνί» και του Ψ.Ν.Θ.
-Την κατάργηση των δημόσιων, δωρεάν «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων απεξάρτησης, και την ενίσχυση της πολιτικής «μείωσης της βλάβης» σε βάρος της απεξάρτησης.
-Το κλείσιμο των Κέντρων Πρόληψης αφού δε διασφαλίζεται η συνέχιση της λειτουργίας τους μετά το 2027
-Τη γενναία χρηματοδότηση με κονδύλια από το ταμείο ανάκαμψης των αμαρτωλών ΜΚΟ,ΑΜΚΕ και των επιχειρηματικών συμφερόντων, για τη δημιουργία δομών και προγραμμάτων για λίγους και με ημερομηνία λήξης.
-Την εργασιακή περιπλάνηση των εργαζόμενων στις δομές ψυχικής υγείας ,από την μία δομή στην άλλη ,από τη μία πόλη στην άλλη, ακόμα και από την μία υγειονομική περιφέρεια στην άλλη, με την επίκληση των «εκτάκτων» υπηρεσιακών αναγκών που μόνο έκτακτες δεν είναι.
-Την αέναη «πλοήγηση» των ασθενών και των οικογενειών τους στην πανσπερμία των ψυχιατρικών δομών ( δημόσιες, ιδιωτικές ,ΜΚΟ,ΑΜΚΕ) που εντάσσονται σε έναν ενιαίο διοικητικό οργανισμό.
-Την ιατρικοποίηση και την ψυχιατρικοποίηση κοινωνικών φαινομένων όπως είναι η επιθετικότητα και οι παραβατικές συμπεριφορές των παιδιών και των εφήβων, τις οποίες βαφτίζει «παρεκκλίνουσες» συμπεριφορές .Τη δημιουργία «σύγχρονων αναμορφωτηρίων».
Σύμφωνα με την ΟΕΝΓΕ, το νομοσχέδιο δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει τις ασυλικές συνθήκες νοσηλείας στις ψυχιατρικές κλινικές που καταλύουν κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας, το στοίβαγμα των ασθενών σε ράντζα λόγω της έλλειψης του αναγκαίου αριθμού δημόσιων ψυχιατρικών κλινικών.
Δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει το φαινόμενο της «περιστρεφόμενης πόρτας», τον κοινωνικό αποκλεισμό και τον στιγματισμό των ασθενών με ψυχικές διαταραχές λόγω των τεράστιων ελλείψεων δημόσιων ψυχιατρικών δομών πρόληψης και ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης.
Δεν καλύπτει καμία ανάγκη για σύγχρονες, δωρεάν παιδοψυχιατρικές υπηρεσίες που πρακτικά είναι ανύπαρκτες στο δημόσιο τομέα. Απεναντίας θα μεγαλώσει τα αδιέξοδα των ψυχιατρικών ασθενών και των εξαρτημένων, των οικογενειών τους που επωμίζονται τεράστιο οικονομικό και ψυχικό φορτίο.
Μοναδικοί ωφελημένοι όπως λέει, θα είναι για μία ακόμη φορά οι ΜΚΟ, οι κάθε είδους φιλάνθρωποι και επιτήδειοι που ξεκοκκαλίζουν χρόνια τώρα ευρωπαϊκά και κρατικά κονδύλια , η άλωση του ευαίσθητου τομέα της ψυχικής υγείας από τον ιδιωτικό τομέα που ήδη έχει υπερπενταπλάσιο αριθμό κρεβατιών συγκριτικά με το ΕΣΥ.
